پیسانلو (ح ۱۳۹۵ـ ح ۱۴۵۵م): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=پیسانلو|نام=Pisanello|نام دیگر=|نام اصلی=آنتونیو پیسانو|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۱۳۹۵م|تاریخ مرگ=ح۱۴۵۵م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش و مدالساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مریم عذرا و کودک با قدیسان گئورگیوس و آنتونیوس (ح ۱۴۴۵م)، عید بشارت، دیوارنگاره سنت جورج|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:13240500-3.jpg|بندانگشتی|مریم عذرا و کودک با قدیسان گئورگیوس و آنتونیوس اثر پیسانلو]] | |||
پیسانِلّو (ح ۱۳۹۵ـ ح ۱۴۵۵م)(Pisanello)<br> | پیسانِلّو (ح ۱۳۹۵ـ ح ۱۴۵۵م)(Pisanello)<br> | ||
(نام اصلی: آنتونیو پیسانو<ref>Antonio Pisano</ref>) نقاش و مدالساز<ref>medallist</ref> ایتالیایی. پردههای دینی و تکچهرههایی که ساخت با ابداعات آن دورۀ فلورانس<ref>Florence</ref> بیگانه مینمود؛ ''مریم عذرا و کودک با قدیسان گئورگیوس و آنتونیوس''<ref>''Madonna and Child with St George and St Anthony Abbot''</ref> (ح ۱۴۴۵م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London</ref>) از آن زمره است. در ساخت مدال با نقش تکچهره نیز تبحّر داشت. دیوارنگاره<ref>fresco</ref>هایش در کاخ دوک در [[مانتوا، شهر|مانتوا]]<ref>Palazzo Ducale in Mantua</ref> پس از [[جنگ جهانی دوم]] پیدا شدند. اوایل زندگیاش در [[ورونا، شهر|ورونا]]<ref>Verona</ref> گذشت، در آنجا با استادش [[جنتیله دا فابریانو]]<ref>Gentile da Fabriano</ref> کار کرد و در تکمیل دیوارنگارههای جنتیله در [[ونیز]] و [[رم، شهر|رم]] نقش داشت، که اکنون همه ازبین رفتهاند. در [[ایتالیا]] در مقام نقاش و مدالساز از درباری به دربار دیگر رفت. از دیوارنگارههای برجا مانده از پیسانلّو اثر ''عید بشارت''<ref>''Annunciation''</ref> در کلیسای سان فِرمو<ref>S Fermo</ref> در ورونا (۱۴۲۳ـ۱۴۲۴م)، و دیوارنگارۀ ''سنت جورج''<ref>''St George''</ref> در سانتا آناستازیا<ref>Santa Anastasia</ref> در ورونا (۱۴۳۷ـ۱۴۳۸م) شیوۀ پرآذین او را بهخوبی نشان میدهند. از نقاشیهایی که در ابعاد کوچک پدید آورد، نقاشیهای ''افسانۀ اوستاش قدیس''<ref>''The Legend of St Eustace''</ref>، و ''مریم و کودک با قدیسان گئورگیوس و آنتونیوس'' (هر دو در نگارخانۀ ملی، لندن) از نمونههای برجستهاند. پیسانلّو در ساخت نقشبرجستۀ<ref>relief</ref> تکچهره نیز سرآمد بود. طراحیهایش از طبیعت، بهویژه اتودهای زیبایش از حیوانات، نشاندهندۀ نگرهای فراتر از قراردادهای سبک [[گوتیک، هنر|گوتیک]]<ref>Gothic</ref>اند.<br><!--13240500--> | |||
----[[رده:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] | ----[[رده:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] | ||
[[رده:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[رده:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۳۵
| پیسانلو Pisanello | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۳۹۵م |
| درگذشت | ح۱۴۵۵م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و مدالساز |
| نام اصلی | آنتونیو پیسانو |
| آثار | مریم عذرا و کودک با قدیسان گئورگیوس و آنتونیوس (ح ۱۴۴۵م)، عید بشارت، دیوارنگاره سنت جورج |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
پیسانِلّو (ح ۱۳۹۵ـ ح ۱۴۵۵م)(Pisanello)
(نام اصلی: آنتونیو پیسانو[۱]) نقاش و مدالساز[۲] ایتالیایی. پردههای دینی و تکچهرههایی که ساخت با ابداعات آن دورۀ فلورانس[۳] بیگانه مینمود؛ مریم عذرا و کودک با قدیسان گئورگیوس و آنتونیوس[۴] (ح ۱۴۴۵م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۵]) از آن زمره است. در ساخت مدال با نقش تکچهره نیز تبحّر داشت. دیوارنگاره[۶]هایش در کاخ دوک در مانتوا[۷] پس از جنگ جهانی دوم پیدا شدند. اوایل زندگیاش در ورونا[۸] گذشت، در آنجا با استادش جنتیله دا فابریانو[۹] کار کرد و در تکمیل دیوارنگارههای جنتیله در ونیز و رم نقش داشت، که اکنون همه ازبین رفتهاند. در ایتالیا در مقام نقاش و مدالساز از درباری به دربار دیگر رفت. از دیوارنگارههای برجا مانده از پیسانلّو اثر عید بشارت[۱۰] در کلیسای سان فِرمو[۱۱] در ورونا (۱۴۲۳ـ۱۴۲۴م)، و دیوارنگارۀ سنت جورج[۱۲] در سانتا آناستازیا[۱۳] در ورونا (۱۴۳۷ـ۱۴۳۸م) شیوۀ پرآذین او را بهخوبی نشان میدهند. از نقاشیهایی که در ابعاد کوچک پدید آورد، نقاشیهای افسانۀ اوستاش قدیس[۱۴]، و مریم و کودک با قدیسان گئورگیوس و آنتونیوس (هر دو در نگارخانۀ ملی، لندن) از نمونههای برجستهاند. پیسانلّو در ساخت نقشبرجستۀ[۱۵] تکچهره نیز سرآمد بود. طراحیهایش از طبیعت، بهویژه اتودهای زیبایش از حیوانات، نشاندهندۀ نگرهای فراتر از قراردادهای سبک گوتیک[۱۶]اند.