اصفهانی، میرزا غلام رضا (اصفهان ۱۲۴۲ـ تهران ۱۳۰۴ق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِصفهانی، میرزا غلامرضا (اصفهان ۱۲۴۲ـ تهران ۱۳۰۴ق) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=میرزا غلامرضا اصفهانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اصفهان ۱۲۴۲ق|تاریخ مرگ=تهران ۱۳۰۴ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتیبه مسجد شهید مطهری (مدرسه سپهسالار)؛ نسخه تحفةالوزرا|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=خوشنویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}اِصفهانی، میرزا غلامرضا (اصفهان ۱۲۴۲ـ تهران ۱۳۰۴ق) | ||
خوشنویس ایرانی. فرزند میرزا جان و یکی از معروفترین جلینویسان و کتیبهنگاران عهد [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] بود. ابتدا در دربار [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]]، که خود نستعلیقنویس بود، به معلمی فرزندانش گماشته شد. پس از مرگ [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه]] و به سلطنترسیدن [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] بر اثر سعایت بدخواهان به بابیگری متهم شد؛ اما پس از دستگیری به شفاعت یکی از اعیان یا فرزندان شاه از مرگ رهایی یافت. میرزا همۀ خطوط را خوب مینوشت و در [[نستعلیق، خط|نستعلیق]] از شش دانگ تا کتیبه و کتابت خفی و غبار مهارت داشت. در سیاهمشق استاد و در شکستهنویسی نیز صاحب سبک بود. آثار بسیاری از او به خطوط نستعلیق و شکسته موجود است. بسیاری از استادان نستعلیق در گذشته نزد او تلمذ کردهاند. ازجمله [[ابراهیم تهرانی|میرزا ابراهیم تهرانی]] (میرزا عمو)، میرزا حسین خوشنویسان و عبدالکریم تهرانی. غالباً خط خود را با رقم یا «علی مدد» مشخص کرده است. از آثار اوست: کتیبۀ مسجد شهید مطهری (مدرسۀ سپهسالار)؛ یک نسخه ''تحفةالوزرا ''محفوظ در کتابخانۀ موزۀ انگلستان (کتابخانه سلطنتی)؛ و مرقعات و قطعات دیگری در کتابخانۀ ملی پاریس. پس از مرگ در صفاییۀ شهرری به خاک سپرده شد.<br><!--11376800--> | خوشنویس ایرانی. فرزند میرزا جان و یکی از معروفترین جلینویسان و کتیبهنگاران عهد [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] بود. ابتدا در دربار [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]]، که خود نستعلیقنویس بود، به معلمی فرزندانش گماشته شد. پس از مرگ [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه]] و به سلطنترسیدن [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] بر اثر سعایت بدخواهان به بابیگری متهم شد؛ اما پس از دستگیری به شفاعت یکی از اعیان یا فرزندان شاه از مرگ رهایی یافت. میرزا همۀ خطوط را خوب مینوشت و در [[نستعلیق، خط|نستعلیق]] از شش دانگ تا کتیبه و کتابت خفی و غبار مهارت داشت. در سیاهمشق استاد و در شکستهنویسی نیز صاحب سبک بود. آثار بسیاری از او به خطوط نستعلیق و شکسته موجود است. بسیاری از استادان نستعلیق در گذشته نزد او تلمذ کردهاند. ازجمله [[ابراهیم تهرانی|میرزا ابراهیم تهرانی]] (میرزا عمو)، میرزا حسین خوشنویسان و عبدالکریم تهرانی. غالباً خط خود را با رقم یا «علی مدد» مشخص کرده است. از آثار اوست: کتیبۀ مسجد شهید مطهری (مدرسۀ سپهسالار)؛ یک نسخه ''تحفةالوزرا ''محفوظ در کتابخانۀ موزۀ انگلستان (کتابخانه سلطنتی)؛ و مرقعات و قطعات دیگری در کتابخانۀ ملی پاریس. پس از مرگ در صفاییۀ شهرری به خاک سپرده شد.<br><!--11376800--> | ||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار]] | [[رده:اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۲
| میرزا غلامرضا اصفهانی | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۲۴۲ق |
| درگذشت | تهران ۱۳۰۴ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خوشنویس |
| آثار | کتیبه مسجد شهید مطهری (مدرسه سپهسالار)؛ نسخه تحفةالوزرا |
| گروه مقاله | خوشنویسی |
اِصفهانی، میرزا غلامرضا (اصفهان ۱۲۴۲ـ تهران ۱۳۰۴ق)
خوشنویس ایرانی. فرزند میرزا جان و یکی از معروفترین جلینویسان و کتیبهنگاران عهد قاجار بود. ابتدا در دربار محمدشاه قاجار، که خود نستعلیقنویس بود، به معلمی فرزندانش گماشته شد. پس از مرگ محمدشاه و به سلطنترسیدن ناصرالدینشاه بر اثر سعایت بدخواهان به بابیگری متهم شد؛ اما پس از دستگیری به شفاعت یکی از اعیان یا فرزندان شاه از مرگ رهایی یافت. میرزا همۀ خطوط را خوب مینوشت و در نستعلیق از شش دانگ تا کتیبه و کتابت خفی و غبار مهارت داشت. در سیاهمشق استاد و در شکستهنویسی نیز صاحب سبک بود. آثار بسیاری از او به خطوط نستعلیق و شکسته موجود است. بسیاری از استادان نستعلیق در گذشته نزد او تلمذ کردهاند. ازجمله میرزا ابراهیم تهرانی (میرزا عمو)، میرزا حسین خوشنویسان و عبدالکریم تهرانی. غالباً خط خود را با رقم یا «علی مدد» مشخص کرده است. از آثار اوست: کتیبۀ مسجد شهید مطهری (مدرسۀ سپهسالار)؛ یک نسخه تحفةالوزرا محفوظ در کتابخانۀ موزۀ انگلستان (کتابخانه سلطنتی)؛ و مرقعات و قطعات دیگری در کتابخانۀ ملی پاریس. پس از مرگ در صفاییۀ شهرری به خاک سپرده شد.