امیرفضلی، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mohammadi3 صفحهٔ امیرفضلی، حسین (تهران ۱۲۹۹ـ۱۳۷۰ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به امیرفضلی، حسین منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
[[پرونده:11517100 - 1 .jpg|جایگزین=حسین امیرفضلی|بندانگشتی|حسین امیرفضلی]]
[[پرونده:11517100 - 1 .jpg|جایگزین=حسین امیرفضلی|بندانگشتی|حسین امیرفضلی]]
حسین امیرفضلی (تهران ۱۲۹۹ـ ۱۳۷۰ش)<br><p>(معروف به هوشنگ امیرفضلی) بازیگر ایرانی سینما و تئاتر. در آغاز دهۀ ۱۳۲۰ در تئاتر پرکار بود. او در ۱۳۳۲ به سینما و در ۱۳۴۶ به تلویزیون روآورد. در نمایش‌های ''عاشق‌ گیج‌''، ''نادرشاه‌ و فتح‌ هندوستان‌''، ''جلاد لندن‌''، و ''بازجویی''، و نیز در مجموعه‌های تلویزیونی ''اختاپوس‌''،'' آدم‌ به‌ آدم''،‌ و ''مأمور ما صمد در بالاتر از خطر'' نقش‌آفرینی کرد. شروع فعالیتش در سینما با فیلم ''بی‌پناه‌'' به کارگردانی گرجی‌ عبادیا (۱۳۳۲) بود. پس از آن در فیلم‌های ''شاهین‌ طوس‌'' (کریم‌ فکور، ۱۳۳۳)، ''امیرارسلان‌ نامدار'' (شاپور یاسمی‌، ۱۳۳۴)، ''برهنۀ‌ خوشحال‌'' (عزیز رفیعی‌، ۱۳۳۶)، ''اشک‌ها و خنده‌ها'' ([[کوشان، اسماعیل (تهران ۱۲۹۶ـ۱۳۶۲ش)|اسماعیل‌ کوشان‌]]، ۱۳۴۳)، ''صمد و فولادزرۀ‌ دیو'' ([[مقدم، جلال (نیشابور ۱۳۰۸ـ۱۳۷۵ش)|جلال‌ مقدم‌]]، ۱۳۵۱)، ''تنگسیر'' ([[نادری، امیر|امیر نادری‌]]، ۱۳۵۲)، و ''زنبورک‌'' ([[غفاری، فرخ (تهران ۱۳۰۰ـ پاریس ۱۳۸۵ش)|فرخ‌ غفاری‌]]، ۱۳۵۴) حضور یافت. امیرفضلی کارگردان سه فیلم ''دزدان‌ معدن''‌ (۱۳۳۵)، ''هالو'' (۱۳۳۸)، و ''عشق‌ و حماقت‌'' (۱۳۴۰) هم بود، که هر سه در نمایش عمومی با شکست تجاری مواجه شدند. او همزمان در رادیو نیز، از پرکارترین هنرمندان بود. وی سال ۱۳۲۹ با مشارکت «احمد افسانه» دفتر سینمایی «صحرا فیلم» را تأسیس کرد و در سال ۱۳۳۷ دفتر دیگری را نیز به نام «کسری فیلم» تأسیس نمود.</p>[[ارژنگ امیرفضلی]] فرزند اوست.
حسین امیرفضلی (تهران ۱۲۹۹ـ ۱۳۷۰ش)<br><p>(معروف به هوشنگ امیرفضلی) بازیگر ایرانی سینما و تئاتر. در آغاز دهۀ ۱۳۲۰ در تئاتر پرکار بود. او در ۱۳۳۲ به سینما و در ۱۳۴۶ به تلویزیون روآورد. در نمایش‌های ''عاشق‌ گیج‌''، ''نادرشاه‌ و فتح‌ هندوستان‌''، ''جلاد لندن‌''، و ''بازجویی''، و نیز در مجموعه‌های تلویزیونی ''اختاپوس‌''،'' آدم‌ به‌ آدم''،‌ و ''مأمور ما صمد در بالاتر از خطر'' نقش‌آفرینی کرد. شروع فعالیتش در سینما با فیلم ''بی‌پناه‌'' به کارگردانی گرجی‌ عبادیا (۱۳۳۲) بود. پس از آن در فیلم‌های ''شاهین‌ طوس‌'' (کریم‌ فکور، ۱۳۳۳)، ''امیرارسلان‌ نامدار'' (شاپور یاسمی‌، ۱۳۳۴)، ''برهنۀ‌ خوشحال‌'' (عزیز رفیعی‌، ۱۳۳۶)، ''اشک‌ها و خنده‌ها'' ([[کوشان، اسماعیل (تهران ۱۲۹۶ـ۱۳۶۲ش)|اسماعیل‌ کوشان‌]]، ۱۳۴۳)، ''صمد و فولادزرۀ‌ دیو'' ([[مقدم، جلال (نیشابور ۱۳۰۸ـ۱۳۷۵ش)|جلال‌ مقدم‌]]، ۱۳۵۱)، ''تنگسیر'' ([[نادری، امیر|امیر نادری‌]]، ۱۳۵۲)، و ''زنبورک‌'' ([[غفاری، فرخ|فرخ‌ غفاری‌]]، ۱۳۵۴) حضور یافت. امیرفضلی کارگردان سه فیلم ''دزدان‌ معدن''‌ (۱۳۳۵)، ''هالو'' (۱۳۳۸)، و ''عشق‌ و حماقت‌'' (۱۳۴۰) هم بود، که هر سه در نمایش عمومی با شکست تجاری مواجه شدند. او همزمان در رادیو نیز، از پرکارترین هنرمندان بود. وی سال ۱۳۲۹ با مشارکت «احمد افسانه» دفتر سینمایی «صحرا فیلم» را تأسیس کرد و در سال ۱۳۳۷ دفتر دیگری را نیز به نام «کسری فیلم» تأسیس نمود.</p>[[ارژنگ امیرفضلی]] فرزند اوست.
 
<br>


----
----


<br><!--11517100-->
<!--11517100-->
[[رده:تئاتر]]
[[رده:تئاتر]]
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]]
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۵

حسین امیرفضلی
زادروز تهران ۱۲۹۹ش
درگذشت ۱۳۷۰ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی بازیگر
آثار فیلم بی پناه
گروه مقاله تیاتر
خویشاوندان سرشناس ارژنگ امیرفضلی (فرزند)
حسین امیرفضلی
حسین امیرفضلی

حسین امیرفضلی (تهران ۱۲۹۹ـ ۱۳۷۰ش)

(معروف به هوشنگ امیرفضلی) بازیگر ایرانی سینما و تئاتر. در آغاز دهۀ ۱۳۲۰ در تئاتر پرکار بود. او در ۱۳۳۲ به سینما و در ۱۳۴۶ به تلویزیون روآورد. در نمایش‌های عاشق‌ گیج‌، نادرشاه‌ و فتح‌ هندوستان‌، جلاد لندن‌، و بازجویی، و نیز در مجموعه‌های تلویزیونی اختاپوس‌، آدم‌ به‌ آدم،‌ و مأمور ما صمد در بالاتر از خطر نقش‌آفرینی کرد. شروع فعالیتش در سینما با فیلم بی‌پناه‌ به کارگردانی گرجی‌ عبادیا (۱۳۳۲) بود. پس از آن در فیلم‌های شاهین‌ طوس‌ (کریم‌ فکور، ۱۳۳۳)، امیرارسلان‌ نامدار (شاپور یاسمی‌، ۱۳۳۴)، برهنۀ‌ خوشحال‌ (عزیز رفیعی‌، ۱۳۳۶)، اشک‌ها و خنده‌ها (اسماعیل‌ کوشان‌، ۱۳۴۳)، صمد و فولادزرۀ‌ دیو (جلال‌ مقدم‌، ۱۳۵۱)، تنگسیر (امیر نادری‌، ۱۳۵۲)، و زنبورک‌ (فرخ‌ غفاری‌، ۱۳۵۴) حضور یافت. امیرفضلی کارگردان سه فیلم دزدان‌ معدن‌ (۱۳۳۵)، هالو (۱۳۳۸)، و عشق‌ و حماقت‌ (۱۳۴۰) هم بود، که هر سه در نمایش عمومی با شکست تجاری مواجه شدند. او همزمان در رادیو نیز، از پرکارترین هنرمندان بود. وی سال ۱۳۲۹ با مشارکت «احمد افسانه» دفتر سینمایی «صحرا فیلم» را تأسیس کرد و در سال ۱۳۳۷ دفتر دیگری را نیز به نام «کسری فیلم» تأسیس نمود.

ارژنگ امیرفضلی فرزند اوست.