جلالی چیمه، محمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمد جلالی چیمه (چیمۀ کاشان ۱۳۲۹ش- )<br> | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =محمد جلالی چیمه | |عنوان =محمد جلالی چیمه | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
(مشهور به م. سحر) شاعر ایرانی. تحصیلات متوسطه را بهترتیب در نطنز و کاشان و تهران گذراند و در رشتۀ علوم طبیعی دیپلم گرفت. پس از آن در رشتۀ بازیگری و کارگردانی تئاتر در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرد. در ۱۳۵۹ش برای ادامۀ تحصیل در رشتههای جامعهشناسی، ادبیات و تئاتر به پاریس رفت. در آنجا با نشریۀ طنزآمیز ''آهنگر'' که در لندن و بهکوشش منوچهر محجوبی منتشر میشد، همکاری کرد. | (مشهور به م. سحر) شاعر ایرانی. تحصیلات متوسطه را بهترتیب در نطنز و کاشان و تهران گذراند و در رشتۀ علوم طبیعی دیپلم گرفت. پس از آن در رشتۀ بازیگری و کارگردانی تئاتر در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرد. در ۱۳۵۹ش برای ادامۀ تحصیل در رشتههای جامعهشناسی، ادبیات و تئاتر به پاریس رفت. در آنجا با نشریۀ طنزآمیز ''آهنگر'' که در لندن و بهکوشش منوچهر محجوبی منتشر میشد، همکاری کرد. | ||
جلالی از آغاز شکلگیری کانون نویسندگان ایران در تبعید در | جلالی از آغاز شکلگیری کانون نویسندگان ایران در تبعید در ۱۳۶۱ش، به پیشنهاد و درخواست [[ساعدی، غلامحسین|غلامحسین ساعدی]] به کانون پیوست و چندین دوره از اعضای فعال هیئت دبیران بود. وی همچنین در بازیگری و اجرای چند نمایشنامه همکاری داشته، و نیز در زمینۀ شعر و ادب فارسی و هنر ایران در دانشکدۀ زبانهای شرقی پاریس تدریس کرده است. وی هماکنون ساکن پاریس است. | ||
از آثار اوست: ''یاد آر ز شمع مُرده یار'' (با امضای م. ج، پاریس، ۱۳۵۸)؛ ''به یاد میهن خونین'' (با امضای الف. روشنا، پاریس ۱۳۶۰)؛نمایشنامۀ ''منظوم حزب توده در بارگاه خلیفه'' (پاریس، ۱۳۶۱)؛ ''غزلوارهها'' (پاریس ۱۳۶۲)؛ ''در بهار و بیباران'' (پاریس، ۱۳۶۲)؛ ''شبنامهها'' (لندن، ۱۳۶۷)؛ ''دیدار با کدامین فرد است'' (سوئد، ۱۳۷۰)؛ ''قمار در محراب'' (پاریس، ۱۳۷۹)؛ ''صدای زنگ حضور'' (لندن، ۱۳۸۲)؛ ''بازسرایی بخشهای گمشدۀ منظومۀ سندبادنامه'' (همکاری با [[محمدجعفر محجوب]]- تهران، ۱۳۸۱)؛ گزیدۀ ''جا ته که: داستانهای تولد و زندگیهای پیاپی بودا'' (ترجمۀ حسین اسماعیلی؛ سرایش اشعار: محمّد جلالی چیمه- تهران، ۱۳۸۴) | از آثار اوست: ''یاد آر ز شمع مُرده یار'' (با امضای م. ج، پاریس، ۱۳۵۸)؛ ''به یاد میهن خونین'' (با امضای الف. روشنا، پاریس ۱۳۶۰)؛نمایشنامۀ ''منظوم حزب توده در بارگاه خلیفه'' (پاریس، ۱۳۶۱)؛ ''غزلوارهها'' (پاریس ۱۳۶۲)؛ ''در بهار و بیباران'' (پاریس، ۱۳۶۲)؛ ''شبنامهها'' (لندن، ۱۳۶۷)؛ ''دیدار با کدامین فرد است'' (سوئد، ۱۳۷۰)؛ ''قمار در محراب'' (پاریس، ۱۳۷۹)؛ ''صدای زنگ حضور'' (لندن، ۱۳۸۲)؛ ''بازسرایی بخشهای گمشدۀ منظومۀ سندبادنامه'' (همکاری با [[محمدجعفر محجوب]]- تهران، ۱۳۸۱)؛ گزیدۀ ''جا ته که: داستانهای تولد و زندگیهای پیاپی بودا'' (ترجمۀ حسین اسماعیلی؛ سرایش اشعار: محمّد جلالی چیمه- تهران، ۱۳۸۴). | ||
<br> <!--16075300--> | |||
---- | ---- | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۰
محمد جلالی چیمه (چیمۀ کاشان ۱۳۲۹ش- )
| محمد جلالی چیمه | |
|---|---|
| زادروز |
چیمه کاشان ۱۳۲۹ش |
| محل زندگی | پاریس |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | بازیگری و کارگردانی تئاتر- دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | به یاد میهن خونین (با امضای الف. روشنا، پاریس ۱۳۶۰)؛ دیدار با کدامین فرد است (سوید، ۱۳۷۰)؛ صدای زنگ حضور (لندن، ۱۳۸۲) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
(مشهور به م. سحر) شاعر ایرانی. تحصیلات متوسطه را بهترتیب در نطنز و کاشان و تهران گذراند و در رشتۀ علوم طبیعی دیپلم گرفت. پس از آن در رشتۀ بازیگری و کارگردانی تئاتر در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرد. در ۱۳۵۹ش برای ادامۀ تحصیل در رشتههای جامعهشناسی، ادبیات و تئاتر به پاریس رفت. در آنجا با نشریۀ طنزآمیز آهنگر که در لندن و بهکوشش منوچهر محجوبی منتشر میشد، همکاری کرد.
جلالی از آغاز شکلگیری کانون نویسندگان ایران در تبعید در ۱۳۶۱ش، به پیشنهاد و درخواست غلامحسین ساعدی به کانون پیوست و چندین دوره از اعضای فعال هیئت دبیران بود. وی همچنین در بازیگری و اجرای چند نمایشنامه همکاری داشته، و نیز در زمینۀ شعر و ادب فارسی و هنر ایران در دانشکدۀ زبانهای شرقی پاریس تدریس کرده است. وی هماکنون ساکن پاریس است.
از آثار اوست: یاد آر ز شمع مُرده یار (با امضای م. ج، پاریس، ۱۳۵۸)؛ به یاد میهن خونین (با امضای الف. روشنا، پاریس ۱۳۶۰)؛نمایشنامۀ منظوم حزب توده در بارگاه خلیفه (پاریس، ۱۳۶۱)؛ غزلوارهها (پاریس ۱۳۶۲)؛ در بهار و بیباران (پاریس، ۱۳۶۲)؛ شبنامهها (لندن، ۱۳۶۷)؛ دیدار با کدامین فرد است (سوئد، ۱۳۷۰)؛ قمار در محراب (پاریس، ۱۳۷۹)؛ صدای زنگ حضور (لندن، ۱۳۸۲)؛ بازسرایی بخشهای گمشدۀ منظومۀ سندبادنامه (همکاری با محمدجعفر محجوب- تهران، ۱۳۸۱)؛ گزیدۀ جا ته که: داستانهای تولد و زندگیهای پیاپی بودا (ترجمۀ حسین اسماعیلی؛ سرایش اشعار: محمّد جلالی چیمه- تهران، ۱۳۸۴).