کانستبل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
کانْسْتَبِل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷)(Constable, John)<br/> [[File:35118900.jpg|thumb|تابلوي گندم‌زار، اثر جان کانستبل]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =جان کانْسْتَبِل
|عنوان =جان کانستبل
|نام =John Constable  
|نام =John Constable  
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۱۸: خط ۱۵:
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =باربیزون
|سمت =عضو آکادمی سلطنتی
|سمت =عضو آکادمی سلطنتی
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =اسب جهنده (1825؛ آکادمی سلطنتی، لندن)؛ گندم‌زار(1826؛ نگارخانۀ ملی لندن)
|آثار =اسب سفید (۱۸۱۹م)، کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی (۱۸۲۷م)، اسب جهنده (1825م؛ آکادمی سلطنتی، لندن)؛ گندم‌زار (1826م؛ نگارخانه ملی لندن)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه‌سازی جهان
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه‌سازی جهان
خط ۳۰: خط ۲۷:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
کانستبل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷م)(Constable, John)<br/>
[[پرونده:35118900-3.jpg|بندانگشتی|اسب سفید، اثر جان کانستبل]]
[[File:35118900.jpg|thumb|گندم‌زار، اثر جان کانستبل]]
نقاش انگلیسی. از بزرگ‌ترین نقاشان منظره‌پرداز قرن ۱۹م بود. صحنه‌هایی از طبیعت زادگاهش سافوک<ref>Suffolk</ref>، ازجمله تابلوی ''گاری علوفه''<ref>''The Haywain''


نقاش انگلیسی. از بزرگ‌ترین نقاشان منظره‌پرداز قرن ۱۹ بود. صحنه‌هایی از طبیعت زادگاهش سافوک<ref>Suffolk</ref>، ازجمله تابلوی ''گاری علوفه''<ref>''The Haywain''
</ref> (۱۸۲۱م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref> National Gallery, London </ref>)، و همچنین تصاویری از کاخ‌ها، کلیساها، چشم‌اندازها، و سواحل بریتانیا نقاشی کرد. کانستبل میراث‌بَر سنّت واقع‌گرایی<ref>realism </ref> محزون هلندی، به‌ویژه شیوۀ [[رویسدال، یاکوب وان (ح ۱۶۲۸ـ۱۶۸۲)|یاکوب رویسدال]]<ref>Jacob Ruisdael </ref> بود. می‌خواست تغییرات زودگذر جوّی را بر تابلو آوَرَد و از مناظر طبیعی [[انگلستان]] تصاویر یادمانی بسازد؛ همچون تابلوی ''اسب سفید''<ref>''The White Horse'' </ref> (۱۸۱۹م؛ مجموعۀ فریک، [[نیویورک]]<ref>Frick Collection, New York </ref>) و ''کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی''<ref>''Salisbury Cathedral from the Bishop’s Grounds'' </ref> (۱۸۲۷م؛ موزۀ ویکتوریا و آلبرت<ref>Victoria and Albert Museum</ref>، [[لندن (انگلستان)|لندن]]). نقاشی‌های کانستبل به‌سبب بازنمایی جلوه‌های جوّی شایان توجه‌اند؛ بسیاری از نقاشان فرانسوی، ازجمله [[دلاکروا، اوژن (۱۷۹۸ـ۱۸۶۳)|اوژِن دُلاکروا]]<ref> Eugène Delacroix</ref> آثارش را ستودند. در میان برگزیده‌ترین آثارِ او تابلوی ''اسب جهنده''<ref>''The Leaping Horse'' </ref> (۱۸۲۵م؛ [[آکادمی سلطنتی هنر|آکادمی سلطنتی]]، لندن<ref>Royal Academy, London </ref>)، ''گندم‌زار''<ref>''The Cornfield'' </ref> (۱۸۲۶م؛ نگارخانۀ ملی لندن)، و ''دِدَم وِیل''<ref>''Dedham Vale'' </ref> (۱۸۲۸م؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند<ref>National Gallery of Scotland </ref>، [[ادینبورگ]]<ref>Edinburgh </ref>) درخور ذکرند. بسیاری از پیش‌طرح‌های رنگ‌روغنی‌اش از بهترین آثار او به‌شمار می‌آیند. کانستبل در جوانی در آسیاب خانوادگی‌شان کار کرد، و به‌تدریج به نقاشی گرایید. در ۲۳سالگی در هنرکده‌های آکادمی سلطنتی<ref>Royal Academy Schools</ref> تحصیلات جدّی را آغاز کرد، و در ۳۵سالگی تابلوی ''دِدَم وِیل'' (۱۸۱۱م) را کشید. در دوران طولانی تکامل هنری‌اش دو عامل اصلی یاد‌کردنی‌اند: نخست این‌که دستاوردهای نقاشان منظره‌ساز، ازجمله [[کلود لورن]]<ref>''Claude Lorrain'' </ref>، یاکوب رویسدال، [[روبنس، پتر پل (۱۵۷۷ـ۱۶۴۰)|پتر پل روبنس]]<ref>Peter Paul Rubens</ref>، [[گینزبارو، تامس (۱۷۲۷ـ۱۷۸۸)|تامس گِینزبارو]]<ref> Thomas Gainsborough </ref>، و [[گرتین، تامس (۱۷۷۵ـ۱۸۰۲)|تامس گِرتین]]<ref>Thomas Girtin </ref> را تحلیل و بررسی کرد و دوم این‌که طبیعت و همۀ مظاهر آن را می‌ستود ـ چشم‌اندازهای پانوراما (سراسرنما)<ref>panorama </ref>ی اَبرهای پایان‌ناپذیر، دشت‌ها، رودها، چمن‌زارهای آب‌گیر و گندم‌زارهای زادگاهش انگلیای شرقی<ref>East Anglia</ref>، و به‌ویژه درّۀ استور<ref> Stour </ref> در نزدیک خانه‌اش که اکنون با نام «دیار کانستبل» مشهور است، در آثارش تجلّی یافته‌اند. فطرتاً نقّاش دشت‌ها و صحنه‌های ساده و بی‌تکلّف روستایی بود؛ مناظر کوهستانی که برای نقاشان رمانتیک<ref>Romantic</ref> چنان دلپذیر بود، توجّه او را برنمی‌انگیخت. اصولی که کانستبل خود را ملزم به رعایت آن می‌دانست، آثار وی را از [[ترنر، جوزف (۱۷۷۵-۱۸۵۱)|جوزف ترنر]]<ref> Joseph Turner</ref>، هنرمند معاصرش، متمایز می‌سازد. کانستبل که هنرمند شاخص دورۀ رمانتیک بود، همچون [[وردزورث، الیزابت (۱۸۴۰ـ۱۹۳۲)|وردزورث]]<ref> Wordsworth </ref>، پس از رهایی از تنش‌های انقلاب و جنگ، فقط به طبیعت و مطالعۀ پدیده‌های طبیعی پرداخت. در ۱۸۱۹م به‌عضویت آکادمی سلطنتی درآمد، و در همان سال متعاقب دریافت مستمری مقرر، از دغدغه‌های مالی رهایی یافت و توانست نیروی خویش را صرف اجرای آثار برجسته‌اش کند. کانستبل در انگلستان تأثیر مستقیم چندانی نداشت، لیکن در [[فرانسه]] هنرمندان مکتب باربیزون<ref>Barbizon School </ref> و کمی بعد امپرسیونیست‌<ref>Impressionist</ref>ها را متأثر ساخت.
 
</ref> (۱۸۲۱؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref> National Gallery, London </ref>)، و همچنین تصاویری از کاخ‌ها، کلیساها، چشم‌اندازها، و سواحل بریتانیا نقاشی کرد. کانستبل میراث‌بَر سنّت واقع‌گرایی<ref>realism </ref> محزون هلندی، به‌ویژه شیوۀ یاکوب رویسدال<ref>Jacob Ruisdael </ref> بود. می‌خواست تغییرات زودگذر جوّی را بر تابلو آوَرَد و از مناظر طبیعی انگلستان تصاویر یادمانی بسازد؛ همچون تابلوی ''اسب سفید''<ref>''The White Horse'' </ref> (۱۸۱۹؛ مجموعۀ فریک، نیویورک<ref>Frick Collection, New York </ref>) و ''کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی''<ref>''Salisbury Cathedral from the Bishop’s Grounds'' </ref> (۱۸۲۷؛ موزۀ ویکتوریا و آلبرت<ref>Victoria and Albert Museum</ref>، لندن). نقاشی‌های کانستبل به‌سبب بازنمایی جلوه‌های جوّی شایان توجه‌اند؛ بسیاری از نقاشان فرانسوی، ازجمله اوژِن دُلاکروا<ref> Eugène Delacroix</ref> آثارش را ستودند. در میان برگزیده‌ترین آثارِ او تابلوی ''اسب جهنده''<ref>''The Leaping Horse'' </ref> (۱۸۲۵؛ آکادمی سلطنتی، لندن<ref>Royal Academy, London </ref>)، ''گندم‌زار''<ref>''The Cornfield'' </ref> (۱۸۲۶؛ نگارخانۀ ملی لندن)، و ''دِدَم وِیل''<ref>''Dedham Vale'' </ref> (۱۸۲۸؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند<ref>National Gallery of Scotland </ref>، ادینبورگ<ref>Edinburgh </ref>) درخور ذکرند. بسیاری از پیش‌طرح‌های رنگ‌روغنی‌اش از بهترین آثار او به‌شمار می‌آیند. کانستبل در جوانی در آسیاب خانوادگی‌شان کار کرد، و به‌تدریج به نقاشی گرایید. در ۲۳سالگی در هنرکده‌های آکادمی سلطنتی<ref>Royal Academy Schools</ref> تحصیلات جدّی را آغاز کرد، و در ۳۵سالگی تابلوی ''دِدَم وِیل'' (۱۸۱۱) را کشید. در دوران طولانی تکامل هنری‌اش دو عامل اصلی یاد‌کردنی‌اند: نخست این‌که دستاوردهای نقاشان منظره‌ساز، ازجمله کلود لورن<ref>''Claude Lorrain'' </ref>، یاکوب رویسدال، پتر پل روبنس<ref>Peter Paul Rubens</ref>، تامس گِینزبارو<ref> Thomas Gainsborough </ref>، و تامس گِرتین<ref>Thomas Girtin </ref> را تحلیل و بررسی کرد و دوم این‌که طبیعت و همۀ مظاهر آن را می‌ستود ـ چشم‌اندازهای پانوراما (سراسرنما)<ref>panorama </ref>ی اَبرهای پایان‌ناپذیر، دشت‌ها، رودها، چمن‌زارهای آب‌گیر و گندم‌زارهای زادگاهش انگلیای شرقی<ref>East Anglia</ref>، و به‌ویژه درّۀ استور<ref> Stour </ref> در نزدیک خانه‌اش که اکنون با نام «دیار کانستبل» مشهور است، در آثارش تجلّی یافته‌اند. فطرتاً نقّاش دشت‌ها و صحنه‌های ساده و بی‌تکلّف روستایی بود؛ مناظر کوهستانی که برای نقاشان رمانتیک<ref>Romantic</ref> چنان دلپذیر بود، توجّه او را برنمی‌انگیخت. اصولی که کانستبل خود را ملزم به رعایت آن می‌دانست، آثار وی را از جوزف ترنر<ref> Joseph Turner</ref>، هنرمند معاصرش، متمایز می‌سازد. کانستبل که هنرمند شاخص دورۀ رمانتیک بود، همچون وردزورث<ref> Wordsworth </ref>، پس از رهایی از تنش‌های انقلاب و جنگ، فقط به طبیعت و مطالعۀ پدیده‌های طبیعی پرداخت. در ۱۸۱۹ به‌عضویت آکادمی سلطنتی درآمد، و در همان سال متعاقب دریافت مستمری مقرر، از دغدغه‌های مالی رهایی یافت و توانست نیروی خویش را صرف اجرای آثار برجسته‌اش کند. کانستبل در انگلستان تأثیر مستقیم چندانی نداشت، لیکن در فرانسه هنرمندان مکتب باربیزون<ref>Barbizon School </ref> و کمی بعد امپرسیونیست‌<ref>Impressionist</ref>ها را متأثر ساخت.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۵

جان کانستبل
John Constable
زادروز 1776م
درگذشت 1837م
ملیت  انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل هنرکده‌های آکادمی سلطنتی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سمت عضو آکادمی سلطنتی
آثار اسب سفید (۱۸۱۹م)، کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی (۱۸۲۷م)، اسب جهنده (1825م؛ آکادمی سلطنتی، لندن)؛ گندم‌زار (1826م؛ نگارخانه ملی لندن)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه‌سازی جهان

کانستبل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷م)(Constable, John)

اسب سفید، اثر جان کانستبل
گندم‌زار، اثر جان کانستبل

نقاش انگلیسی. از بزرگ‌ترین نقاشان منظره‌پرداز قرن ۱۹م بود. صحنه‌هایی از طبیعت زادگاهش سافوک[۱]، ازجمله تابلوی گاری علوفه[۲] (۱۸۲۱م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۳])، و همچنین تصاویری از کاخ‌ها، کلیساها، چشم‌اندازها، و سواحل بریتانیا نقاشی کرد. کانستبل میراث‌بَر سنّت واقع‌گرایی[۴] محزون هلندی، به‌ویژه شیوۀ یاکوب رویسدال[۵] بود. می‌خواست تغییرات زودگذر جوّی را بر تابلو آوَرَد و از مناظر طبیعی انگلستان تصاویر یادمانی بسازد؛ همچون تابلوی اسب سفید[۶] (۱۸۱۹م؛ مجموعۀ فریک، نیویورک[۷]) و کلیسای جامع سالزبری از دیدگاه محوطۀ اُسقُفی[۸] (۱۸۲۷م؛ موزۀ ویکتوریا و آلبرت[۹]، لندن). نقاشی‌های کانستبل به‌سبب بازنمایی جلوه‌های جوّی شایان توجه‌اند؛ بسیاری از نقاشان فرانسوی، ازجمله اوژِن دُلاکروا[۱۰] آثارش را ستودند. در میان برگزیده‌ترین آثارِ او تابلوی اسب جهنده[۱۱] (۱۸۲۵م؛ آکادمی سلطنتی، لندن[۱۲]گندم‌زار[۱۳] (۱۸۲۶م؛ نگارخانۀ ملی لندن)، و دِدَم وِیل[۱۴] (۱۸۲۸م؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند[۱۵]، ادینبورگ[۱۶]) درخور ذکرند. بسیاری از پیش‌طرح‌های رنگ‌روغنی‌اش از بهترین آثار او به‌شمار می‌آیند. کانستبل در جوانی در آسیاب خانوادگی‌شان کار کرد، و به‌تدریج به نقاشی گرایید. در ۲۳سالگی در هنرکده‌های آکادمی سلطنتی[۱۷] تحصیلات جدّی را آغاز کرد، و در ۳۵سالگی تابلوی دِدَم وِیل (۱۸۱۱م) را کشید. در دوران طولانی تکامل هنری‌اش دو عامل اصلی یاد‌کردنی‌اند: نخست این‌که دستاوردهای نقاشان منظره‌ساز، ازجمله کلود لورن[۱۸]، یاکوب رویسدال، پتر پل روبنس[۱۹]، تامس گِینزبارو[۲۰]، و تامس گِرتین[۲۱] را تحلیل و بررسی کرد و دوم این‌که طبیعت و همۀ مظاهر آن را می‌ستود ـ چشم‌اندازهای پانوراما (سراسرنما)[۲۲]ی اَبرهای پایان‌ناپذیر، دشت‌ها، رودها، چمن‌زارهای آب‌گیر و گندم‌زارهای زادگاهش انگلیای شرقی[۲۳]، و به‌ویژه درّۀ استور[۲۴] در نزدیک خانه‌اش که اکنون با نام «دیار کانستبل» مشهور است، در آثارش تجلّی یافته‌اند. فطرتاً نقّاش دشت‌ها و صحنه‌های ساده و بی‌تکلّف روستایی بود؛ مناظر کوهستانی که برای نقاشان رمانتیک[۲۵] چنان دلپذیر بود، توجّه او را برنمی‌انگیخت. اصولی که کانستبل خود را ملزم به رعایت آن می‌دانست، آثار وی را از جوزف ترنر[۲۶]، هنرمند معاصرش، متمایز می‌سازد. کانستبل که هنرمند شاخص دورۀ رمانتیک بود، همچون وردزورث[۲۷]، پس از رهایی از تنش‌های انقلاب و جنگ، فقط به طبیعت و مطالعۀ پدیده‌های طبیعی پرداخت. در ۱۸۱۹م به‌عضویت آکادمی سلطنتی درآمد، و در همان سال متعاقب دریافت مستمری مقرر، از دغدغه‌های مالی رهایی یافت و توانست نیروی خویش را صرف اجرای آثار برجسته‌اش کند. کانستبل در انگلستان تأثیر مستقیم چندانی نداشت، لیکن در فرانسه هنرمندان مکتب باربیزون[۲۸] و کمی بعد امپرسیونیست‌[۲۹]ها را متأثر ساخت.

 


  1. Suffolk
  2. The Haywain
  3. National Gallery, London
  4. realism
  5. Jacob Ruisdael
  6. The White Horse
  7. Frick Collection, New York
  8. Salisbury Cathedral from the Bishop’s Grounds
  9. Victoria and Albert Museum
  10. Eugène Delacroix
  11. The Leaping Horse
  12. Royal Academy, London
  13. The Cornfield
  14. Dedham Vale
  15. National Gallery of Scotland
  16. Edinburgh
  17. Royal Academy Schools
  18. Claude Lorrain
  19. Peter Paul Rubens
  20. Thomas Gainsborough
  21. Thomas Girtin
  22. panorama
  23. East Anglia
  24. Stour
  25. Romantic
  26. Joseph Turner
  27. Wordsworth
  28. Barbizon School
  29. Impressionist