آنکلساریا، بهرام گور تهمورث: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
پژوهشگر، زبانشناس، ستارهشناس ایرانیتبار هندی. رئیس انجمن گاتاها بود. اوستایی و پهلوی را در دانشگاه [[ | پژوهشگر، زبانشناس، ستارهشناس ایرانیتبار هندی. رئیس انجمن گاتاها بود. اوستایی و پهلوی را در دانشگاه [[بمبئی، شهر|بمبئی]] به پایان برد، به تدریس این زبانها در مدارس پارسیان هنر پرداخت. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۹م فصلنامهای به نام ''زردشتی'' منتشر میکرد. از اعضای فعال پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی و دبیر افتخاری و ویراستار نشریۀ آن بود. در ۱۳۰۹ش/۱۹۳۰م جامعۀ زردشتیان هند او را به [[ایران]] فرستادند و در ۱۳۱۳ش/۱۹۳۴م نیز برای شرکت در جشن هزارۀ فردوسی به ایران دعوت شد. در ۱۹۳۵م، رئیس بخش ایرانی هشتمین کنفرانس خاورشناسی سراسری هند در [[میسور]]<ref>Mysore</ref> بود. شماری از متون پهلوی را تصحیح و چاپ کرد و یا به انگلیسی برگردانید. برخی آثار پدرش را نیز به چاپ رسانید. | ||
'''برخی از آثار''' | '''برخی از آثار''' |
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۸
آنکلساریا، بهرامگور تهمورث (گجرات ۱۸۷۳ - بمبئی ۱۹۴۴م) (Anklesaria, Bahramgore Tahmuras)
بهرامگور تهمورث آنکلساریا Bahramgore Tahmuras Anklesaria | |
---|---|
زادروز |
گجرات ۱۸۷۳م |
درگذشت | بمبئی ۱۹۴۴م |
ملیت | هندی |
تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ارشد زبانهای اوستایی و پهلوی دانشگاه بمبئی |
شغل و تخصص اصلی | زبانشناس |
شغل و تخصص های دیگر | ستارهشناس |
آثار | متن کامل اوستایی یشتها (۱۹۲۵م)؛ متن و ترجمۀ کارنامۀ اردشیر بابکان (۱۹۳۵م)؛ گزیدههای زادسپرم (۱۹۶۴)؛ یادداشتهای دستوری و واژهشناختی (۱۹۵۳م)؛ حرفنویسی و ترجمۀ انگلیسی گاثاهای مقدس زردشت (۱۹۵۳م) |
گروه مقاله | زبانشناسی و ترجمه |
خویشاوندان سرشناس | تهمورث دین شاه آنکلساریا (پدر) |
پژوهشگر، زبانشناس، ستارهشناس ایرانیتبار هندی. رئیس انجمن گاتاها بود. اوستایی و پهلوی را در دانشگاه بمبئی به پایان برد، به تدریس این زبانها در مدارس پارسیان هنر پرداخت. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۹م فصلنامهای به نام زردشتی منتشر میکرد. از اعضای فعال پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی و دبیر افتخاری و ویراستار نشریۀ آن بود. در ۱۳۰۹ش/۱۹۳۰م جامعۀ زردشتیان هند او را به ایران فرستادند و در ۱۳۱۳ش/۱۹۳۴م نیز برای شرکت در جشن هزارۀ فردوسی به ایران دعوت شد. در ۱۹۳۵م، رئیس بخش ایرانی هشتمین کنفرانس خاورشناسی سراسری هند در میسور[۱] بود. شماری از متون پهلوی را تصحیح و چاپ کرد و یا به انگلیسی برگردانید. برخی آثار پدرش را نیز به چاپ رسانید.
برخی از آثار
- مهریشت (۱۹۰۰م)
- زند وهومن یسنا و دو اثر به زبان پهلوی (۱۹۱۹م)
- متن کامل اوستایی یشتها (۱۹۲۵م)
- چاپ زردشتنامۀ مؤبد رستم پشوتن هاماجییار (۱۹۳۲م)
- سفر به ایران عصر پهلوی به زبان گجراتی (۱۹۳۳م)
- چاپ متن و ترجمۀ کارنامۀ اردشیر بابکان (۱۹۳۵م)
- گزیدههای زادسپرم (۱۹۶۴م) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۶۶ش)
- یادداشتهای دستوری و واژهشناختی (۱۹۵۳م)
- حرفنویسی و ترجمۀ انگلیسی گاثاهای مقدس زردشت (۱۹۵۳م)
- ↑ Mysore