کورنی، پیر (۱۶۰۶ـ۱۶۸۴): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
کورنی، پیر (۱۶۰۶ـ۱۶۸۴)(Corneille, Pierre)<br /> [[File:35356600.jpg|thumb|پیر کورنی]]نمایشنامهنویس فرانسوی. در تراژدی<ref>tragedy</ref>هایش، نظیر ''هوراس''<ref> Horace </ref> (۱۶۴۰)، ''سینا''<ref>Cinna </ref> (۱۶۴۱)، و ''اُدیپ''<ref>Oedipe </ref> (۱۶۵۹)، که پایههای مکتب کلاسیک در تئاتر [[فرانسه]] بودند، از نیروی ارادهای تجلیل میشود که مطیع خرد است. کورنی پس از نخستین کمدیاش، ''ملیت''<ref>Mélite </ref>، که در ۱۶۲۹ بهروی صحنه رفت، آثاری دیگر انتشار داد که سبب شد کاردینال ریشلیو<ref>Cardinal Richelieu </ref> کوتاه زمانی او را حمایت کند. اولین شاهکارش، ''سید (لوسید)<ref>Le Cid</ref>'' (۱۶۳۶)، بهرغم آنکه اعضای فرهنگستان بدان حمله کردند، با اقبال عمومی مواجه شد و در همان سال با عنوان ''توهم مضحک''<ref>L’Illusion Comique/ the Comic Illusion | کورنی، پیر (۱۶۰۶ـ۱۶۸۴)(Corneille, Pierre)<br /> [[File:35356600.jpg|thumb|پیر کورنی]]نمایشنامهنویس فرانسوی. در تراژدی<ref>tragedy</ref>هایش، نظیر ''هوراس''<ref> Horace </ref> (۱۶۴۰)، ''سینا''<ref>Cinna </ref> (۱۶۴۱)، و ''اُدیپ''<ref>Oedipe </ref> (۱۶۵۹)، که پایههای مکتب کلاسیک در تئاتر [[فرانسه]] بودند، از نیروی ارادهای تجلیل میشود که مطیع خرد است. کورنی پس از نخستین کمدیاش، ''ملیت''<ref>Mélite </ref>، که در ۱۶۲۹ بهروی صحنه رفت، آثاری دیگر انتشار داد که سبب شد کاردینال ریشلیو<ref>Cardinal Richelieu </ref> کوتاه زمانی او را حمایت کند. اولین شاهکارش، ''سید (لوسید)<ref>Le Cid</ref>'' (۱۶۳۶)، بهرغم آنکه اعضای فرهنگستان بدان حمله کردند، با اقبال عمومی مواجه شد و در همان سال با عنوان ''توهم مضحک''<ref>L’Illusion Comique/ the Comic Illusion | ||
</ref>بهروی صحنه آمد. اگرچه کورنی در بین مردم طرفدار داشت، غضب گاهوبیگاه ریشلیو به کار او لطمه زد. پس از ۱۶۳۹، کورنی توانست (دوباره با برخورداری از حمایت ریشلیو) نمایشنامههایی چون ''پولیوکت''<ref> Polyeucte Le </ref> (۱۶۴۳)، کمدی د''روغگو''<ref>Menteur </ref> (۱۶۴۳)، و ''رودوگونه''<ref>Rodogune | </ref>بهروی صحنه آمد. اگرچه کورنی در بین مردم طرفدار داشت، غضب گاهوبیگاه ریشلیو به کار او لطمه زد. پس از ۱۶۳۹، کورنی توانست (دوباره با برخورداری از حمایت ریشلیو) نمایشنامههایی چون ''پولیوکت''<ref> Polyeucte Le </ref> (۱۶۴۳)، کمدی د''روغگو''<ref>Menteur </ref> (۱۶۴۳)، و ''رودوگونه''<ref>Rodogune | ||
</ref> (۱۶۴۵) را بنویسد. این مسئله سبب شد که در ۱۶۴۷ به عضویت فرهنگستان انتخاب شود. [[ | </ref> (۱۶۴۵) را بنویسد. این مسئله سبب شد که در ۱۶۴۷ به عضویت فرهنگستان انتخاب شود. [[لوئی چهاردهم]] نمایشنامههای بعدیاش را پسندید. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۵
| پیر کورنی Pierre Corneille | |
|---|---|
| زادروز |
۱۶۰۶م |
| درگذشت | ۱۶۸۴م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایشنامهنویس |
| فعالیت های مهم | ۱۶۴۷ به عضویت فرهنگستان ا |
| آثار | سید (لوسید) (۱۶۳۶)، پولیوکت (۱۶۴۳)، کمدی دروغگو (۱۶۴۳)، و رودوگونه (۱۶۴۵) |
| گروه مقاله | تیاتر |
کورنی، پیر (۱۶۰۶ـ۱۶۸۴)(Corneille, Pierre)
نمایشنامهنویس فرانسوی. در تراژدی[۱]هایش، نظیر هوراس[۲] (۱۶۴۰)، سینا[۳] (۱۶۴۱)، و اُدیپ[۴] (۱۶۵۹)، که پایههای مکتب کلاسیک در تئاتر فرانسه بودند، از نیروی ارادهای تجلیل میشود که مطیع خرد است. کورنی پس از نخستین کمدیاش، ملیت[۵]، که در ۱۶۲۹ بهروی صحنه رفت، آثاری دیگر انتشار داد که سبب شد کاردینال ریشلیو[۶] کوتاه زمانی او را حمایت کند. اولین شاهکارش، سید (لوسید)[۷] (۱۶۳۶)، بهرغم آنکه اعضای فرهنگستان بدان حمله کردند، با اقبال عمومی مواجه شد و در همان سال با عنوان توهم مضحک[۸]بهروی صحنه آمد. اگرچه کورنی در بین مردم طرفدار داشت، غضب گاهوبیگاه ریشلیو به کار او لطمه زد. پس از ۱۶۳۹، کورنی توانست (دوباره با برخورداری از حمایت ریشلیو) نمایشنامههایی چون پولیوکت[۹] (۱۶۴۳)، کمدی دروغگو[۱۰] (۱۶۴۳)، و رودوگونه[۱۱] (۱۶۴۵) را بنویسد. این مسئله سبب شد که در ۱۶۴۷ به عضویت فرهنگستان انتخاب شود. لوئی چهاردهم نمایشنامههای بعدیاش را پسندید.