سادربرگ، استیون: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:25007600-1.jpg|بندانگشتی|استیون سادربرگ]] | [[پرونده:25007600-1.jpg|بندانگشتی|استیون سادربرگ]] | ||
سادربرگ، استیون ( | سادربرگ، استیون (۱۹۶۳م - )(Soderbergh, Steven)<br /> [[File:25007600.jpg|thumb|استیون سادربرگ]] | ||
کارگردان، نویسنده، و تدوینگر امریکایی. از شخصیتهای نامآور سینمای مستقل امریکا است و نخستینبار با فیلم ''سکس، دروغها و نوار ویدئو''<ref>''sex, lies and videotape''</ref> | کارگردان، نویسنده، و تدوینگر امریکایی. از شخصیتهای نامآور سینمای مستقل امریکا است و نخستینبار با فیلم ''سکس، دروغها و نوار ویدئو''<ref>''sex, lies and videotape''</ref> (۱۹۸۹) مشهور شد. این فیلم که به موفقیت هنری و تجاری رسید، برندۀ جایزۀ پرآوازۀ نخل طلای جشنوارۀ فیلم کن<ref>Cannes Film Festival</ref> شد و احیای تولید فیلمهای کمهزینه در امریکا را بهدنبال داشت. در مراسم اسکار ۲۰۰۱م، نامزد دریافت جایزۀ اسکار بهترین کارگردانی برای دو فیلم ''ارین براکوویچ<ref>''Erin Brockovich''</ref>'' (۲۰۰۰) و ''ترافیک<ref>''Traffic''</ref>''' (قاچاق، ۲۰۰۰م) شد؛ برای فیلم دوم این جایزه را گرفت و همین امر راه او را برای ورود به سینمای تجاری هموار کرد. فیلمهای او بر شخصیت و گفتوگو متمرکزند و نوآوریهای ظاهری از ویژگیهای شاخص آنهاست. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۳۸
| استیون سادربرگ Steven Soderbergh | |
|---|---|
| زادروز |
1963م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان، نویسنده و تدوینگر |
| آثار | سکس، دروغها و نوار ویدئو (1989) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | برندۀ نخل طلای جشنوارۀ فیلم کن، جایزۀ اسکار بهترین کارگردانی در سال 2001 |

سادربرگ، استیون (۱۹۶۳م - )(Soderbergh, Steven)

کارگردان، نویسنده، و تدوینگر امریکایی. از شخصیتهای نامآور سینمای مستقل امریکا است و نخستینبار با فیلم سکس، دروغها و نوار ویدئو[۱] (۱۹۸۹) مشهور شد. این فیلم که به موفقیت هنری و تجاری رسید، برندۀ جایزۀ پرآوازۀ نخل طلای جشنوارۀ فیلم کن[۲] شد و احیای تولید فیلمهای کمهزینه در امریکا را بهدنبال داشت. در مراسم اسکار ۲۰۰۱م، نامزد دریافت جایزۀ اسکار بهترین کارگردانی برای دو فیلم ارین براکوویچ[۳] (۲۰۰۰) و ترافیک[۴]' (قاچاق، ۲۰۰۰م) شد؛ برای فیلم دوم این جایزه را گرفت و همین امر راه او را برای ورود به سینمای تجاری هموار کرد. فیلمهای او بر شخصیت و گفتوگو متمرکزند و نوآوریهای ظاهری از ویژگیهای شاخص آنهاست.