سن ـ مالو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =فرانسه | |||
| نام فارسی = سَنْ ـ مالو | |||
|نام لاتین =St-Malo | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = ایل ـ اِ ـ ویلن | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = غرب فرانسه، ۸۰کیلومتری شمال غربی رِن | |||
| جمعیت = 47,255 نفر (۲۰۲۲) | |||
| مساحت = 36.58 کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = ۸ متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنایع چاپ، و تولید ماشینآلات و دستگاههای الکترونیکی؛ ماهیگیری، دادوستد، و مسافربری | |||
| برخی بناهای مهم = بارویی متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸؛ خانههای سنگی بسیاری از قرون ۱۶ و ۱۷، در خیابانهای تنگ در اطراف کلیسای جامع | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:25249900-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سن - مالو]] | |||
سَنْ ـ مالو (St-Malo) | سَنْ ـ مالو (St-Malo) | ||
دریابندر و شهر تفریحی در ولایت [[ایل ـ ا ـ ویلن|ایل ـ اِ ـ ویلن]]<ref>Ille-et-Vilaine</ref>، در غرب [[فرانسه]]، به فاصلۀ ۸۰کیلومتری شمال غربی [[رن|رِن]]<ref>Rennes</ref>، بر ساحل رود [[رانسه]]<ref>River Rance</ref>. جمعیت آن 47,255 نفر (۲۰۲۲) و مساحتش 36.58 کیلومتر مربع است. ارتفاع متوسط آن ۸ متر از سطح دریاست. بندر شلوغ ماهیگیری، دادوستد، و مسافربری است و دارای صنایع چاپ، و تولید ماشینآلات و دستگاههای الکترونیکی است. در ۱۹۶۷ بر رود آن، سدّی ساختند که از جزر و مدّ سیزدهمتری برق تولید میکند و نخستین نیروگاه جزرومدّی در جهان است. نام شهر از اسقف آن در ۶۴۰م، مکلو<ref>Maclou</ref> یا مالو، گرفته شده است. این شهر بر جزیرهای در کرانۀ راست دهانۀ رود مزبور واقع شده است. در جزایر واقع در خلیج استحکامات نظامی از جنگ جهانی بهجا مانده است. اگرچه سن ـ مالو در اوت ۱۹۴۴، درخلال [[جنگ جهانی دوم]]، کاملاً ویران شد، آن را به همان شکل بازسازی کردند. این شهر بارویی متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸، دارد. خانههای سنگی بسیاری از قرون ۱۶ و ۱۷، در خیابانهای تنگ در اطراف کلیسای جامع واقع شدهاند. سن ـ مالو زادگاه [[شاتوبریان، رنه (۱۷۶۸ـ۱۸۴۸)|شاتوبریان]]<ref>Chateaubriand</ref> (۱۷۶۸)، نویسنده و سیاستمدار فرانسوی است، و [[کارتیه، ژاک (۱۴۹۱م ـ۱۵۵۷)|ژاک کارتیه]]<ref>Jacques Cartier</ref>، از اهالی شهر، در ۱۵۳۴ در تلاش برای یافتن [[گذرگاه شمال غرب]]<ref>Northwest Passage</ref>، با کشتی از این شهر سفر کرد و در ساحل رود [[سنت لارنس]]<ref>St Lawrence River</ref> لنگر انداخت و آن را [[کانادا]] نامید. | |||
دریابندر و شهر تفریحی در ولایت [[ایل ـ ا ـ ویلن|ایل ـ اِ ـ ویلن]]<ref>Ille-et-Vilaine</ref>، در غرب [[فرانسه]]، به فاصلۀ ۸۰کیلومتری شمال غربی [[رن|رِن]]<ref>Rennes</ref>، بر ساحل رود [[رانسه]]<ref>River Rance</ref>. جمعیت آن | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۹
| سن ـ مالو | |
|---|---|
| کشور | فرانسه |
| نام فارسی | سَنْ ـ مالو |
| نام لاتین | St-Malo |
| جمعیت | 47,255 نفر (۲۰۲۲) |
| موقعیت | غرب فرانسه، ۸۰کیلومتری شمال غربی رِن |
| ارتفاع از سطح دریا | ۸ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع چاپ، و تولید ماشینآلات و دستگاههای الکترونیکی؛ ماهیگیری، دادوستد، و مسافربری |
| برخی بناهای مهم | بارویی متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸؛ خانههای سنگی بسیاری از قرون ۱۶ و ۱۷، در خیابانهای تنگ در اطراف کلیسای جامع |
| استان یا ایالت | ایل ـ اِ ـ ویلن |
| مساحت | 36.58 کیلومتر مربع |
سَنْ ـ مالو (St-Malo)
دریابندر و شهر تفریحی در ولایت ایل ـ اِ ـ ویلن[۱]، در غرب فرانسه، به فاصلۀ ۸۰کیلومتری شمال غربی رِن[۲]، بر ساحل رود رانسه[۳]. جمعیت آن 47,255 نفر (۲۰۲۲) و مساحتش 36.58 کیلومتر مربع است. ارتفاع متوسط آن ۸ متر از سطح دریاست. بندر شلوغ ماهیگیری، دادوستد، و مسافربری است و دارای صنایع چاپ، و تولید ماشینآلات و دستگاههای الکترونیکی است. در ۱۹۶۷ بر رود آن، سدّی ساختند که از جزر و مدّ سیزدهمتری برق تولید میکند و نخستین نیروگاه جزرومدّی در جهان است. نام شهر از اسقف آن در ۶۴۰م، مکلو[۴] یا مالو، گرفته شده است. این شهر بر جزیرهای در کرانۀ راست دهانۀ رود مزبور واقع شده است. در جزایر واقع در خلیج استحکامات نظامی از جنگ جهانی بهجا مانده است. اگرچه سن ـ مالو در اوت ۱۹۴۴، درخلال جنگ جهانی دوم، کاملاً ویران شد، آن را به همان شکل بازسازی کردند. این شهر بارویی متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸، دارد. خانههای سنگی بسیاری از قرون ۱۶ و ۱۷، در خیابانهای تنگ در اطراف کلیسای جامع واقع شدهاند. سن ـ مالو زادگاه شاتوبریان[۵] (۱۷۶۸)، نویسنده و سیاستمدار فرانسوی است، و ژاک کارتیه[۶]، از اهالی شهر، در ۱۵۳۴ در تلاش برای یافتن گذرگاه شمال غرب[۷]، با کشتی از این شهر سفر کرد و در ساحل رود سنت لارنس[۸] لنگر انداخت و آن را کانادا نامید.