اولان ـ اوده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:11638600.jpg|بندانگشتی|ایستگاه راهآهن اولان اوده در راهآهن | [[پرونده:11638600.jpg|بندانگشتی|ایستگاه راهآهن اولان اوده در راهآهن سراسری سیبری]] | ||
اولان ـ اودِه (Ulan-Ude) | اولان ـ اودِه (Ulan-Ude) | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۸
| اولان ـ اوده | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | اولان ـ اودِه |
| نام لاتین | Ulan-Ude |
| جمعیت | 404,426 نفر (۲۰۱۰) |
| موقعیت | جنوب فدراسیون روسیه، جنوب شرقی سیبری |
| ارتفاع از سطح دریا | ۵۰۰ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | تولیدکنندۀ لکوموتیو، واگن قطار، شیشه، الوار، و مواد غذایی؛ تعمیر کشتی |
| مساحت | 347.6 کیلومتر مربع |
اولان ـ اودِه (Ulan-Ude)
(نام سابق: ورخنئودینسک[۱] از ۱۶۶۶ تا ۱۹۳۴) شهری در جنوب فدراسیون روسیه[۲]، مرکز اداری (از ۱۹۲۳)، اقتصادی، و فرهنگی جمهوری بوریات[۳]. 404,426 نفر جمعیت دارد (۲۰۱۰) و مساحتش 347.6 کیلومتر مربع است. در ارتفاع ۵۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. در جنوب شرقی سیبری[۴]، جنوب دریاچۀ بایکال[۵] و در محل تلاقی رودهای سِلِنگا[۶] و اوده[۷] واقع شده و یکی از ایستگاههای اصلی راهآهن سراسری سیبری[۸] است. همچنین نقطۀ آغاز خط آهن سراسری مغولستان[۹] به اولان باتور[۱۰] و پکن[۱۱] است. از مراکز مهم صنعتی و تولیدکنندۀ لکوموتیو، واگن قطار، شیشه، الوار، و مواد غذایی است. تعمیر کشتی نیز از صنایع اصلی آن است. در ۱۶۶۶ بهمنزلۀ قلعهای قزاق تأسیس و از ۱۷۷۵ به شهر تبدیل شد. بازرگانان از سراسر سیبری در نمایشگاه سالانۀ آن شرکت میکنند. در ۱۹۲۰ مرکز جمهوری خاور دور[۱۲] شد. از دهۀ ۱۹۳۰ توسعۀ صنعتی آن آغاز شد.