کلیمت، گوستاف (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}کلیمْت، گوسْتاف (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸م)(Klimt, Gustav)<br /> | }} | ||
[[پرونده:35279900-6.jpg|بندانگشتی|گوستاف کلیمت]] | |||
کلیمْت، گوسْتاف (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸م)(Klimt, Gustav)<br /> | |||
نقاش اتریشی. از یوگِنت اشتیل<ref>Jugendstil | نقاش اتریشی. از یوگِنت اشتیل<ref>Jugendstil | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۵: | ||
برخی از آثارش عبارت‌اند از تخته‌نگارۀ<ref> ''Panel ''</ref> ''حقوق''<ref>''Jurisprudence''</ref> (۱۹۰۳ـ۱۹۰۷م، که در ۱۹۴۵م ازبین رفت)، و زن آرمانیِ او با نام ''پالاس آتنه''<ref> ''Pallas Athene''</ref>. اثر دیگری از کلیمت با نام ''تصویر یک زن''<ref> ''Portrait of a Lady ''</ref> در فوریۀ ۱۹۹۷م از نگارخانه‌ای در [[پیاچنتسا، شهر|پیاچنتسا]]<ref>Piazza</ref>ی [[ایتالیا]] ربوده شد؛ این سرقت هنگامی رخ داد که آثار ذی‌قیمت نگارخانه‌ای را برای برگزاری نمایشگاهی در ماه مارس جا‌به‌جا می‌کردند. | برخی از آثارش عبارت‌اند از تخته‌نگارۀ<ref> ''Panel ''</ref> ''حقوق''<ref>''Jurisprudence''</ref> (۱۹۰۳ـ۱۹۰۷م، که در ۱۹۴۵م ازبین رفت)، و زن آرمانیِ او با نام ''پالاس آتنه''<ref> ''Pallas Athene''</ref>. اثر دیگری از کلیمت با نام ''تصویر یک زن''<ref> ''Portrait of a Lady ''</ref> در فوریۀ ۱۹۹۷م از نگارخانه‌ای در [[پیاچنتسا، شهر|پیاچنتسا]]<ref>Piazza</ref>ی [[ایتالیا]] ربوده شد؛ این سرقت هنگامی رخ داد که آثار ذی‌قیمت نگارخانه‌ای را برای برگزاری نمایشگاهی در ماه مارس جا‌به‌جا می‌کردند. | ||
[[پرونده:35279900-3.jpg|بندانگشتی|بوسه اثر کلیمت]] | [[پرونده:35279900-3.jpg|بندانگشتی|بوسه اثر کلیمت]] | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۳۳
| گوستاف کلیمت Gustav Klimt | |
|---|---|
| زادروز |
1862م |
| درگذشت | 1918م |
| ملیت | اتریشی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | آرنوو |
| آثار | بوسه (1909، موزه هنرهای زیبای استراسبورگ)، یودیت اول (۱۹۰۱م)، تخته‌نگاره حقوق (۱۹۰۳ـ۱۹۰۷م)، نام پالاس آتنه، تصویر یک زن |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی جهان |
کلیمْت، گوسْتاف (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸م)(Klimt, Gustav)
نقاش اتریشی. از یوگِنت اشتیل[۱](آرنوو[۲]) تأثیر گرفت و در ۱۸۹۷م از مؤسسان گروه انشعاب وین[۳] بود. نقاشی‌هایش اغلب شهوت‌برانگیزند، و جلوۀ مرصّعی همانند موزائیک[۴] دارند، ازجمله تابلوی بوسه[۵] (۱۹۰۹م، موزۀ هنرهای زیبای استراسبورگ[۶]). در میان تک‌چهره‌های بسیاری که کشید، یودیت اول[۷] (۱۹۰۱م، نگارخانۀ اتریش[۸]، وین[۹]) درخور ذکر است. فرم‌های آکادمیکی که در انبوه عناصر تزیینیِ تکرار‌شونده پنهان شده‌اند، مشخصۀ نقاشی‌ها و دیگر آثار تزیینی اوست (ازجمله موزائیک‌هایی که برای کاخ استوکله[۱۰] در بروکسل اجرا کرد). بخش‌های تزیینی و زمینه‌های طلایی آثارش از موزائیک‌های بیزانسی[۱۱] مایه می‌گیرند، حال آن که تصاویرش از زنان، به‌صورت موجوداتی اغواگر و خطرناک، واجد ویژگی شاخص دورۀ انحطاطِ[۱۲] آخر قرننوزده‌اند.
برخی از آثارش عبارت‌اند از تخته‌نگارۀ[۱۳] حقوق[۱۴] (۱۹۰۳ـ۱۹۰۷م، که در ۱۹۴۵م ازبین رفت)، و زن آرمانیِ او با نام پالاس آتنه[۱۵]. اثر دیگری از کلیمت با نام تصویر یک زن[۱۶] در فوریۀ ۱۹۹۷م از نگارخانه‌ای در پیاچنتسا[۱۷]ی ایتالیا ربوده شد؛ این سرقت هنگامی رخ داد که آثار ذی‌قیمت نگارخانه‌ای را برای برگزاری نمایشگاهی در ماه مارس جا‌به‌جا می‌کردند.
