غلامحسین میرزا قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
غلامحسین میرزا قاجار (تهران 1250- تبریز ح 1309ق)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=غلامحسین میرزا قاجار|نام=|نام دیگر=غلامحسین‌ میرزا بهجت قاجار|نام اصلی=|نام مستعار=بهجت|لقب=صدرالشّعرا|زادروز=تهران 1250ق|تاریخ مرگ=تبریز ح 1309ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=خطاط و شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=نسب‌نامه کرد مازندری (اکنون در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی)|خویشاوندان سرشناس=ملک ایرج میرزا (پدر)|گروه مقاله=خوشنویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}غلامحسین میرزا قاجار (تهران 1250- تبریز ح 1309ق)


(نیز با نام: غلامحسین‌ میرزا بهجت قاجار، ملقب به صدرالشّعرا، و متخلّص به بهجت) خطاط و شاعر ایرانی. شاهزادۀ قاجار و نوۀ [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]] و پدر [[ایرج میرزا|ایرج میرزا جلال‌الممالک]]، شاعر معروف بود. غلامحسین میرزا در کارهای دیوانی مشارکت داشت. پدرش [[ملک ایرج میرزا]] نیز شاعری معروف بوده است. او در تبریز اقامت داشته و از ملازمان [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه قاجار]] بوده و لقب صدرالشعرا را نیز مظفرالدین میرزا به او داده است.   
(نیز با نام: غلامحسین‌ میرزا بهجت قاجار، ملقب به صدرالشّعرا، و متخلّص به بهجت) خطاط و شاعر ایرانی. شاهزادۀ قاجار و نوۀ [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]] و پدر [[ایرج میرزا|ایرج میرزا جلال‌الممالک]]، شاعر معروف بود. غلامحسین میرزا در کارهای دیوانی مشارکت داشت. پدرش [[ملک ایرج میرزا]] نیز شاعری معروف بوده است. او در [[تبریز، شهر|تبریز]] اقامت داشته و از ملازمان [[مظفرالدین شاه قاجار]] بوده و لقب صدرالشعرا را نیز مظفرالدین میرزا به او داده است.   


غلامحسین میرزا در چهارم صفر 1250ق متولد شد. در محلۀ شش‌گلان تبریز ساکن بود و از ۱۲۸۶ق تا پایان عمرش در تبریز به‌ سر برد که مقر ولیعهد مظفرالدین‌ میرزا بود. خط نستعلیق را خوش می‌نوشت و دیوان شعر داشت. او شاعر رسمی درگاه مظفرالدین میرزا ولیعهد بود. غلامحسین میرزا در حدود 59 سالگی بر اثر بیماری سل از دنیا رفت.   
غلامحسین میرزا در چهارم صفر 1250ق متولد شد. در محلۀ شش‌گلان تبریز ساکن بود و از ۱۲۸۶ق تا پایان عمرش در تبریز به‌ سر برد که مقر ولیعهد مظفرالدین‌ میرزا بود. [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]] را خوش می‌نوشت و دیوان شعر داشت. او شاعر رسمی درگاه مظفرالدین میرزا ولیعهد بود. غلامحسین میرزا در حدود 59 سالگی بر اثر بیماری [[سل]] از دنیا رفت.   


«نسب‌نامۀ کرد مازندری» یکی از دو اثر به جامانده از او، منظومه‌ای است که شاعر به دستور ولیعهد، در هجو شخصی به نام حاج صدیق سروده است. از نسب‌نامۀ کرد مازندری، 3 نسخه موجود است که یکی در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی و دو نسخۀ دیگر در [[کتابخانه ملی ایران|کتابخانۀ ملّی ایران]] نگهداری می شود.     
«نسب‌نامۀ کرد مازندری» یکی از دو اثر به جامانده از او، منظومه‌ای است که شاعر به دستور ولیعهد، در هجو شخصی به نام حاج صدیق سروده است. از نسب‌نامۀ کرد مازندری، 3 نسخه موجود است که یکی در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی و دو نسخۀ دیگر در [[کتابخانه ملی ایران|کتابخانۀ ملّی ایران]] نگهداری می‌شود.     
----
----
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۲

غلامحسین میرزا قاجار
زادروز تهران 1250ق
درگذشت تبریز ح 1309ق
ملیت ایرانی
نام‌های دیگر غلامحسین‌ میرزا بهجت قاجار
شغل و تخصص اصلی خطاط و شاعر
لقب صدرالشّعرا
آثار نسب‌نامه کرد مازندری (اکنون در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی)
گروه مقاله خوشنویسی
خویشاوندان سرشناس ملک ایرج میرزا (پدر)

غلامحسین میرزا قاجار (تهران 1250- تبریز ح 1309ق)

(نیز با نام: غلامحسین‌ میرزا بهجت قاجار، ملقب به صدرالشّعرا، و متخلّص به بهجت) خطاط و شاعر ایرانی. شاهزادۀ قاجار و نوۀ فتحعلی‌شاه و پدر ایرج میرزا جلال‌الممالک، شاعر معروف بود. غلامحسین میرزا در کارهای دیوانی مشارکت داشت. پدرش ملک ایرج میرزا نیز شاعری معروف بوده است. او در تبریز اقامت داشته و از ملازمان مظفرالدین شاه قاجار بوده و لقب صدرالشعرا را نیز مظفرالدین میرزا به او داده است.

غلامحسین میرزا در چهارم صفر 1250ق متولد شد. در محلۀ شش‌گلان تبریز ساکن بود و از ۱۲۸۶ق تا پایان عمرش در تبریز به‌ سر برد که مقر ولیعهد مظفرالدین‌ میرزا بود. خط نستعلیق را خوش می‌نوشت و دیوان شعر داشت. او شاعر رسمی درگاه مظفرالدین میرزا ولیعهد بود. غلامحسین میرزا در حدود 59 سالگی بر اثر بیماری سل از دنیا رفت.

«نسب‌نامۀ کرد مازندری» یکی از دو اثر به جامانده از او، منظومه‌ای است که شاعر به دستور ولیعهد، در هجو شخصی به نام حاج صدیق سروده است. از نسب‌نامۀ کرد مازندری، 3 نسخه موجود است که یکی در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی و دو نسخۀ دیگر در کتابخانۀ ملّی ایران نگهداری می‌شود.