گلوگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =
|نام لاتین =Galugah
| نام‌ قدیمی =
| نام دیگر =
| استان = مازندران
| شهرستان =بهشهر
| بخش = گلوگاه
| موقعیت = فاصله ۷۵کیلومتری شمال شرقی شهر ساری
| جمعیت = ۴۰,۰۷۸نفر (1395ش)
| نوع اقلیم =معتدل و نیمه‌مرطوب 
| ارتفاع از سطح دریا =۳۵متر
| تولیدات و صنایع مهم =گندم، جو، پنبه، برنج، توتون، انجیر، انار و میوه‌های تابستانی
| برخی بناهای مهم =
| شهر ها و آبادی های مهم =
}}


گَلوگاه <br>
گَلوگاه، شهر  Galugah, City
<p>شهری در استان مازندران، شهرستان بهشهر، و مرکز اداری بخش گلوگاه. با ارتفاع ۳۵ متر، در منطقه‌ای کوه‌پایه‌ای و جنگلی در ۶۹کیلومتری شرق شمالی ساری و ۲۴کیلومتری شرق شمالی بهشهر، سر راه بهشهر به گرگان، در دهانۀ درۀ پیرکرند قرار دارد. خط آهن تهران گرگان از کنار این شهر می‌گذرد. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب و جمعیت آن ۱۸,۷۲۷ نفر است (۱۳۸۵).</p>
 
<br><!--36128400-->
شهری در استان [[مازندران]]، [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، مرکز اداری بخش گلوگاه. جمعیت این شهر در سرشماری سال 1395ش، ۴۰,۰۷۸نفر بوده است. این شهر در فاصلۀ ۷۵کیلومتری شمال شرقی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، ۳۵۳کیلومتری شمال شرقی تهران و در ارتفاع ۳۵متری از سطح دریا قرار دارد. شهرستان گلوگاه، شرقی‌ترین شهرستان مازندران است و از جنوب به دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه البرز و [[سمنان، استان|استان سمنان]]، از شمال به [[گرگان، خلیج|خلیج گرگان]]، از شرق به [[گلستان، استان|استان گلستان]] و از غرب به شهرستان بهشهر محدود می‌شود. وسعت این شهرستان ۴۵۱کیلومتر مربع است و دارای یک شهر و دو بخش مرکزی است.
 
اقلیم این شهر معتدل و نیمه‌مرطوب است. میانگین دمای سالانه آن 18درجه سلسیوس، با بیشینه 43 و کمینه 8- درجه سلسیوس است. رود گلوگاه در غرب شهر روان است. میانگین بارش سالانه آن در حدود 600میلی‌متر و میانگین رطوبت سالانه بیش از 70درصد است. محصولات کشاورزی این منطقه شامل [[گندم]]، [[جو]]، [[پنبه]]، [[برنج]]، [[توتون]]، [[انجیر]]، [[انار]] و میوه‌های تابستانی است. جشنواره انجیر هرساله در این شهرستان برگزار می‌شود.
 
گلوگاه در محدوده تاریخی نامیه، کلباد و کبودجامه تأسیس شده است. در دوران حکومت آقامحمدخان قاجار، در سال ۱۱۹۵ق، به منظور حفاظت از این منطقه، شماری از ساکنان قراباغ قفقاز به اینجا منتقل شدند. گلوگاه از گذشته مرز و نقطه اتصال طبرستان و استرآباد/گرگان بوده و بخشی از بهشهر به شمار می‌رفته است. در ۱۳۳۳ش، که بهشهر به شهرستان ارتقاء یافت، گلوگاه به عنوان مرکز دهستان معرفی شد. شهرداری گلوگاه در سال 1335ش تأسیس و در ۲۲ تیرماه 1336ش، رسماً به عنوان یک شهر اعلام شد. بسیاری از اماکن تاریخی این منطقه در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. مردم گلوگاه به زبان فارسی، ترکی و گویش [[طبری]] سخن می‌گویند.
----<br><!--36128400-->
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۷

گلوگاه
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان مازندران
شهرستان بهشهر
بخش گلوگاه
جمعیت ۴۰,۰۷۸نفر (1395ش)
موقعیت فاصله ۷۵کیلومتری شمال شرقی شهر ساری
نوع اقلیم معتدل و نیمه‌مرطوب
ارتفاع از سطح دریا ۳۵متر
تولیدات و صنایع مهم گندم، جو، پنبه، برنج، توتون، انجیر، انار و میوه‌های تابستانی
نام لاتین Galugah

گَلوگاه، شهر Galugah, City

شهری در استان مازندران، شهرستان بهشهر، مرکز اداری بخش گلوگاه. جمعیت این شهر در سرشماری سال 1395ش، ۴۰,۰۷۸نفر بوده است. این شهر در فاصلۀ ۷۵کیلومتری شمال شرقی شهر ساری، ۳۵۳کیلومتری شمال شرقی تهران و در ارتفاع ۳۵متری از سطح دریا قرار دارد. شهرستان گلوگاه، شرقی‌ترین شهرستان مازندران است و از جنوب به دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه البرز و استان سمنان، از شمال به خلیج گرگان، از شرق به استان گلستان و از غرب به شهرستان بهشهر محدود می‌شود. وسعت این شهرستان ۴۵۱کیلومتر مربع است و دارای یک شهر و دو بخش مرکزی است.

اقلیم این شهر معتدل و نیمه‌مرطوب است. میانگین دمای سالانه آن 18درجه سلسیوس، با بیشینه 43 و کمینه 8- درجه سلسیوس است. رود گلوگاه در غرب شهر روان است. میانگین بارش سالانه آن در حدود 600میلی‌متر و میانگین رطوبت سالانه بیش از 70درصد است. محصولات کشاورزی این منطقه شامل گندم، جو، پنبه، برنج، توتون، انجیر، انار و میوه‌های تابستانی است. جشنواره انجیر هرساله در این شهرستان برگزار می‌شود.

گلوگاه در محدوده تاریخی نامیه، کلباد و کبودجامه تأسیس شده است. در دوران حکومت آقامحمدخان قاجار، در سال ۱۱۹۵ق، به منظور حفاظت از این منطقه، شماری از ساکنان قراباغ قفقاز به اینجا منتقل شدند. گلوگاه از گذشته مرز و نقطه اتصال طبرستان و استرآباد/گرگان بوده و بخشی از بهشهر به شمار می‌رفته است. در ۱۳۳۳ش، که بهشهر به شهرستان ارتقاء یافت، گلوگاه به عنوان مرکز دهستان معرفی شد. شهرداری گلوگاه در سال 1335ش تأسیس و در ۲۲ تیرماه 1336ش، رسماً به عنوان یک شهر اعلام شد. بسیاری از اماکن تاریخی این منطقه در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. مردم گلوگاه به زبان فارسی، ترکی و گویش طبری سخن می‌گویند.