یونان باستان، دین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


یونان باستان، دین (Greek religion)
یونان باستان، دین (Greek religion)[[File:42062500.jpg|thumb]]


[[File:42062500-1.jpg|thumb|نيم‌تنه زئوس، موزه بريتانيا]][[File:42062500.jpg|thumb]]
[[File:42062500-1.jpg|thumb|نيم‌تنه زئوس، موزه بريتانيا]]دین یونانیان باستان از قرن ۸ تا ۳پ‌م، با [[پانتئون]]، معبد مشخصی برای خدایان، ازجمله [[زئوس]]<ref>Zeus</ref>، فرمانروای آنان؛ همسرش [[هرا|هِرا]]<ref>Hera</ref>؛ [[آتنا]]<ref>Athena</ref>، [[هرمس|هِرمِس]]<ref>Hermes</ref>، سروش و خدای تجارت و باروری؛ و بسیاری دیگر که در [[المپ، کوه های|کوه المپ]]<ref>Olympus</ref> می‌زیستند و روابط نزدیک با یکدیگر داشتند. در قرن ۸پ‌م، دین مجموعه‌ای از خدایان بومی یا قبیله‌ای بود، اما از آن پس صورت مشخصی یافت. دین در یونان بر پایۀ شبکه‌ای از دین‌های رازورز<ref>Mystery religions</ref> و اماکن مقدس بدون روحانیت رسمی و دایمی استوار بود. آیین‌های رازآمیز که غالباً زنان آن‌ها را اجرا می‌کردند، ظاهراً حاکی از سنتی بسیار قدیمی در دین یونانیان بوده است. غیب‌گوها، نظیر غیب‌گوی معبد [[دلفی]]<ref>Delphi</ref> و اماکن شفابخشی که با آیسکولاپیوس<ref>Aesculapius</ref>، خدای طب، مرتبط بودند، شخصیت‌های اصلی دینی و پرستشگاه‌های یونانیان را تشکیل می‌دادند. از خدایان جوامع شهری نیز در هر یک از شهرها، از طریق اجرای نمایش‌نامه‌ها و مراسم تجلیل می‌شد. دین یونانیان در‌خلال ۳ قرن آخر پ‌م، تحت تأثیر افلاطون، از پانتئون خدایان فاصله گرفت و به تصوری انتزاعی‌تر نزدیک شد. در این تصور برخلاف نگاه هومر که انسان‌ها را بازیچۀ خدایان المپ می‌پنداشت، خدایان در قالب ذهن و معنای غایی مطرح شدند. خدایان یونان باستان غالباً در فرهنگ روم همتا داشتند یا به آن فرهنگ راه یافتند. زئوس (ژوپیتر<ref>Jupiter</ref>) خدای اعظم خدایان آسمانی بود که موفق شد نسل قدیم خدایان را براندازد، و سلاحش آذرخش بود؛ [[هفایستوس]]<ref>Hephaestus</ref> (همتای [[ولکان|وولکان]]<ref>Vulcan</ref> در اساطیر روم)، خدای آتش و صنایع فلزی؛ [[آرس|آرِس]]<ref>Ares</ref> ([[مارس]]<ref>Mars</ref> رومیان)، خدای جنگ؛ [[آفرودیت]]<ref>Aphrodite</ref> و همتایش [[ونوس]]<ref>Venus</ref>، الهگان عشق و [[آپولون]]<ref>Apollo</ref>، خدای آواز و موسیقی، در هر دو جایگاه خدایان بودند.
 
دین یونانیان باستان از قرن ۸ تا ۳پ‌م، با [[پانتیون|پانتئون]]، معبد مشخصی برای خدایان، ازجمله [[زیوس|زئوس]]<ref>Zeus</ref>، فرمانروای آنان؛ همسرش [[هرا|هِرا]]<ref>Hera</ref>؛ [[آتنا]]<ref>Athena</ref>، [[هرمس|هِرمِس]]<ref>Hermes</ref>، سروش و خدای تجارت و باروری؛ و بسیاری دیگر که در [[المپ، کوه های|کوه المپ]]<ref>Olympus</ref>&nbsp;می‌زیستند و روابط نزدیک با یکدیگر داشتند. در قرن ۸پ‌م، دین مجموعه‌ای از خدایان بومی یا قبیله‌ای بود، اما از آن پس صورت مشخصی یافت. دین در یونان بر پایۀ شبکه‌ای از دین‌های رازورز<ref>Mystery religions</ref> و اماکن مقدس بدون روحانیت رسمی و دایمی استوار بود. آیین‌های رازآمیز که غالباً زنان آن‌ها را اجرا می‌کردند، ظاهراً حاکی از سنتی بسیار قدیمی در دین یونانیان بوده است. غیب‌گوها، نظیر غیب‌گوی معبد [[دلفی]]<ref>Delphi</ref>&nbsp;و اماکن شفابخشی که با آیسکولاپیوس<ref>Aesculapius</ref>، خدای طب، مرتبط بودند، شخصیت‌های اصلی دینی و پرستشگاه‌های یونانیان را تشکیل می‌دادند. از خدایان جوامع شهری نیز در هر یک از شهرها، از طریق اجرای نمایش‌نامه‌ها و مراسم تجلیل می‌شد. دین یونانیان در‌خلال ۳ قرن آخر پ‌م، تحت تأثیر افلاطون، از پانتئون خدایان فاصله گرفت و به تصوری انتزاعی‌تر نزدیک شد. در این تصور برخلاف نگاه هومر که انسان‌ها را بازیچۀ خدایان المپ می‌پنداشت، خدایان در قالب ذهن و معنای غایی مطرح شدند. خدایان یونان باستان غالباً در فرهنگ روم همتا داشتند یا به آن فرهنگ راه یافتند. زئوس (ژوپیتر<ref>Jupiter</ref>) خدای اعظم خدایان آسمانی بود که موفق شد نسل قدیم خدایان را براندازد، و سلاحش آذرخش بود؛ [[هفایستوس]]<ref>Hephaestus</ref>&nbsp;(همتای [[ولکان|وولکان]]<ref>Vulcan</ref>&nbsp;در اساطیر روم)، خدای آتش و صنایع فلزی؛ [[آرس|آرِس]]<ref>Ares</ref>&nbsp;([[مارس]]<ref>Mars</ref>&nbsp;رومیان)، خدای جنگ؛ [[آفرودیت]]<ref>Aphrodite</ref>&nbsp;و همتایش [[ونوس]]<ref>Venus</ref>، الهگان عشق و آپولون<ref>Apollo</ref>، خدای آواز و موسیقی، در هر دو جایگاه خدایان بودند.


&nbsp;
&nbsp;
خط ۳۴: خط ۳۲:
|-
|-
|7
|7
|[[بوریاس]] (خدای باد شمالی)
|[[بورئاس]] (خدای باد شمالی)
|-
|-
|8
|8
خط ۸۲: خط ۸۰:
|-
|-
|23
|23
|[[مورفیوس|مُورفِئوس]] (خدای خواب‌ها)
|[[مورفئوس|مُورفِئوس]] (خدای خواب‌ها)
|-
|-
|24
|24
خط ۹۴: خط ۹۲:
|-
|-
|27
|27
|[[پرسفونه|پِرسِفونه]] (الهة جهان‌های زیرزمینی)
|[[پرسفونه|پِرسِفونه]] (الهه جهان‌های زیرزمینی)
|-
|-
|28
|28
خط ۱۰۰: خط ۹۸:
|-
|-
|29
|29
|[[ریا (اسطوره)|رِئا]] (مادر خدایان)
|[[رئا (اسطوره)|رِئا]] (مادر خدایان)
|-
|-
|30
|30
خط ۱۰۹: خط ۱۰۷:
|-
|-
|32
|32
|[[زیوس|زئوس]] (خدای خدایان)
|[[زئوس]] (خدای خدایان)
|}
|}



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۳

یونان باستان، دین (Greek religion)

نيم‌تنه زئوس، موزه بريتانيا

دین یونانیان باستان از قرن ۸ تا ۳پ‌م، با پانتئون، معبد مشخصی برای خدایان، ازجمله زئوس[۱]، فرمانروای آنان؛ همسرش هِرا[۲]؛ آتنا[۳]، هِرمِس[۴]، سروش و خدای تجارت و باروری؛ و بسیاری دیگر که در کوه المپ[۵] می‌زیستند و روابط نزدیک با یکدیگر داشتند. در قرن ۸پ‌م، دین مجموعه‌ای از خدایان بومی یا قبیله‌ای بود، اما از آن پس صورت مشخصی یافت. دین در یونان بر پایۀ شبکه‌ای از دین‌های رازورز[۶] و اماکن مقدس بدون روحانیت رسمی و دایمی استوار بود. آیین‌های رازآمیز که غالباً زنان آن‌ها را اجرا می‌کردند، ظاهراً حاکی از سنتی بسیار قدیمی در دین یونانیان بوده است. غیب‌گوها، نظیر غیب‌گوی معبد دلفی[۷] و اماکن شفابخشی که با آیسکولاپیوس[۸]، خدای طب، مرتبط بودند، شخصیت‌های اصلی دینی و پرستشگاه‌های یونانیان را تشکیل می‌دادند. از خدایان جوامع شهری نیز در هر یک از شهرها، از طریق اجرای نمایش‌نامه‌ها و مراسم تجلیل می‌شد. دین یونانیان در‌خلال ۳ قرن آخر پ‌م، تحت تأثیر افلاطون، از پانتئون خدایان فاصله گرفت و به تصوری انتزاعی‌تر نزدیک شد. در این تصور برخلاف نگاه هومر که انسان‌ها را بازیچۀ خدایان المپ می‌پنداشت، خدایان در قالب ذهن و معنای غایی مطرح شدند. خدایان یونان باستان غالباً در فرهنگ روم همتا داشتند یا به آن فرهنگ راه یافتند. زئوس (ژوپیتر[۹]) خدای اعظم خدایان آسمانی بود که موفق شد نسل قدیم خدایان را براندازد، و سلاحش آذرخش بود؛ هفایستوس[۱۰] (همتای وولکان[۱۱] در اساطیر روم)، خدای آتش و صنایع فلزی؛ آرِس[۱۲] (مارس[۱۳] رومیان)، خدای جنگ؛ آفرودیت[۱۴] و همتایش ونوس[۱۵]، الهگان عشق و آپولون[۱۶]، خدای آواز و موسیقی، در هر دو جایگاه خدایان بودند.

 


 

خدایان و خدابانوهای یونان
1 آئولوس (خدای بادها)
2 آفرودیت (الهه عشق، زیبایی و تولد)
3 آپولون (خدای روشنایی، پیشگویی، موسیقی و شعر)
4 آرِس (خدای جنگ)
5 آرتمیس (الهه جانوران، شكار و ناباروری)
6 آتِنا (الهه دانایی و حكمت)
7 بورئاس (خدای باد شمالی)
8 كوبِلِه (مادر خدایان، انسان‌ها و جانوران)
9 دِمِتر (الهه میوه‌جات، غله و گیاهان و زمین‌های زیركشت)
10 دیونوسوس (خدای شراب)
11 ائوس (الهه صبح)
12 اروس (خدای عشق)
13 گایا (الهه زمین)
14 هادس/پلوتون (خدای جهان مردگان)
15 هِبِه (الهه جوانی)
16 هِكاته (الهه سحر و افسون)
17 هلیوس (خدای خورشید)
18 هفایستوس (خدای آتش و صنایع فلزی)
19 هِرا (ملكه بهشت، الهه ازدواج و زنان)
20 هرمس (سروش و خدای تجارت و باروری)
21 هِسْتیا (الهه زندگی)
22 ایریس (الهه رنگین‌كمان و پیام‌آور خدایان)
23 مُورفِئوس (خدای خواب‌ها)
24 نِمِسیس (الهه انتقام)
25 نیكِه (الهه پیروزی)
26 پان (خدای مزارع، جنگل‌ها و رمه‌ها)
27 پِرسِفونه (الهه جهان‌های زیرزمینی)
28 پوسِیدون (خدای دریا)
29 رِئا (مادر خدایان)
30 سِلِنِه (الهه ماه)
31 اورانوس (خدای آسمان)
32 زئوس (خدای خدایان)


  1. Zeus
  2. Hera
  3. Athena
  4. Hermes
  5. Olympus
  6. Mystery religions
  7. Delphi
  8. Aesculapius
  9. Jupiter
  10. Hephaestus
  11. Vulcan
  12. Ares
  13. Mars
  14. Aphrodite
  15. Venus
  16. Apollo