سیروس ساغری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = سیروس ساغری | |عنوان = سیروس ساغری | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی=حسین ساغرزاده اصفهانی | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
(نام اصلی: حسین ساغرزاده اصفهانی) نوازندهی سنتور و آهنگساز ایرانی. پدرش، على ساغرى، از شاگردان برجستهی [[موسی | (نام اصلی: حسین ساغرزاده اصفهانی) نوازندهی سنتور و آهنگساز ایرانی. پدرش، على ساغرى، از شاگردان برجستهی [[معروفی، موسی|موسى معروفى]] و [[وزیری، علینقی (تهران ۱۲۶۶ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|کلنل علینقى وزیرى]] و همچنین دبیر فنى موسیقى ادارهی فرهنگ و صنایع مستظرفهی آن زمان بوده است. سیروس ساغرى از سن شش سالگى نواختن سنتور را نزد پدرش آغاز کرد. در یازده سالگى به خاطر تسلطش در نواختن این ساز، یک گلدان نقره از مسئولان ادارهی فرهنگ خوزستان جایزه گرفت. از دوازده سالگى نزد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] مشغول تحصیل موسیقى و فراگیرى ساز سنتور شد. | ||
ساغرى از سال | ساغرى از سال 1340ش رسماً به رادیو اصفهان دعوت شد و به استخدام آن مؤسسه درآمد. او در این مرکز تکنوازىهای متعددی داشته و همچنین با ارکستر پدرش و اشخاص معروفی چون [[شهناز، جلیل (اصفهان ۱۳۰۰ـ۱۳۹۲ش)|جلیل شهناز]]، [[کسایی، حسن (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)|حسن کسایى]]، [[پازوکی، جهانبخش|جهانبخش پازوکى]]، [[تاج اصفهانی، جلال (اصفهان ۱۲۷۵ـ۱۳۶۰ش)|جلال تاج اصفهانى]]، عیسى معروفی، هوشنگ سراج، مرشدزاده، سعادتاللَّه نورده و ناهید دایىجواد (خواننده) همکارى کرده است. معروفترین آهنگ ساغری، با عنوان ''غروب کوهستان'' (و صدای ناهید داییجواد)، در همین دوره (سال 1342ش) و در برنامهی گلهاى صحرائى شمارهی 61 ضبط و اجرا شده است. | ||
سیروس ساغرى از بنیانگذاران هنرستان موسیقى اصفهان است و در سال | سیروس ساغرى از بنیانگذاران هنرستان موسیقى اصفهان است و در سال 1353ش به سمت سرپرست امور موسیقى استان اصفهان منصوب شده است. او در سال 1359ش نیز بعد از وقفهای مجددا به عنوان سرپرست امور موسیقى ادارهی کل فرهنگ استان اصفهان معرفی شد. از دیگر فعالیتهای ساغری میتوان به سرپرستى گروه موسیقى زندهرود، وابسته به حوزهی هنرى اصفهان اشاره کرد (از سال 1372ش). او در سالهای پایانی عمرش، در منزل مشغول تدریس و ساختن سنتور بوده است. | ||
[[سراج، سید حسام الدین | [[سراج، سید حسام الدین|حسامالدین سراج]] (خواننده) از شاگردان او بوده. از ساغری مقالات متعددی نیز دربارهی سنتور در مجلات تخصصی موسیقی منتشر شده است. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۵
| سیروس ساغری | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1311ش |
| درگذشت | اصفهان 18 بهمن 1374ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازندهی سنتور و آهنگساز |
| سبک | سنتی |
| نام اصلی | حسین ساغرزاده اصفهانی |
| آثار | ترانهی غروب کوهستان (با صدای ناهید داییجواد) |
| گروه مقاله | موسیقی |
سیروس ساغری (اصفهان 1311ش- اصفهان 18 بهمن 1374ش)
(نام اصلی: حسین ساغرزاده اصفهانی) نوازندهی سنتور و آهنگساز ایرانی. پدرش، على ساغرى، از شاگردان برجستهی موسى معروفى و کلنل علینقى وزیرى و همچنین دبیر فنى موسیقى ادارهی فرهنگ و صنایع مستظرفهی آن زمان بوده است. سیروس ساغرى از سن شش سالگى نواختن سنتور را نزد پدرش آغاز کرد. در یازده سالگى به خاطر تسلطش در نواختن این ساز، یک گلدان نقره از مسئولان ادارهی فرهنگ خوزستان جایزه گرفت. از دوازده سالگى نزد ابوالحسن صبا مشغول تحصیل موسیقى و فراگیرى ساز سنتور شد.
ساغرى از سال 1340ش رسماً به رادیو اصفهان دعوت شد و به استخدام آن مؤسسه درآمد. او در این مرکز تکنوازىهای متعددی داشته و همچنین با ارکستر پدرش و اشخاص معروفی چون جلیل شهناز، حسن کسایى، جهانبخش پازوکى، جلال تاج اصفهانى، عیسى معروفی، هوشنگ سراج، مرشدزاده، سعادتاللَّه نورده و ناهید دایىجواد (خواننده) همکارى کرده است. معروفترین آهنگ ساغری، با عنوان غروب کوهستان (و صدای ناهید داییجواد)، در همین دوره (سال 1342ش) و در برنامهی گلهاى صحرائى شمارهی 61 ضبط و اجرا شده است.
سیروس ساغرى از بنیانگذاران هنرستان موسیقى اصفهان است و در سال 1353ش به سمت سرپرست امور موسیقى استان اصفهان منصوب شده است. او در سال 1359ش نیز بعد از وقفهای مجددا به عنوان سرپرست امور موسیقى ادارهی کل فرهنگ استان اصفهان معرفی شد. از دیگر فعالیتهای ساغری میتوان به سرپرستى گروه موسیقى زندهرود، وابسته به حوزهی هنرى اصفهان اشاره کرد (از سال 1372ش). او در سالهای پایانی عمرش، در منزل مشغول تدریس و ساختن سنتور بوده است.
حسامالدین سراج (خواننده) از شاگردان او بوده. از ساغری مقالات متعددی نیز دربارهی سنتور در مجلات تخصصی موسیقی منتشر شده است.