پائس، خوزه آنتونیو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ پایس، خوزه آنتونیو (۱۷۹۰ـ۱۸۷۳) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به پائس، خوزه آنتونیو منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


پائِس، خوزه آنتونیو (۱۷۹۰ـ۱۸۷۳)(Paez, Jose Antonio)
پائِس، خوزه آنتونیو (۱۷۹۰ـ۱۸۷۳م)(Paez, Jose Antonio)


نظامی و رهبر سیاسی، و اولین رئیس‌جمهور ونزوئلا (۱۸۳۰)، و رئیس‌جمهور و دیکتاتور (۱۸۳۱ـ۱۸۴۶؛ ۱۸۶۱ـ۱۸۶۳). کارگری بی‌سواد در مزرعه و رهبر یانروها<ref>IIaneros</ref>ی (گاوچرانان) دشت‌های اورینوکو<ref>Orinoco </ref> بود، و آنان را به دفاع از آرمان‌های ملی‌گرایانه کشاند. هنگامی که سیمون بولیوار<ref>Simón Bolivar </ref> به‌دنبال تحقق آرمان کلمبیای بزرگ<ref>Gran Colombia</ref> (مرکب از کلمبیا، اکوادور، و ونزوئلا) بود، پائس لزوم ونزوئلای مستقل را مطرح کرد، که در ۱۸۳۰ به آن دست یافت. از آن سال تا ۱۸۴۸ گاهی با انتخاب نمایندگان، بر این کشور جدید‌التأسیس حکومت کرد و از بزرگ‌ترین زمین‌داران این کشور شد. با چندین شورش روبه‌رو شد که جدی‌ترین آن از ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۶ بود، و در بحران اقتصادی دهۀ ۱۸۴۰، بر مخالفت‌ها افزوده شد. در ۱۸۴۸ بر ضد حکومت انتخابی خود شورش کرد، اما شکست‌ خورد و در ۱۸۵۰ از کشور اخراج شد. پس از انقلاب ۱۸۵۸ به ونزوئلا بازگشت، اما ادامۀ بی‌ثباتی تا سال بعد او را بار دیگر وادار به ترک کشور کرد.
نظامی و رهبر سیاسی، و اولین رئیس‌جمهور ونزوئلا (۱۸۳۰م)، و رئیس‌جمهور و دیکتاتور (۱۸۳۱ـ۱۸۴۶؛ ۱۸۶۱ـ۱۸۶۳م). کارگری بی‌سواد در مزرعه و رهبر یانروها<ref>IIaneros</ref>ی (گاوچرانان) دشت‌های اورینوکو<ref>Orinoco </ref> بود، و آنان را به دفاع از آرمان‌های ملی‌گرایانه کشاند. هنگامی که سیمون بولیوار<ref>Simón Bolivar </ref> به‌دنبال تحقق آرمان کلمبیای بزرگ<ref>Gran Colombia</ref> (مرکب از کلمبیا، اکوادور، و ونزوئلا) بود، پائس لزوم ونزوئلای مستقل را مطرح کرد، که در ۱۸۳۰م به آن دست یافت. از آن سال تا ۱۸۴۸م گاهی با انتخاب نمایندگان، بر این کشور جدید‌التأسیس حکومت کرد و از بزرگ‌ترین زمین‌داران این کشور شد. با چندین شورش روبه‌رو شد که جدی‌ترین آن از ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۶م بود، و در بحران اقتصادی دهۀ ۱۸۴۰، بر مخالفت‌ها افزوده شد. در ۱۸۴۸م بر ضد حکومت انتخابی خود شورش کرد، اما شکست‌ خورد و در ۱۸۵۰م از کشور اخراج شد. پس از انقلاب ۱۸۵۸م به ونزوئلا بازگشت، اما ادامۀ بی‌ثباتی تا سال بعد او را بار دیگر وادار به ترک کشور کرد.


&nbsp;
&nbsp;


&nbsp;


<br/> <!--13061200-->
<br/> <!--13061200-->
 
----
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]]
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۷

پائِس، خوزه آنتونیو (۱۷۹۰ـ۱۸۷۳م)(Paez, Jose Antonio)

نظامی و رهبر سیاسی، و اولین رئیس‌جمهور ونزوئلا (۱۸۳۰م)، و رئیس‌جمهور و دیکتاتور (۱۸۳۱ـ۱۸۴۶؛ ۱۸۶۱ـ۱۸۶۳م). کارگری بی‌سواد در مزرعه و رهبر یانروها[۱]ی (گاوچرانان) دشت‌های اورینوکو[۲] بود، و آنان را به دفاع از آرمان‌های ملی‌گرایانه کشاند. هنگامی که سیمون بولیوار[۳] به‌دنبال تحقق آرمان کلمبیای بزرگ[۴] (مرکب از کلمبیا، اکوادور، و ونزوئلا) بود، پائس لزوم ونزوئلای مستقل را مطرح کرد، که در ۱۸۳۰م به آن دست یافت. از آن سال تا ۱۸۴۸م گاهی با انتخاب نمایندگان، بر این کشور جدید‌التأسیس حکومت کرد و از بزرگ‌ترین زمین‌داران این کشور شد. با چندین شورش روبه‌رو شد که جدی‌ترین آن از ۱۸۳۵ تا ۱۸۳۶م بود، و در بحران اقتصادی دهۀ ۱۸۴۰، بر مخالفت‌ها افزوده شد. در ۱۸۴۸م بر ضد حکومت انتخابی خود شورش کرد، اما شکست‌ خورد و در ۱۸۵۰م از کشور اخراج شد. پس از انقلاب ۱۸۵۸م به ونزوئلا بازگشت، اما ادامۀ بی‌ثباتی تا سال بعد او را بار دیگر وادار به ترک کشور کرد.

 




  1. IIaneros
  2. Orinoco
  3. Simón Bolivar
  4. Gran Colombia