شویینکا، ووله: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ شویینکا، ووله (۱۹۳۴) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به شویینکا، ووله منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:26154500-1.jpg|بندانگشتی|ووله شویینکا]] | [[پرونده:26154500-1.jpg|بندانگشتی|ووله شویینکا]] | ||
شویینکا، ووله ( | شویینکا، ووله (۱۹۳۴م - )(Soyinka, Wole)<br> <p>(نام اصلی: آکینوانده اولوووله شویینکا<ref>Akinwande Oluwole Soyinka</ref>) نویسنده و نمایشنامهنویس نیجریهای. تئاتری ملی در [[نیجریه]] تأسیس کرد. در نخستین نمایشنامههای خود با نام ''ساکنان باتلاق''<ref>''Swamp Dwellers''</ref> (۱۹۵۸)، ''شیر و جواهر''<ref>''The Lion and the Jewel''</ref> (۱۹۵۹)، و ''رقص جنگلها''<ref>''A Dance of the Forests''</ref> (۱۹۶۰)، که اوج کار اوست، به کشف اسطورۀ یوروبا<ref>Yoruba</ref>، شعائر، و فرهنگ آن میپردازد. ''رقص جنگلها'' تصویری غمبار از استقلال نیجریه است. مضمون ''مردان دیوانه و متخصصها''<ref>''Mad men and Specialists''</ref> (۱۹۷۰) و ''مرگ و سوارکار پادشاه''<ref>''Death and the King’s Horseman''</ref> (۱۹۷۶) چارهناپذیری تراژیک است. شویینکا طنزهای تندی نیز دارد، ازجمله ''بازیهای جرو''<ref>''The Jero Plays''</ref> (۱۹۶۰ و ۱۹۷۳) و ''بازی غولها''<ref>''Play of Giants''</ref> (۱۹۸۴)، که سند محکومیت دیکتاتوری افریقایی است. نمایشنامههای او در [[لندن (انگلستان)|لندن]] و [[نیویورک]] اجرا شدهاند. نخستین نویسندۀ افریقایی است که برندۀ جایزه نوبل ادبیات (۱۹۸۶) شد. در ۱۹۹۲ دفتر شعرش را با نام ''از طرف زیا با عشق''<ref>''From Zia with Love''</ref> منتشر کرد. دولت نیجریه در مارس ۱۹۹۷، در جریان انفجارهای پیاپی بمب در کشور، او را متهم به خیانت کرد. انفجار بمب در اتوبوسهای ارتشی از دسامبر ۱۹۹۶ به بعد، به مرگ سه سرباز و زخمی شدن دوازده تن دیگر انجامید. شویینکا اتهامات وارده را انکار کرد و در ۱۹۹۸ پس از مرگ [[آباچا، سانی (۱۹۴۳ـ۱۹۹۸)|آباچا]]<ref>Abacha</ref>، دیکتاتور نظامی، عبدالسلام ابوبکر، جانشین او، شویینکا را تبرئه کرد و او در همان سال به نیجریه بازگشت.</p> | ||
<!--26154500--> | <!--26154500--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۰
| ووله شویینکا Wole Soyinka | |
|---|---|
| زادروز |
1934م |
| ملیت | نیجریایی |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایشنامهنویس |
| نام اصلی | آکینوانده اولوووله شویـینکـا |
| آثار | ساکنان باتلاق (1958)؛ شیر و جواهر (1959) |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
| جوایز و افتخارات | نوبل ادبیات (1986) |
شویینکا، ووله (۱۹۳۴م - )(Soyinka, Wole)
(نام اصلی: آکینوانده اولوووله شویینکا[۱]) نویسنده و نمایشنامهنویس نیجریهای. تئاتری ملی در نیجریه تأسیس کرد. در نخستین نمایشنامههای خود با نام ساکنان باتلاق[۲] (۱۹۵۸)، شیر و جواهر[۳] (۱۹۵۹)، و رقص جنگلها[۴] (۱۹۶۰)، که اوج کار اوست، به کشف اسطورۀ یوروبا[۵]، شعائر، و فرهنگ آن میپردازد. رقص جنگلها تصویری غمبار از استقلال نیجریه است. مضمون مردان دیوانه و متخصصها[۶] (۱۹۷۰) و مرگ و سوارکار پادشاه[۷] (۱۹۷۶) چارهناپذیری تراژیک است. شویینکا طنزهای تندی نیز دارد، ازجمله بازیهای جرو[۸] (۱۹۶۰ و ۱۹۷۳) و بازی غولها[۹] (۱۹۸۴)، که سند محکومیت دیکتاتوری افریقایی است. نمایشنامههای او در لندن و نیویورک اجرا شدهاند. نخستین نویسندۀ افریقایی است که برندۀ جایزه نوبل ادبیات (۱۹۸۶) شد. در ۱۹۹۲ دفتر شعرش را با نام از طرف زیا با عشق[۱۰] منتشر کرد. دولت نیجریه در مارس ۱۹۹۷، در جریان انفجارهای پیاپی بمب در کشور، او را متهم به خیانت کرد. انفجار بمب در اتوبوسهای ارتشی از دسامبر ۱۹۹۶ به بعد، به مرگ سه سرباز و زخمی شدن دوازده تن دیگر انجامید. شویینکا اتهامات وارده را انکار کرد و در ۱۹۹۸ پس از مرگ آباچا[۱۱]، دیکتاتور نظامی، عبدالسلام ابوبکر، جانشین او، شویینکا را تبرئه کرد و او در همان سال به نیجریه بازگشت.