عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}}عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱م)<br> [[پرونده: 31021700.jpg | بندانگشتی|صلاح عبدالصبور]] | }}عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱م)<br> [[پرونده: 31021700.jpg | بندانگشتی|صلاح عبدالصبور]] | ||
شاعر، نمایشنامهنویس، و مترجم مصری. در دانشگاه [[قاهره]] درس خواند. از نویسندگان هفتهنامۀ ''[[روز الیوسف]]'' و مدتی نیز سردبیر مجلۀ ادبی ''الکاتب'' بود. آثارش از نویسندگانی چون جبران و منفلوطی و مکتبهای [[رمانتیسم (هنر و ادبیات)|رمانتیسم]] و رئالیسم و [[سوررئالیسم]] الهام گرفته است. آثاری از | شاعر، نمایشنامهنویس، و مترجم مصری. در دانشگاه [[قاهره]] درس خواند. از نویسندگان هفتهنامۀ ''[[روز الیوسف]]'' و مدتی نیز سردبیر مجلۀ ادبی ''الکاتب'' بود. آثارش از نویسندگانی چون جبران و منفلوطی و مکتبهای [[رمانتیسم (هنر و ادبیات)|رمانتیسم]] و رئالیسم و [[سوررئالیسم]] الهام گرفته است. آثاری از الیوت، [[لورکا، فدریکو گارسیا (۱۸۹۸ـ۱۹۳۶)|لورکا]]، والت ویتمن، و [[مایاکوفسکی، ولادیمیر (۱۸۹۳ـ۱۹۳۰)|مایاکوفسکی]] را به عربی ترجمه کرد. نخستین مجموعۀ شعرش با نام ''مردم شهر من'' (۱۹۵۷م) گواه پایبندی او به هنر متعهد است. دومین مجموعۀ شعرش با نام ''به شما میگویم'' (۱۹۶۱م) از وحدت فلسفه و هنر و هماهنگی عقل و احساس حکایت میکند. در مجموعههای ''خوابهای شهسوار کهن'' (۱۹۶۴م) و ''تأمل در روزگار زخمی'' (۱۹۷۱م)، به ارزشهای اجتماعی میپردازد. او را پیشگام نمایش منظوم میشمارند. در نمایشنامههایی که به تأثیر از الیوت و [[یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴)|اوژن یونسکو]] نوشته، بیرحمی به همنوع را ترسیم کرده است. در ''لیلی و مجنون'' (۱۹۷۰م)، به اوضاع سیاسی [[مصر]] پیش از ۱۹۵۲م پرداخته است. آزادی، عدالت و حقوق بشر درونمایۀ نمایشنامههای اوست. زبانش زنده و بدیع است و از نوآورانهترین زبانهای ادبی عرب معاصر است. از دیگر آثارش: ''درخت شب'' (۱۹۷۲م)؛ ''تراژدی حلاج'' (۱۹۶۴م)؛ ''مسافر شب'' (۱۹۶۹م)؛ ''پس از مرگ پادشاه'' (۱۹۷۳م)؛ نظرات ادبی خود را در کتابی مفصل تحت عنوان ''زندگی من در شعر'' آورده است.<br><!--31021700--> | ||
[[رده:ادبیات عرب]] | [[رده:ادبیات عرب]] | ||
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | [[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۵
| صلاح عبدالصبور | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۱م |
| درگذشت | ۱۹۸۱م |
| ملیت | مصری |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه قاهره |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایشنامهنویس و مترجم |
| سمت | مدتی سردبیر مجلۀ ادبی الکاتب |
| آثار | مردم شهر من (1957)؛ به شما میگویم (1961)؛ درخت شب (1972)؛ تراژدی حلاج (1964)؛ مسافر شب (1969)؛ پس از مرگ پادشاه (1973) |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
| جوایز و افتخارات | پیشگام نمایش منظوم |
عبدالصبور، صلاح (۱۹۳۱ـ۱۹۸۱م)
شاعر، نمایشنامهنویس، و مترجم مصری. در دانشگاه قاهره درس خواند. از نویسندگان هفتهنامۀ روز الیوسف و مدتی نیز سردبیر مجلۀ ادبی الکاتب بود. آثارش از نویسندگانی چون جبران و منفلوطی و مکتبهای رمانتیسم و رئالیسم و سوررئالیسم الهام گرفته است. آثاری از الیوت، لورکا، والت ویتمن، و مایاکوفسکی را به عربی ترجمه کرد. نخستین مجموعۀ شعرش با نام مردم شهر من (۱۹۵۷م) گواه پایبندی او به هنر متعهد است. دومین مجموعۀ شعرش با نام به شما میگویم (۱۹۶۱م) از وحدت فلسفه و هنر و هماهنگی عقل و احساس حکایت میکند. در مجموعههای خوابهای شهسوار کهن (۱۹۶۴م) و تأمل در روزگار زخمی (۱۹۷۱م)، به ارزشهای اجتماعی میپردازد. او را پیشگام نمایش منظوم میشمارند. در نمایشنامههایی که به تأثیر از الیوت و اوژن یونسکو نوشته، بیرحمی به همنوع را ترسیم کرده است. در لیلی و مجنون (۱۹۷۰م)، به اوضاع سیاسی مصر پیش از ۱۹۵۲م پرداخته است. آزادی، عدالت و حقوق بشر درونمایۀ نمایشنامههای اوست. زبانش زنده و بدیع است و از نوآورانهترین زبانهای ادبی عرب معاصر است. از دیگر آثارش: درخت شب (۱۹۷۲م)؛ تراژدی حلاج (۱۹۶۴م)؛ مسافر شب (۱۹۶۹م)؛ پس از مرگ پادشاه (۱۹۷۳م)؛ نظرات ادبی خود را در کتابی مفصل تحت عنوان زندگی من در شعر آورده است.