دارم، کلیسای جامع: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:20013500-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع دارِم]] | [[پرونده:20013500-1.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع دارِم]]دارِم، کلیسای جامِع (Durham Cathedral) | ||
در شهر دارِم<ref>Durham</ref> در شمال شرقی انگلستان. نمونهای زیبا و باشکوه از معماری نورماندیایی<ref>Norman architecture </ref>، که احداث آن در ۱۰۹۳م به اهتمام اسقف ویلیام<ref>Bishop William</ref> از اهالی سنت کریلف<ref>St Carileph</ref> آغاز شد و اکنون نیز کموبیش مطابق نظر سازنده برجا مانده است. این کلیسا از اولین کلیساهای اروپا با طاق ضربی<ref>vaulted</ref> و نیز اولین کلیسایی است که در ساخت آن از طاق تویزه<ref>rib vaults</ref> استفاده شده است. این طاقها و پایههای عظیم استوانهایشکل فوقالعاده زیبا این بنا را به یکی از باشکوهترین کلیساهای جامع انگلستان تبدیل کرده است. قسمتهای درونی بنا، به استثنای جای مخصوص کُر، به شکل اولیه باقی مانده است. ساختمان این محوطه در ۱۱۰۴م تکمیل شد، اما در ۱۲۲۵م در سقف مبتکرانۀ آن ضعفهایی مشاهده شد. در سالن اصلی کلیسا که از ۱۱۰۴م تا ۱۱۲۸م ساخته و در ۱۱۳۵م مسقف شده، تعدادی از قدیمیترین طاقهای قوسی نوکدار بهکار گرفته شده است. بین ۱۱۷۰م تا ۱۱۷۵م، در قسمت غربی بنا، با استفاده از سبک متأخر نورمن عبادتگاهی ساخته شد. در فاصلۀ ۱۲۴۲م تا ۱۲۸۰م عبادتگاه سبک نورمن قسمت شرقی به نمازخانۀ نُهمحرابی<ref>Chapel of Nine Altars </ref> تبدیل و در همین مدت برای محل موعظۀ اسقف، به استثنای کریدورهای اطراف آن، طاق جدیدی احداث شد. با اتمام کلیسا، زیبایی منظر این بنا با ساخت برج عظیم گوتیک (۱۴۶۵ـ۱۴۹۰م) نیز به اوج خود رسید. پنجرۀ مدور با نقشونگار گل سرخ قسمت شرقی ساختۀ جیمز وایات<ref>James Wyatt</ref> است (۱۷۹۵). | در [[دارم، شهر|شهر دارِم]]<ref>Durham</ref> در شمال شرقی [[انگلستان]]. نمونهای زیبا و باشکوه از [[نورماندیایی، معماری|معماری نورماندیایی]]<ref>Norman architecture </ref>، که احداث آن در ۱۰۹۳م به اهتمام اسقف ویلیام<ref>Bishop William</ref> از اهالی سنت کریلف<ref>St Carileph</ref> آغاز شد و اکنون نیز کموبیش مطابق نظر سازنده برجا مانده است. این کلیسا از اولین کلیساهای [[اروپا، قاره|اروپا]] با [[طاق ضربی]]<ref>vaulted</ref> و نیز اولین کلیسایی است که در ساخت آن از طاق تویزه<ref>rib vaults</ref> استفاده شده است. این طاقها و پایههای عظیم استوانهایشکل فوقالعاده زیبا این بنا را به یکی از باشکوهترین کلیساهای جامع انگلستان تبدیل کرده است. قسمتهای درونی بنا، به استثنای جای مخصوص کُر، به شکل اولیه باقی مانده است. ساختمان این محوطه در ۱۱۰۴م تکمیل شد، اما در ۱۲۲۵م در سقف مبتکرانۀ آن ضعفهایی مشاهده شد. در سالن اصلی کلیسا که از ۱۱۰۴م تا ۱۱۲۸م ساخته و در ۱۱۳۵م مسقف شده، تعدادی از قدیمیترین طاقهای قوسی نوکدار بهکار گرفته شده است. بین ۱۱۷۰م تا ۱۱۷۵م، در قسمت غربی بنا، با استفاده از سبک متأخر نورمن عبادتگاهی ساخته شد. در فاصلۀ ۱۲۴۲م تا ۱۲۸۰م عبادتگاه سبک نورمن قسمت شرقی به نمازخانۀ نُهمحرابی<ref>Chapel of Nine Altars </ref> تبدیل و در همین مدت برای محل موعظۀ اسقف، به استثنای کریدورهای اطراف آن، طاق جدیدی احداث شد. با اتمام کلیسا، زیبایی منظر این بنا با ساخت برج عظیم [[گوتیک، معماری|گوتیک]] (۱۴۶۵ـ۱۴۹۰م) نیز به اوج خود رسید. پنجرۀ مدور با نقشونگار گل سرخ قسمت شرقی ساختۀ [[وایات، جیمز (۱۷۴۶ـ۱۸۱۳)|جیمز وایات]]<ref>James Wyatt</ref> است (۱۷۹۵). | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۴۱
| کلیسای جامِع دارِم | |
|---|---|
| نام فارسی | کلیسای جامِع دارِم |
| کشور | انگلستان |
| موقعیت | شهر دارِم در شمال شرقی انگلستان |
| کاربری | کلیسا |
| مشخصات معماری | به سبک نورماندیایی، با طاق ضربی و طاق تویزه |
| زمان ساخت | 1093م |
| سازنده | اسقف ویلیام |

دارِم، کلیسای جامِع (Durham Cathedral)
در شهر دارِم[۱] در شمال شرقی انگلستان. نمونهای زیبا و باشکوه از معماری نورماندیایی[۲]، که احداث آن در ۱۰۹۳م به اهتمام اسقف ویلیام[۳] از اهالی سنت کریلف[۴] آغاز شد و اکنون نیز کموبیش مطابق نظر سازنده برجا مانده است. این کلیسا از اولین کلیساهای اروپا با طاق ضربی[۵] و نیز اولین کلیسایی است که در ساخت آن از طاق تویزه[۶] استفاده شده است. این طاقها و پایههای عظیم استوانهایشکل فوقالعاده زیبا این بنا را به یکی از باشکوهترین کلیساهای جامع انگلستان تبدیل کرده است. قسمتهای درونی بنا، به استثنای جای مخصوص کُر، به شکل اولیه باقی مانده است. ساختمان این محوطه در ۱۱۰۴م تکمیل شد، اما در ۱۲۲۵م در سقف مبتکرانۀ آن ضعفهایی مشاهده شد. در سالن اصلی کلیسا که از ۱۱۰۴م تا ۱۱۲۸م ساخته و در ۱۱۳۵م مسقف شده، تعدادی از قدیمیترین طاقهای قوسی نوکدار بهکار گرفته شده است. بین ۱۱۷۰م تا ۱۱۷۵م، در قسمت غربی بنا، با استفاده از سبک متأخر نورمن عبادتگاهی ساخته شد. در فاصلۀ ۱۲۴۲م تا ۱۲۸۰م عبادتگاه سبک نورمن قسمت شرقی به نمازخانۀ نُهمحرابی[۷] تبدیل و در همین مدت برای محل موعظۀ اسقف، به استثنای کریدورهای اطراف آن، طاق جدیدی احداث شد. با اتمام کلیسا، زیبایی منظر این بنا با ساخت برج عظیم گوتیک (۱۴۶۵ـ۱۴۹۰م) نیز به اوج خود رسید. پنجرۀ مدور با نقشونگار گل سرخ قسمت شرقی ساختۀ جیمز وایات[۸] است (۱۷۹۵).