بوئر، فردریک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
جز (Mohammadi3 صفحهٔ بویر، فردریک (۱۸۵۵ـ۱۹۴۸) را به بوئر، فردریک منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


بوئِر، فرِدریک (۱۸۵۵ـ۱۹۴۸)(Bower, Frederick)
بوئِر، فرِدریک (۱۸۵۵ـ۱۹۴۸م)(Bower, Frederick)


[[File:12411800-2.jpg|thumb|بوئِر، فرِدريک]]
[[File:12411800-2.jpg|thumb|فردريک بوئر]]


گیاه‌شناس انگلیسی و بنیادگذار اولین مؤسسۀ گیاه‌شناسی انگلستان در دانشگاه گلاسگو. به مطالعۀ ریخت‌شناسی گیاهی (ساختار و شکل فیزیکی) پتریدوفیت‌ها<ref>pteridophyta
گیاه‌شناس انگلیسی و بنیادگذار اولین مؤسسۀ گیاه‌شناسی انگلستان در دانشگاه [[گلاسگو]]. به مطالعۀ ریخت‌شناسی گیاهی (ساختار و شکل فیزیکی) پتریدوفیت‌ها<ref>pteridophyta


</ref>، نوعی از گیاهان سادۀ آوند‌دار بی‌دانه، و تحریر چندین کتاب دربارۀ گیاهان خشکی‌زی اولیه پرداخت. در ریپون<ref>Ripon </ref> زاده شد. هنگام تحصیل در مدرسه‌ای واقع در رپتون<ref>Repton </ref>، مطالعۀ گیاه‌شناسی را آغاز کرد و تصمیم گرفت آن را ادامه دهد. در ترینیتی کالج<ref>Trinity College</ref> کیمبریج به مطالعۀ علوم طبیعی و گیاه‌شناسی پرداخت و پس از اخذ درجۀ عالی در ۱۸۷۷، به وورتسبورگ<ref> Würzburg </ref> رفت و در آن‌جا از یولیوس زاکس<ref>Julius Sachs </ref> فنون آزمایشگاهی را یاد گرفت. در ۱۸۷۹، برای تحصیل به استراسبورگ رفت و در ۱۸۸۰، به لندن بازگشت. در ۱۸۸۲، تحت نظر تی‌ اچ هاکسلی<ref>T H Huxley </ref> در سمت مربی مشغول کار شد. در ۱۸۸۵، رئیس بخش گیاه‌شناسی دانشگاه گلاسگو شد و اولین مؤسسۀ گیاه‌شناسی بریتانیا<ref>British Botanical Institute </ref> را تأسیس کرد. در ۱۸۹۱، به عضویت انجمن سلطنتی<ref>Royal Society </ref> درآمد. در ۱۹۱۰ و ۱۹۳۵ به‌ترتیب موفق به اخذ مدال طلا و مدال داروین شد. از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ نیز رئیس انجمن سلطنتی ادینبورگ<ref>Royal Society of Edinburgh</ref> بود.
</ref>، نوعی از گیاهان سادۀ آوند‌دار بی‌دانه، و تحریر چندین کتاب دربارۀ گیاهان خشکی‌زی اولیه پرداخت. در ریپون<ref>Ripon </ref> زاده شد. هنگام تحصیل در مدرسه‌ای واقع در رپتون<ref>Repton </ref>، مطالعۀ گیاه‌شناسی را آغاز کرد و تصمیم گرفت آن را ادامه دهد. در ترینیتی کالج<ref>Trinity College</ref> [[کیمبریج]] به مطالعۀ علوم طبیعی و گیاه‌شناسی پرداخت و پس از اخذ درجۀ عالی در ۱۸۷۷م، به [[وورتسبورگ]]<ref> Würzburg </ref> رفت و در آن‌جا از یولیوس زاکس<ref>Julius Sachs </ref> فنون آزمایشگاهی را یاد گرفت. در ۱۸۷۹م، برای تحصیل به [[استراسبورگ]] رفت و در ۱۸۸۰م، به [[لندن (انگلستان)|لندن]] بازگشت. در ۱۸۸۲م، تحت نظر تی‌ اچ هاکسلی<ref>T H Huxley </ref> در سمت مربی مشغول کار شد. در ۱۸۸۵م، رئیس بخش گیاه‌شناسی دانشگاه گلاسگو شد و اولین مؤسسۀ گیاه‌شناسی بریتانیا<ref>British Botanical Institute </ref> را تأسیس کرد. در ۱۸۹۱م، به عضویت [[انجمن سلطنتی بریتانیا|انجمن سلطنتی]]<ref>Royal Society </ref> درآمد. در ۱۹۱۰ و ۱۹۳۵م به ترتیب موفق به اخذ مدال طلا و مدال داروین شد. از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴م نیز رئیس انجمن سلطنتی ادینبورگ<ref>Royal Society of Edinburgh</ref> بود.


<br/> <!--12411800-->
<br/> <!--12411800-->


[[Category:گیاه شناسی]] [[Category:(گیاه شناسی)اشخاص و آثار، تجهیزات و موسسات]]
[[Category:گیاه شناسی]] [[Category:(گیاه شناسی)اشخاص و آثار، تجهیزات و موسسات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۶

بوئِر، فرِدریک (۱۸۵۵ـ۱۹۴۸م)(Bower, Frederick)

فردريک بوئر

گیاه‌شناس انگلیسی و بنیادگذار اولین مؤسسۀ گیاه‌شناسی انگلستان در دانشگاه گلاسگو. به مطالعۀ ریخت‌شناسی گیاهی (ساختار و شکل فیزیکی) پتریدوفیت‌ها[۱]، نوعی از گیاهان سادۀ آوند‌دار بی‌دانه، و تحریر چندین کتاب دربارۀ گیاهان خشکی‌زی اولیه پرداخت. در ریپون[۲] زاده شد. هنگام تحصیل در مدرسه‌ای واقع در رپتون[۳]، مطالعۀ گیاه‌شناسی را آغاز کرد و تصمیم گرفت آن را ادامه دهد. در ترینیتی کالج[۴] کیمبریج به مطالعۀ علوم طبیعی و گیاه‌شناسی پرداخت و پس از اخذ درجۀ عالی در ۱۸۷۷م، به وورتسبورگ[۵] رفت و در آن‌جا از یولیوس زاکس[۶] فنون آزمایشگاهی را یاد گرفت. در ۱۸۷۹م، برای تحصیل به استراسبورگ رفت و در ۱۸۸۰م، به لندن بازگشت. در ۱۸۸۲م، تحت نظر تی‌ اچ هاکسلی[۷] در سمت مربی مشغول کار شد. در ۱۸۸۵م، رئیس بخش گیاه‌شناسی دانشگاه گلاسگو شد و اولین مؤسسۀ گیاه‌شناسی بریتانیا[۸] را تأسیس کرد. در ۱۸۹۱م، به عضویت انجمن سلطنتی[۹] درآمد. در ۱۹۱۰ و ۱۹۳۵م به ترتیب موفق به اخذ مدال طلا و مدال داروین شد. از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴م نیز رئیس انجمن سلطنتی ادینبورگ[۱۰] بود.


  1. pteridophyta
  2. Ripon
  3. Repton
  4. Trinity College
  5. Würzburg
  6. Julius Sachs
  7. T H Huxley
  8. British Botanical Institute
  9. Royal Society
  10. Royal Society of Edinburgh