کورنبرگ، آرتور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ کورنبرگ، آرتور (۱۹۱۸) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به کورنبرگ، آرتور منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}} کورْنْبِرگ، آرْتور (۱۹۱۸- 2007م)(Kornberg, Arthur)<br/> [[File:35354600.jpg|thumb|کورْنْبِرگ، آرْتور]]
}} کورْنْبِرگ، آرْتور (۱۹۱۸- 2007م)(Kornberg, Arthur)<br/> [[File:35354600.jpg|thumb|آرتور کورنبرگ]]


متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۵۶، موفق به کشف آنزیم‌هایی شد که ساختمان آر اِن اِی (ریبونوکلئیک اسید)<ref>(RNA (ribonucleic acid
متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۵۶م، موفق به کشف آنزیم‌هایی شد که ساختمان آر اِن اِی (ریبونوکلئیک اسید)<ref>(RNA (ribonucleic acid


</ref> و دی اِن اِی (داکسی ریبونوکلئیک اسید)<ref>(DNA (deoxyribonucleic acid</ref> را کاتالیز<ref>catalyse </ref> می‌کنند و به‌همین سبب جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۵۹ را دریافت کرد. در ۱۹۶۹، دی اِن اِی ویروسی مصنوعی را سنتز کرد که از لحاظ زیستی فعال بود. در نیویورک زاده شد و در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه راچستر<ref>University of Rochester School of Medicine </ref> درس خواند. قبل از ریاست بخش بیوشیمی دانشگاه استنفورد<ref>Stanford University </ref>، مسئولیت‌های مهمی را در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه واشینگتن<ref>Washington University School of Medicine</ref> (۱۹۵۳) و دانشکدۀ پزشکی دانشگاه استنفورد<ref> Stanford</ref>، در پالوآلتو<ref> Palo Alto </ref>ی کالیفرنیا<ref>California </ref> (۱۹۵۹) برعهده داشت. در ۱۹۵۷، دی اِن اِی مصنوعی ساخت، ولی این دی اِن اِی، فعالیت ژنتیکی<ref>genetic activity</ref> ناقصی از خود نشان می‌داد. پس از آن، سعی کرد دی اِن اِی ساده‌تری بسازد؛ دی اِن اِی ویروس شناخته‌شده‌ای با نام Phi X۱۷۴، که تک‌رشته‌ای و حلقوی بود و فعالیت ویروس (آلودگی عفونی) با شکسته‌شدن حلقه از‌بین می‌رفت. در ۱۹۶۶، آنزیمی کشف کرد که برای بستن حلقه لازم بود. وقتی دی اِن اِی سنتزی به کشت سلول‌های باکتری اضافه شد، این سلول‌ها فعالیت طبیعی خود را قطع، و شروع به تولید ویروس‌های Phi X۱۷۴ کردند.
</ref> و دی اِن اِی (داکسی ریبونوکلئیک اسید)<ref>(DNA (deoxyribonucleic acid</ref> را کاتالیز<ref>catalyse </ref> می‌کنند و به‌همین سبب جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۵۹م را دریافت کرد. در ۱۹۶۹م، دی اِن اِی ویروسی مصنوعی را سنتز کرد که از لحاظ زیستی فعال بود. در نیویورک زاده شد و در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه راچستر<ref>University of Rochester School of Medicine </ref> درس خواند. قبل از ریاست بخش بیوشیمی دانشگاه استنفورد<ref>Stanford University </ref>، مسئولیت‌های مهمی را در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه واشینگتن<ref>Washington University School of Medicine</ref> (۱۹۵۳م) و دانشکدۀ پزشکی دانشگاه استنفورد<ref> Stanford</ref>، در پالوآلتو<ref> Palo Alto </ref>ی کالیفرنیا<ref>California </ref> (۱۹۵۹) برعهده داشت. در ۱۹۵۷م، دی اِن اِی مصنوعی ساخت، ولی این دی اِن اِی، فعالیت ژنتیکی<ref>genetic activity</ref> ناقصی از خود نشان می‌داد. پس از آن، سعی کرد دی اِن اِی ساده‌تری بسازد؛ دی اِن اِی ویروس شناخته‌شده‌ای با نام Phi X۱۷۴، که تک‌رشته‌ای و حلقوی بود و فعالیت ویروس (آلودگی عفونی) با شکسته‌شدن حلقه از‌بین می‌رفت. در ۱۹۶۶م، آنزیمی کشف کرد که برای بستن حلقه لازم بود. وقتی دی اِن اِی سنتزی به کشت سلول‌های باکتری اضافه شد، این سلول‌ها فعالیت طبیعی خود را قطع، و شروع به تولید ویروس‌های Phi X۱۷۴ کردند.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۳

آرتور کورنبرگ
Arthur Kornberg
زادروز ۱۹۱۸م
درگذشت 2007م
ملیت امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل دانشگاه راچستر
شغل و تخصص اصلی متخصص بیوشیمی
فعالیت های مهم کشف آنزیم های کاتالیزور ساختمان آر ان ای  و دی ان ای
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی
جوایز و افتخارات نوبل پزشکی (۱۹۵۹)

کورْنْبِرگ، آرْتور (۱۹۱۸- 2007م)(Kornberg, Arthur)

آرتور کورنبرگ

متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۵۶م، موفق به کشف آنزیم‌هایی شد که ساختمان آر اِن اِی (ریبونوکلئیک اسید)[۱] و دی اِن اِی (داکسی ریبونوکلئیک اسید)[۲] را کاتالیز[۳] می‌کنند و به‌همین سبب جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۵۹م را دریافت کرد. در ۱۹۶۹م، دی اِن اِی ویروسی مصنوعی را سنتز کرد که از لحاظ زیستی فعال بود. در نیویورک زاده شد و در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه راچستر[۴] درس خواند. قبل از ریاست بخش بیوشیمی دانشگاه استنفورد[۵]، مسئولیت‌های مهمی را در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه واشینگتن[۶] (۱۹۵۳م) و دانشکدۀ پزشکی دانشگاه استنفورد[۷]، در پالوآلتو[۸]ی کالیفرنیا[۹] (۱۹۵۹) برعهده داشت. در ۱۹۵۷م، دی اِن اِی مصنوعی ساخت، ولی این دی اِن اِی، فعالیت ژنتیکی[۱۰] ناقصی از خود نشان می‌داد. پس از آن، سعی کرد دی اِن اِی ساده‌تری بسازد؛ دی اِن اِی ویروس شناخته‌شده‌ای با نام Phi X۱۷۴، که تک‌رشته‌ای و حلقوی بود و فعالیت ویروس (آلودگی عفونی) با شکسته‌شدن حلقه از‌بین می‌رفت. در ۱۹۶۶م، آنزیمی کشف کرد که برای بستن حلقه لازم بود. وقتی دی اِن اِی سنتزی به کشت سلول‌های باکتری اضافه شد، این سلول‌ها فعالیت طبیعی خود را قطع، و شروع به تولید ویروس‌های Phi X۱۷۴ کردند.

 


  1. (RNA (ribonucleic acid
  2. (DNA (deoxyribonucleic acid
  3. catalyse
  4. University of Rochester School of Medicine
  5. Stanford University
  6. Washington University School of Medicine
  7. Stanford
  8. Palo Alto
  9. California
  10. genetic activity