پیزانو، نیکلا (ح ۱۲۲۰ـ ح ۱۲۷۸م): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
پیزانو، نیکُلا (ح ۱۲۲۰ـ ح ۱۲۷۸م)(Pisano, Nicola) | پیزانو، نیکُلا (ح ۱۲۲۰ـ ح ۱۲۷۸م)(Pisano, Nicola) | ||
مجسمهساز ایتالیایی. مکتب مجسمهسازی جدیدی در [[ایتالیا]] پیافکند. نخستین شاهکارش منبر مرمرین تعمیدگاه شهر [[پیزا، شهر|پیزا]]<ref>Pisa</ref> بود که آن را به نقشبرجستههایی از زندگی مسیح<ref>Christ </ref> مزین کرد. منبر بزرگتری نیز برای کلیسای جامع [[ | مجسمهساز ایتالیایی. مکتب مجسمهسازی جدیدی در [[ایتالیا]] پیافکند. نخستین شاهکارش منبر مرمرین تعمیدگاه شهر [[پیزا، شهر|پیزا]]<ref>Pisa</ref> بود که آن را به نقشبرجستههایی از زندگی مسیح<ref>Christ </ref> مزین کرد. منبر بزرگتری نیز برای کلیسای جامع [[سیهنا، شهر|شهر سیهنا]]<ref>Siena </ref> ساخت. آخرین شاهکارش آبنمای [[پروجا، شهر|شهر پروجا]]<ref>Perugia </ref> بود. به کمک پسرش جووانّی پیزانو<ref>Giovanni Pisano </ref> ظرف یک سال (۱۲۷۸م)، ۲۴ مجسمه و دو برابر این تعداد نقشبرجسته طراحی کرد. نیکُلا پیزانو قدیمیترین مجسمهساز نامدار ایتالیایی بود. پسرش جووانّی پیزانو (ح ۱۲۵۰ـ پس از ۱۳۱۴م) نیز مجسمهساز و معمار بود. وی افزون بر همکاری با پدرش، مستقلاً آثاری خلق کرد. مجسمههایی از مریم عذرا<ref>Madonna</ref> آفرید که در پیزا، [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref> Padua </ref>، و [[پراتو]]<ref>Prato</ref> نگهداری میشوند. نمای مجلل کلیسای جامع سیِنا نیز از اوست. | ||
---- | |||
<br/> <!--13239800--> | <br/> <!--13239800--> | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۱
| نیکُلا پیزانو Nicola Pisano | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۲۲۰م |
| درگذشت | ح ۱۲۷۸م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمهساز |
| آثار | منبر مرمرین تعمیدگاه شهر پیزا، مجسمههایی از مریم عذرا، آبنمای شهر پروجا |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| خویشاوندان سرشناس | جووانّی پیزانو (فرزند) |
پیزانو، نیکُلا (ح ۱۲۲۰ـ ح ۱۲۷۸م)(Pisano, Nicola)
مجسمهساز ایتالیایی. مکتب مجسمهسازی جدیدی در ایتالیا پیافکند. نخستین شاهکارش منبر مرمرین تعمیدگاه شهر پیزا[۱] بود که آن را به نقشبرجستههایی از زندگی مسیح[۲] مزین کرد. منبر بزرگتری نیز برای کلیسای جامع شهر سیهنا[۳] ساخت. آخرین شاهکارش آبنمای شهر پروجا[۴] بود. به کمک پسرش جووانّی پیزانو[۵] ظرف یک سال (۱۲۷۸م)، ۲۴ مجسمه و دو برابر این تعداد نقشبرجسته طراحی کرد. نیکُلا پیزانو قدیمیترین مجسمهساز نامدار ایتالیایی بود. پسرش جووانّی پیزانو (ح ۱۲۵۰ـ پس از ۱۳۱۴م) نیز مجسمهساز و معمار بود. وی افزون بر همکاری با پدرش، مستقلاً آثاری خلق کرد. مجسمههایی از مریم عذرا[۶] آفرید که در پیزا، پادوا[۷]، و پراتو[۸] نگهداری میشوند. نمای مجلل کلیسای جامع سیِنا نیز از اوست.