نسیء

نسیء
(بر وزن وسیع، در لغت به‌معنای تأخیر، چیزی را از جای خود راندن، جابه‌جا‌کردن) اصطلاحی در تاریخ عرب جاهلی به‌معنای سنتی نزد عرب‌ جاهلی، که چون ماه‌های حرام می‌رسید و از سویی هم می‌خواستند جنگ خود را ادامه دهند و هم حرمت ماه‌های حرام را نگه دارند، این ماه‌ها را پس و پیش می‌کردند تا در جنگشان وقفه نیفتد. خداوند در قرآن (توبه، ۳۶ و ۳۷) از این عمل نهی کرده و فرموده که شمار دوازده ماه سال و چهار ماه حرام نزد خداوند یکسان است و نسیء فزونی در کفر و مایۀ تباهی کافران است.