سینگ، جان میلینگتون: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =جان میلینگتون سینگ | ||
|نام = | |نام =John Millington Synge | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار=جی ام سینگ | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۸۷۱م | |زادروز=۱۸۷۱م | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =در سایۀ | |آثار =در سایۀ دره (۱۹۰۳)، دریاروندگان (۱۹۰۴)، و خوشگذران جهان غرب (۱۹۰۷) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =تیاتر | |گروه مقاله =تیاتر | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:25363500-1.jpg|بندانگشتی|جی (جان) ام (میلینگتون) سینگ]] | [[پرونده:25363500-1.jpg|بندانگشتی|جی (جان) ام (میلینگتون) سینگ]] | ||
سینگ، | سینگ، جان میلینگتون (۱۸۷۱ـ۱۹۰۹)(Synge, John Millington)<br /> [[File:25363500.jpg|thumb|جی (جان) ام (میلینگتون) سینگ]] | ||
(یا: جی ام سینگ) نمایش''''''نامهنویس ایرلندی. پیشرو در احیای ادبیات ایرلند در اوایل قرن ۲۰م بود. شش نمایش''''''نامۀ او، ازجمله ''در سایۀ درّه''<ref>''In the Shadow of the Glen''</ref> (۱۹۰۳م)، ''دریاروندگان''<ref>''Riders to the Sea''</ref> (۱۹۰۴م)، و ''خوشگذران جهان غرب''<ref>''The Playboy of the Western World''</ref> (۱۹۰۷م)، قالبهای گفتاری [[ارن، جزایر|جزایر اَرن]]<ref>Aran Island</ref> و غرب [[ایرلند]] را انعکاس میدهند. ''خوشگذران جهان غرب،'' معروفترین اثر سینگ، در همان نخستین اجرا، در تئاتر اَبی<ref>Abbey Theatre</ref> شهر [[دوبلین، شهر|دوبلین]]، خشم تماشاچیان ایرلندی را برانگیخت. ''در سایۀ دره،'' داستان زنی است که زندگی خانهبهدوشی با آدمی ولگرد را به امنیت حاصل از داشتن شوهری پیر یا حتّی عاشق ترجیح می''''''دهد. این نمایشنامه شبیه ''خانۀ عروسک''<ref>''A Doll’s House''</ref> اثر [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|هنریک ایبسن]]<ref>Henrik Ibsen</ref> است. نمایش''''''نامۀ بعدی او، ''دریاروندگان''، شرح تهدیدهای دریا و مشقت خانواده''''''ای مقیم جزایر ارن است. در ''خوشگذران جهان غرب''، شخصیت اصلی ماجرا، کریستی ماهون<ref>Christy Mahon</ref>، به شهری کوچک در کاونتی میو<ref>County Mayo</ref> می''''''رسد و وقتی لاف می''''''زند که پدر خود را بهقتل رسانده ''''''است، از او مانند قهرمان استقبال می''''''کنند. دیگر نمایش''''''نامههایش عبارت''''''اند از ''چاه قدیسان''<ref>''The Well of the Saints''</ref> (۱۹۰۵م)، ''عروسی تعمیرکار دوره گرد''<ref>''The Tinker’s Wedding''</ref> (۱۹۰۸م)، و متن ناتمام ''دیر در غمها''<ref>''Deirdre of the Sorrows''</ref>. توفیق سینگ، که تا اندازهای مرهون نخستین ترجمههایش از آثار منثور و منظوم زبان گیلی<ref>Gaelic</ref> بود، بیشتر بهسبب پدیدآوردن سبک زبانی و نگرۀ تراژدی کمدیایی متمایزی در تئاتر ایرلند بود. بازنمایی دو پهلوی او از زندگی روستایی در غرب ایرلند، به مذاق تماشاگرانی خوشنیامد که در انتظار دیدن نمایشی بودند که بهوضوح در جهت تحکیم ناسیونالیسم مؤثر باشد. | |||
| | ||
---- | ---- | ||
[[Category:تئاتر]] | [[Category:تئاتر]] | ||
[[Category:جهان - اشخاص و گروه ها]] | [[Category:جهان - اشخاص و گروه ها]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۲
| جان میلینگتون سینگ John Millington Synge | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۱م |
| درگذشت | ۱۹۰۹م |
| ملیت | ایرلندی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایشنامهنویس |
| آثار | در سایۀ دره (۱۹۰۳)، دریاروندگان (۱۹۰۴)، و خوشگذران جهان غرب (۱۹۰۷) |
| گروه مقاله | تیاتر |
سینگ، جان میلینگتون (۱۸۷۱ـ۱۹۰۹)(Synge, John Millington)
(یا: جی ام سینگ) نمایشنامهنویس ایرلندی. پیشرو در احیای ادبیات ایرلند در اوایل قرن ۲۰م بود. شش نمایشنامۀ او، ازجمله در سایۀ درّه[۱] (۱۹۰۳م)، دریاروندگان[۲] (۱۹۰۴م)، و خوشگذران جهان غرب[۳] (۱۹۰۷م)، قالبهای گفتاری جزایر اَرن[۴] و غرب ایرلند را انعکاس میدهند. خوشگذران جهان غرب، معروفترین اثر سینگ، در همان نخستین اجرا، در تئاتر اَبی[۵] شهر دوبلین، خشم تماشاچیان ایرلندی را برانگیخت. در سایۀ دره، داستان زنی است که زندگی خانهبهدوشی با آدمی ولگرد را به امنیت حاصل از داشتن شوهری پیر یا حتّی عاشق ترجیح میدهد. این نمایشنامه شبیه خانۀ عروسک[۶] اثر هنریک ایبسن[۷] است. نمایشنامۀ بعدی او، دریاروندگان، شرح تهدیدهای دریا و مشقت خانوادهای مقیم جزایر ارن است. در خوشگذران جهان غرب، شخصیت اصلی ماجرا، کریستی ماهون[۸]، به شهری کوچک در کاونتی میو[۹] میرسد و وقتی لاف میزند که پدر خود را بهقتل رسانده است، از او مانند قهرمان استقبال میکنند. دیگر نمایشنامههایش عبارتاند از چاه قدیسان[۱۰] (۱۹۰۵م)، عروسی تعمیرکار دوره گرد[۱۱] (۱۹۰۸م)، و متن ناتمام دیر در غمها[۱۲]. توفیق سینگ، که تا اندازهای مرهون نخستین ترجمههایش از آثار منثور و منظوم زبان گیلی[۱۳] بود، بیشتر بهسبب پدیدآوردن سبک زبانی و نگرۀ تراژدی کمدیایی متمایزی در تئاتر ایرلند بود. بازنمایی دو پهلوی او از زندگی روستایی در غرب ایرلند، به مذاق تماشاگرانی خوشنیامد که در انتظار دیدن نمایشی بودند که بهوضوح در جهت تحکیم ناسیونالیسم مؤثر باشد.