ویلسون، رابرت: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۹۴۱م | |زادروز=تگزاس 4 اکتبر ۱۹۴۱م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=نیویورک 31 جولای 2025م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=امریکایی | |ملیت=امریکایی | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =زندگی و روزگار ژوزف استالین (۱۹۷۳م)؛ اینشتین در ساحل (۱۹۷۶، ۱۹۹۲م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =تئاتر | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:40153300.jpg|بندانگشتی|رابرت ویلسون]] | [[پرونده:40153300.jpg|بندانگشتی|رابرت ویلسون]] | ||
رابرت ویلسون (تگزاس 4 اکتبر ۱۹۴۱ - نیویورک 31 جولای 2025م) (Robert Wilson) | |||
کارگردان امریکایی تئاتر پیشتاز<ref>avant-garde theatre | کارگردان امریکایی تئاتر پیشتاز<ref>avant-garde theatre | ||
</ref>. در اجرای نمایشهای غیرروایتی<ref>non-narrative | </ref>. در اجرای نمایشهای غیرروایتی<ref>non-narrative | ||
</ref> با تکیه بر عناصر دیداری، مانند ''نگاه مرد ناشنوا''<ref>''Deafman Glance''</ref> (۱۹۷۱م)، ''کوه قاف''<ref>''Ka Mountain'' </ref> در جشنواره شیراز، ایران (۱۹۷۲م)، و ''زندگی و روزگار | </ref> با تکیه بر عناصر دیداری، مانند ''نگاه مرد ناشنوا''<ref>''Deafman Glance''</ref> (۱۹۷۱م)، ''کوه قاف''<ref>''Ka Mountain'' </ref> در جشنواره شیراز، ایران (۱۹۷۲م)، و ''زندگی و روزگار ژوزف استالین''<ref>''Life and Times of Joseph Stalin'' </ref> (۱۹۷۳م)، مهارت داشت. اجراهای بعدی او عبارتند از: ''اینشتین در ساحل''<ref>''Einstein on the Beach'' </ref> (۱۹۷۶، ۱۹۹۲م)، اجراهای اُپرایی<ref>Operatic Productions</ref> از تراژدیهای [[ائوریپیدس]]<ref> Euripides </ref> همچون ''مدآ''<ref>''Medea'' </ref> (۱۹۸۴م) و ''آلکستیس''<ref>''Alcestis'' </ref> (۱۹۸۶م)، ''سوار سیاهپوش''<ref>''The Black Rider'' </ref> (۱۹۹۰م)، و ''آلیس''<ref>''Alice''</ref> (۱۹۹۲م). ویلسون پیوسته در خارج از [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] کار میکرد و با [[مولر، هاینر|هاینر مولر]]<ref> Heiner Müller</ref>، نمایشنامهنویس آلمانی، همکاری نزدیکی داشت. | ||
ویلسون فعالیتش در تئاتر را در اواخر دهۀ ۱۹۶۰م با تأسیس گروه مدرسۀ برد هافمن بردز<ref>Byrd Hoffman School of Byrds</ref> در نیویورک آغاز کرد؛ گروهی که نامش را از معلمی گرفته بود که به او در درمان لکنت زبان کمک کرده بود. او در اواسط دهۀ ۱۹۷۰م به همراه [[گلس، فیلیپ|فیلیپ گلس]] اپرای چهار پردهای ''اینشتین در ساحل'' را خلق کرد. پس از اجرای این اثر در اروپا، ویلسون آن را در تالار اپرای متروپولیتن<ref>Metropolitan Opera</ref> به روی صحنه برد. از دیگر آثار شاخص ویلسون اپرای ۱۲ساعتۀ ''زندگی و روزگار ژوزف استالین''<ref>''The Life and Times of Joseph Stalin''</ref> است که نخستین بار در ۱۴ دسامبر ۱۹۷۳ با همکاری گروه مدرسۀ برد هافمن بردز در خانۀ اپرای آکادمی موسیقی بروکلین<ref>Opera House of the Brooklyn Academy of Music</ref> (نیویورک) به روی صحنه برد. او آثار نمایشنامهنویسان بزرگی چون [[شاه لیر|''شاه لیر'']] و ''[[توفان (ادبیات)|توفان]]'' شکسپیر، ''هملت ماشینی''<ref>''Die Hamletmaschine''</ref> و ''کوارتت''<ref>''Quartett''</ref> [[مولر، هاینر|هاینر مولر]]، ''[[اپرای سه پولی|اپرای سهپولی]]''<ref>''The Threepenny Opera''</ref> و ''پرواز بر فراز اقیانوس''<ref>''The Flight Across the Ocean''</ref> [[برتولت برشت|برتولت برشت،]] ''پیر گینت''<ref name=":0">''Peer Gynt''</ref><ref name=":0" /> [[ایبسن، هنریک (۱۸۲۸ـ۱۹۰۶)|هنریک ایبسن]]، ''آخرین نوار کراپ''<ref>''Krapp's Last Tape''</ref> و ''روزهای خوش''<ref>''Happy Days''</ref> [[بکت، ساموئل|ساموئل بکت]] و ''آواز قو''<ref>''Swansong''</ref> [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوف]] را نیز روی صحنه برده است. ویلسون بهعنوان هنرمند تجسمی مجسمهها، طراحی مبلمان و نقاشیهای متعددی پدید آورد و در سال ۱۹۹۳م شیر طلایی دوسالانۀ ونیز را برای آثار مجسمهسازیاش دریافت کرد. از دیگر افتخاراتش به نامزدی جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> در سال ۱۹۸۶م برای نمایشنامه و دریافت جایزه لارنس الیویه<ref>Laurence Olivier Award</ref> برای بهترین اپرا (''اینشتین در ساحل'') در سال ۲۰۱۳م میتوان اشاره کرد. ویلسون با بسیاری از نامهای بزرگ همکاری کرد، از جمله: تام ویتس<ref>Tom Waits</ref>، [[باریشنیکوف، میخائیل|میخائیل باریشنیکوف]]، مارتین مکدونا<ref>Martin McDonagh</ref>، [[گینزبرگ، آلن (۱۹۲۶ـ۱۹۹۷م)|آلن گینزبرگ]]، لوری اندرسون<ref>Laurie Anderson</ref>، تیلدا سوینتن<ref>Tilda Swinton</ref>, [[جارموش، جیم|جیم جارموش]] و لیدی گاگا<ref>Lady Gaga</ref>. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۶
| رابرت ویلسون Robert Wilson | |
|---|---|
| زادروز |
تگزاس 4 اکتبر ۱۹۴۱م |
| درگذشت | نیویورک 31 جولای 2025م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان تئاتر |
| آثار | زندگی و روزگار ژوزف استالین (۱۹۷۳م)؛ اینشتین در ساحل (۱۹۷۶، ۱۹۹۲م) |
| گروه مقاله | تئاتر |
رابرت ویلسون (تگزاس 4 اکتبر ۱۹۴۱ - نیویورک 31 جولای 2025م) (Robert Wilson)
کارگردان امریکایی تئاتر پیشتاز[۱]. در اجرای نمایشهای غیرروایتی[۲] با تکیه بر عناصر دیداری، مانند نگاه مرد ناشنوا[۳] (۱۹۷۱م)، کوه قاف[۴] در جشنواره شیراز، ایران (۱۹۷۲م)، و زندگی و روزگار ژوزف استالین[۵] (۱۹۷۳م)، مهارت داشت. اجراهای بعدی او عبارتند از: اینشتین در ساحل[۶] (۱۹۷۶، ۱۹۹۲م)، اجراهای اُپرایی[۷] از تراژدیهای ائوریپیدس[۸] همچون مدآ[۹] (۱۹۸۴م) و آلکستیس[۱۰] (۱۹۸۶م)، سوار سیاهپوش[۱۱] (۱۹۹۰م)، و آلیس[۱۲] (۱۹۹۲م). ویلسون پیوسته در خارج از امریکا کار میکرد و با هاینر مولر[۱۳]، نمایشنامهنویس آلمانی، همکاری نزدیکی داشت.
ویلسون فعالیتش در تئاتر را در اواخر دهۀ ۱۹۶۰م با تأسیس گروه مدرسۀ برد هافمن بردز[۱۴] در نیویورک آغاز کرد؛ گروهی که نامش را از معلمی گرفته بود که به او در درمان لکنت زبان کمک کرده بود. او در اواسط دهۀ ۱۹۷۰م به همراه فیلیپ گلس اپرای چهار پردهای اینشتین در ساحل را خلق کرد. پس از اجرای این اثر در اروپا، ویلسون آن را در تالار اپرای متروپولیتن[۱۵] به روی صحنه برد. از دیگر آثار شاخص ویلسون اپرای ۱۲ساعتۀ زندگی و روزگار ژوزف استالین[۱۶] است که نخستین بار در ۱۴ دسامبر ۱۹۷۳ با همکاری گروه مدرسۀ برد هافمن بردز در خانۀ اپرای آکادمی موسیقی بروکلین[۱۷] (نیویورک) به روی صحنه برد. او آثار نمایشنامهنویسان بزرگی چون شاه لیر و توفان شکسپیر، هملت ماشینی[۱۸] و کوارتت[۱۹] هاینر مولر، اپرای سهپولی[۲۰] و پرواز بر فراز اقیانوس[۲۱] برتولت برشت، پیر گینت[۲۲][۲۲] هنریک ایبسن، آخرین نوار کراپ[۲۳] و روزهای خوش[۲۴] ساموئل بکت و آواز قو[۲۵] چخوف را نیز روی صحنه برده است. ویلسون بهعنوان هنرمند تجسمی مجسمهها، طراحی مبلمان و نقاشیهای متعددی پدید آورد و در سال ۱۹۹۳م شیر طلایی دوسالانۀ ونیز را برای آثار مجسمهسازیاش دریافت کرد. از دیگر افتخاراتش به نامزدی جایزۀ پولیتزر[۲۶] در سال ۱۹۸۶م برای نمایشنامه و دریافت جایزه لارنس الیویه[۲۷] برای بهترین اپرا (اینشتین در ساحل) در سال ۲۰۱۳م میتوان اشاره کرد. ویلسون با بسیاری از نامهای بزرگ همکاری کرد، از جمله: تام ویتس[۲۸]، میخائیل باریشنیکوف، مارتین مکدونا[۲۹]، آلن گینزبرگ، لوری اندرسون[۳۰]، تیلدا سوینتن[۳۱], جیم جارموش و لیدی گاگا[۳۲].
- ↑ avant-garde theatre
- ↑ non-narrative
- ↑ Deafman Glance
- ↑ Ka Mountain
- ↑ Life and Times of Joseph Stalin
- ↑ Einstein on the Beach
- ↑ Operatic Productions
- ↑ Euripides
- ↑ Medea
- ↑ Alcestis
- ↑ The Black Rider
- ↑ Alice
- ↑ Heiner Müller
- ↑ Byrd Hoffman School of Byrds
- ↑ Metropolitan Opera
- ↑ The Life and Times of Joseph Stalin
- ↑ Opera House of the Brooklyn Academy of Music
- ↑ Die Hamletmaschine
- ↑ Quartett
- ↑ The Threepenny Opera
- ↑ The Flight Across the Ocean
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Peer Gynt
- ↑ Krapp's Last Tape
- ↑ Happy Days
- ↑ Swansong
- ↑ Pulitzer Prize
- ↑ Laurence Olivier Award
- ↑ Tom Waits
- ↑ Martin McDonagh
- ↑ Laurie Anderson
- ↑ Tilda Swinton
- ↑ Lady Gaga