اوسورنو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =شیلی | |||
| نام فارسی = اوسورْنو | |||
|نام لاتین =Osorno | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = حومۀ جنوبی لوس لاگوس، ۱۰۰کیلومتری جنوب والدیویا | |||
| جمعیت = 249,728 نفر (2023) | |||
| مساحت = 951.3 کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = 35 متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = مرکز یک منطقۀ کشاورزی و دامپروری؛ صنایع بومی پیشرفته؛ مرکز گردشگری | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:11626400.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع شهر اوسورنو]] | |||
اوسورْنو (Osorno) | اوسورْنو (Osorno) | ||
شهری در حومۀ جنوبی لوس لاگوس<ref>Los Lagos</ref>، در [[شیلی]]، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری جنوب [[والدیویا | شهری در حومۀ جنوبی لوس لاگوس<ref>Los Lagos</ref>، در [[شیلی]]، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری جنوب [[والدیویا]]<ref>Valdivia </ref>، با 249,728 نفر جمعیت (2023) و 951.3 کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع 35 متری از سطح دریا قرار دارد. در مرکز یک منطقۀ [[کشاورزی]] و [[دامپروری]] واقع شده، و دارای صنایع بومی پیشرفته است. بهسبب وجود دریاچههای پویِئویه<ref>Puyehue </ref> و روپانکو<ref>Rupanco</ref> و پارک ملّی پویِئویه، به مرکز [[گردشگری]] تبدیل شده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۶
| اوسورنو | |
|---|---|
| کشور | شیلی |
| نام فارسی | اوسورْنو |
| نام لاتین | Osorno |
| جمعیت | 249,728 نفر (2023) |
| موقعیت | حومۀ جنوبی لوس لاگوس، ۱۰۰کیلومتری جنوب والدیویا |
| ارتفاع از سطح دریا | 35 متر |
| تولیدات و صنایع مهم | مرکز یک منطقۀ کشاورزی و دامپروری؛ صنایع بومی پیشرفته؛ مرکز گردشگری |
| مساحت | 951.3 کیلومتر مربع |
اوسورْنو (Osorno)
شهری در حومۀ جنوبی لوس لاگوس[۱]، در شیلی، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری جنوب والدیویا[۲]، با 249,728 نفر جمعیت (2023) و 951.3 کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع 35 متری از سطح دریا قرار دارد. در مرکز یک منطقۀ کشاورزی و دامپروری واقع شده، و دارای صنایع بومی پیشرفته است. بهسبب وجود دریاچههای پویِئویه[۳] و روپانکو[۴] و پارک ملّی پویِئویه، به مرکز گردشگری تبدیل شده است.