پاریجان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پاریجان (Parijan) | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین =Parijan | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر =پاریجون | |||
| استان = مازندران | |||
| شهرستان =بابل | |||
| بخش = بندپی شرقی | |||
| موقعیت = فاصله 48کیلومتری جنوب غربی شهر بابل | |||
| جمعیت = 3 خانوار یا کمتر (1395ش) | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا =2,300متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم =غلات، عسل و تولیدات دامی | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
|دهستان=فیروزجاه}}پاریجان (Parijan) | |||
(یا: پاریجون) روستایی در دهستان فیروزجاه، بخش بندپی شرقی شهرستان | (یا: پاریجون) روستایی در دهستان فیروزجاه، بخش بندپی شرقی [[بابل، شهرستان|شهرستان بابل]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 48کیلومتری جنوب غربی [[بابل، شهر|شهر بابل]]، 65کیلومتری جنوب غربی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 67کیلومتری جنوب [[خزر، دریای|دریای خزر]]، 115کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 2,300متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی ییلاقی و مرتفع در منطقۀ گردشگری حاجی شیخ موسی (در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی و جنوب جنگلهای بندپی) است. سجادرود در 2.5کیلومتری غرب پاریجان از جنوب به شمال جریان دارد. روستایی با جمعیت فصلی ولی گردشگرپذیر است. دیگر روستاهای مهم اطراف آن عبارتند از: حاج شیخ موسی در غرب، و پایینشالینگچال و نراسم در شمال. این منطقۀ مرتفع دارای جاذبههای طبیعی پرشمار و آبوهوای مطبوعی است. پاریجان زیارتگاهی به نام امامزاده یحیی دارد. از جاذبههای این روستا به خانههای کاهگلی و تکدرخت کهنسال کنار جادۀ روستای ککّیچال میتوان اشاره کرد که در بهار و تابستان پذیرای شمار زیادی گردشگر است. روستاهای این منطقه از راه آبادی حاجی شیخ موسی در بالادست به جادۀ فیروزجاه و از این طریق به گلوگاه و بابل دسترسی دارند. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پاریجان 3 خانوار یا کمتر از آن بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، [[دامداری]]، زنبورداری و مشاغل مرتبط با گردشگری، و محصولاتشان [[غلات]]، [[عسل]] و تولیدات دامی است. مردم پاریجان به زبان [[طبری]] (گویش بابلی) سخن میگویند. | |||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۰
| پاریجان | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | بابل |
| بخش | بندپی شرقی |
| دهستان | فیروزجاه |
| نام دیگر | پاریجون |
| جمعیت | 3 خانوار یا کمتر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 48کیلومتری جنوب غربی شهر بابل |
| ارتفاع از سطح دریا | 2,300متر |
| تولیدات و صنایع مهم | غلات، عسل و تولیدات دامی |
| نام لاتین | Parijan |
پاریجان (Parijan)
(یا: پاریجون) روستایی در دهستان فیروزجاه، بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 48کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 65کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 67کیلومتری جنوب دریای خزر، 115کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 2,300متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی ییلاقی و مرتفع در منطقۀ گردشگری حاجی شیخ موسی (در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی و جنوب جنگلهای بندپی) است. سجادرود در 2.5کیلومتری غرب پاریجان از جنوب به شمال جریان دارد. روستایی با جمعیت فصلی ولی گردشگرپذیر است. دیگر روستاهای مهم اطراف آن عبارتند از: حاج شیخ موسی در غرب، و پایینشالینگچال و نراسم در شمال. این منطقۀ مرتفع دارای جاذبههای طبیعی پرشمار و آبوهوای مطبوعی است. پاریجان زیارتگاهی به نام امامزاده یحیی دارد. از جاذبههای این روستا به خانههای کاهگلی و تکدرخت کهنسال کنار جادۀ روستای ککّیچال میتوان اشاره کرد که در بهار و تابستان پذیرای شمار زیادی گردشگر است. روستاهای این منطقه از راه آبادی حاجی شیخ موسی در بالادست به جادۀ فیروزجاه و از این طریق به گلوگاه و بابل دسترسی دارند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پاریجان 3 خانوار یا کمتر از آن بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، دامداری، زنبورداری و مشاغل مرتبط با گردشگری، و محصولاتشان غلات، عسل و تولیدات دامی است. مردم پاریجان به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند.