بقعه خواجه ربیع: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
}} | }} | ||
بُقعۀ خواجه ربیع<br/> [[File:12280400-1.jpg|thumb| | بُقعۀ خواجه ربیع<br/> [[File:12280400-1.jpg|thumb|بقعه خواجه ربيع]][[File:12280400.jpg|thumb|بقعه خواجه ربيع]]آرامگاه ربیع بن خُثَیم، از تابعین و یکی از هشت پارسای نامدار (زهّاد ثمانیه) تاریخ اسلام، از بناهای دوران [[صفویه]]، در شمال غربی [[مشهد، شهر|مشهد]]. این بنا به فرمان [[شاه عباس کبیر|شاهعباس صفوی اول]] برپا شد و دو کتیبه به خط [[عباسی، علیرضا|علیرضا عباسی]]، که بر سنگ نقر شده است، یکی به تاریخ ۱۰۲۶ق و دیگری به تاریخ ۱۰۳۱ق درون بقعه قرار دارد. بنای بقعه که در باغی بزرگ است، در سال ۱۳۱۰ش با شمارهٔ ۱۴۲ در زمرۀ آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
ساختمانی هشتضلعی با چهار ایوان بزرگ و چهار ایوان کوچک و گنبدی دو پوش به ارتفاع هجده متر، با کاشیکاری باشکوه است. داخل بقعه دوازدهضلعی و با سنگ مرمر مفروش است. کاشیهای نفیس فروریختۀ آن، در سال ۱۳۴۷ش مرمت شد. چهار حوض مربعشکل، که با جویی به یکدیگر مرتبط میشوند، آرامگاه را دربرگرفته است. | ساختمانی هشتضلعی با چهار ایوان بزرگ و چهار ایوان کوچک و گنبدی دو پوش به ارتفاع هجده متر، با کاشیکاری باشکوه است. داخل بقعه دوازدهضلعی و با سنگ مرمر مفروش است. کاشیهای نفیس فروریختۀ آن، در سال ۱۳۴۷ش مرمت شد. چهار حوض مربعشکل، که با جویی به یکدیگر مرتبط میشوند، آرامگاه را دربرگرفته است. | ||
<br /> <!--12280400--> | |||
---- | |||
[[Category:جغرافیای ایران]] | |||
[[Category:خراسان رضوی]] | [[Category:خراسان رضوی]] | ||
[[Category:معماری]] | [[Category:معماری]] | ||
[[Category:ابنیه سنتی ایران]] | [[Category:ابنیه سنتی ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۸
| بُقعۀ خواجه ربیع | |
|---|---|
| نام فارسی | بُقعۀ خواجه ربیع |
| کشور | ایران |
| استان | مشهد |
| موقعیت | شمال غربی مشهد |
| کاربری | آرامگاه |
| مشخصات معماری | ساختمانی هشتضلعی با چهار ایوان بزرگ و چهار ایوان کوچک و گنبدی دو پوش به ارتفاع هجده متر، با کاشیکاری باشکوه |
| زمان ساخت | دوران صفویه |
| سازنده | به فرمان شاهعباس صفوی اول |
بُقعۀ خواجه ربیع
آرامگاه ربیع بن خُثَیم، از تابعین و یکی از هشت پارسای نامدار (زهّاد ثمانیه) تاریخ اسلام، از بناهای دوران صفویه، در شمال غربی مشهد. این بنا به فرمان شاهعباس صفوی اول برپا شد و دو کتیبه به خط علیرضا عباسی، که بر سنگ نقر شده است، یکی به تاریخ ۱۰۲۶ق و دیگری به تاریخ ۱۰۳۱ق درون بقعه قرار دارد. بنای بقعه که در باغی بزرگ است، در سال ۱۳۱۰ش با شمارهٔ ۱۴۲ در زمرۀ آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مشخصات معماری
ساختمانی هشتضلعی با چهار ایوان بزرگ و چهار ایوان کوچک و گنبدی دو پوش به ارتفاع هجده متر، با کاشیکاری باشکوه است. داخل بقعه دوازدهضلعی و با سنگ مرمر مفروش است. کاشیهای نفیس فروریختۀ آن، در سال ۱۳۴۷ش مرمت شد. چهار حوض مربعشکل، که با جویی به یکدیگر مرتبط میشوند، آرامگاه را دربرگرفته است.