دیاکونوف، میخائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


دیاکونوف، میخائیل (۱۹۰۷ـ۱۹۵۴)(Dyakonov, Mikhail)<br>
دیاکونوف، میخائیل (۱۹۰۷ـ۱۹۵۴م)(Dyakonov, Mikhail)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =میخاییل دیاکونوف
|عنوان =میخائیل دیاکونوف
|نام =Mikhail Dyakonov
|نام =Mikhail Dyakonov
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۱۶: خط ۱۶:
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در دانشگاه اسلو
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در دانشگاه اسلو
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس
|شغل و تخصص های دیگر=باستان شناس
|شغل و تخصص های دیگر=باستان‌شناس
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشکده تاریخ دانشگاه مسکو، مدیر شعبه لنین گراد پژوهش گاه تاریخ فرهنگ مادی، سرپرست بخش ایران و خاور نزدیک و مدیر بخش خاورشناسی (از ۱۹۳۸) در موزه ارمیتاژ لنین گراد
|سمت =استاد دانشکده تاریخ دانشگاه مسکو، مدیر شعبه لنین گراد پژوهشگاه تاریخ فرهنگ مادی، سرپرست بخش ایران و خاور نزدیک و مدیر بخش خاورشناسی (از ۱۹۳۸م) در موزه ارمیتاژ لنین گراد
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =نسخه های خطی شاهنامه از مجموعه گردآوری شده در لنین گراد (۱۹۳۴)؛ بیژن و منیژه (۱۹۳۴)؛ نبرد گودرز با پیران (۱۹۳۴)
|آثار =نسخه های خطی شاهنامه از مجموعه گردآوری شده در لنین گراد (۱۹۳۴م)؛ بیژن و منیژه (۱۹۳۴م)؛ نبرد گودرز با پیران (۱۹۳۴م)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =باستان شناسی جهان
|گروه مقاله =باستان شناسی جهان
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


خاورشناس و باستان‌شناس روس. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۶ در دانشگاه اسلو درس خواند. در ۱۹۳۰، دانشگاه دولتی لنینگراد را به‌پایان رسانید. سرپرست بخش ایران و خاور نزدیک (از ۱۹۳۴) و مدیر بخش خاورشناسی (از ۱۹۳۸) در موزۀ ارمیتاژ لنینگراد، استاد دانشکدۀ تاریخ دانشگاه مسکو، و دبیر (از ۱۹۵۱) و سپس مدیر شعبۀ لنینگراد پژوهشگاه تاریخ فرهنگ مادی بود. از ۱۹۳۹ به تحقیقات باستان‌شناسی روی آورد و در خاک‌برداری‌های باستان‌شناختی در تاجیکستان و ترکمنستان شرکت کرد. یافته‌ها و پژوهش‌های وی نقشی اساسی در تعیین دقیق جایگاه سغد و باکتریا در تاریخ آسیای مرکزی داشته است. از آثارش: ''نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ گردآوری‌شده در لنینگراد'' (۱۹۳۴)؛ ''بیژن و منیژه'' (۱۹۳۴)؛'' نبرد گودرز با پیران'' (۱۹۳۴)؛ ترجمه و شرح ''ویس و رامین'' با همکاری رودنکو (مسکو، لنینگراد، ۱۹۳۸)؛ ''فردوسی، زندگی و اثر وی''؛ ''تاریخ اشکانیان'' (۱۹۶۱؛ ترجمۀ فارسی: تهران ۱۳۴۴ش)؛ ''مینیاتورهای ایرانی در نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ موزۀ دولتی ارمیتاژ لنینگراد'' (۱۹۳۵)؛ ''منابع فرهنگ قدیم تاجیکستان'' (۱۹۵۶)؛ ''تاریخ مختصر ایران باستان'' (۱۹۶۱؛ ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۶ش).
خاورشناس و باستان‌شناس روس. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۶م در دانشگاه اسلو درس خواند. در ۱۹۳۰م، دانشگاه دولتی لنینگراد را به‌پایان رسانید. سرپرست بخش ایران و خاور نزدیک (از ۱۹۳۴م) و مدیر بخش خاورشناسی (از ۱۹۳۸م) در موزۀ ارمیتاژ لنینگراد، استاد دانشکدۀ تاریخ دانشگاه مسکو، و دبیر (از ۱۹۵۱م) و سپس مدیر شعبۀ لنینگراد پژوهشگاه تاریخ فرهنگ مادی بود. از ۱۹۳۹ به تحقیقات باستان‌شناسی روی آورد و در خاک‌برداری‌های باستان‌شناختی در تاجیکستان و ترکمنستان شرکت کرد. یافته‌ها و پژوهش‌های وی نقشی اساسی در تعیین دقیق جایگاه سغد و باکتریا در تاریخ آسیای مرکزی داشته است. از آثارش: ''نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ گردآوری‌شده در لنینگراد'' (۱۹۳۴م)؛ ''بیژن و منیژه'' (۱۹۳۴م)؛'' نبرد گودرز با پیران'' (۱۹۳۴م)؛ ترجمه و شرح ''ویس و رامین'' با همکاری رودنکو (مسکو، لنینگراد، ۱۹۳۸م)؛ ''فردوسی، زندگی و اثر وی''؛ ''تاریخ اشکانیان'' (۱۹۶۱م؛ ترجمۀ فارسی: تهران ۱۳۴۴ش)؛ ''مینیاتورهای ایرانی در نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ موزۀ دولتی ارمیتاژ لنینگراد'' (۱۹۳۵م)؛ ''منابع فرهنگ قدیم تاجیکستان'' (۱۹۵۶م)؛ ''تاریخ مختصر ایران باستان'' (۱۹۶۱م؛ ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۶ش).
<br><!--20230500-->
<br><!--20230500-->
[[رده:باستان شناسی جهان]]
[[رده:باستان شناسی جهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۲

دیاکونوف، میخائیل (۱۹۰۷ـ۱۹۵۴م)(Dyakonov, Mikhail)

میخائیل دیاکونوف
Mikhail Dyakonov
زادروز ۱۹۰۷م
درگذشت ۱۹۵۴م
ملیت روسی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در دانشگاه اسلو
شغل و تخصص اصلی خاورشناس
شغل و تخصص های دیگر باستان‌شناس
آثار نسخه های خطی شاهنامه از مجموعه گردآوری شده در لنین گراد (۱۹۳۴م)؛ بیژن و منیژه (۱۹۳۴م)؛ نبرد گودرز با پیران (۱۹۳۴م)
گروه مقاله باستان شناسی جهان

خاورشناس و باستان‌شناس روس. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۶م در دانشگاه اسلو درس خواند. در ۱۹۳۰م، دانشگاه دولتی لنینگراد را به‌پایان رسانید. سرپرست بخش ایران و خاور نزدیک (از ۱۹۳۴م) و مدیر بخش خاورشناسی (از ۱۹۳۸م) در موزۀ ارمیتاژ لنینگراد، استاد دانشکدۀ تاریخ دانشگاه مسکو، و دبیر (از ۱۹۵۱م) و سپس مدیر شعبۀ لنینگراد پژوهشگاه تاریخ فرهنگ مادی بود. از ۱۹۳۹ به تحقیقات باستان‌شناسی روی آورد و در خاک‌برداری‌های باستان‌شناختی در تاجیکستان و ترکمنستان شرکت کرد. یافته‌ها و پژوهش‌های وی نقشی اساسی در تعیین دقیق جایگاه سغد و باکتریا در تاریخ آسیای مرکزی داشته است. از آثارش: نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ گردآوری‌شده در لنینگراد (۱۹۳۴م)؛ بیژن و منیژه (۱۹۳۴م)؛ نبرد گودرز با پیران (۱۹۳۴م)؛ ترجمه و شرح ویس و رامین با همکاری رودنکو (مسکو، لنینگراد، ۱۹۳۸م)؛ فردوسی، زندگی و اثر وی؛ تاریخ اشکانیان (۱۹۶۱م؛ ترجمۀ فارسی: تهران ۱۳۴۴ش)؛ مینیاتورهای ایرانی در نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ موزۀ دولتی ارمیتاژ لنینگراد (۱۹۳۵م)؛ منابع فرهنگ قدیم تاجیکستان (۱۹۵۶م)؛ تاریخ مختصر ایران باستان (۱۹۶۱م؛ ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۶ش).