خرمشاهی، بهاءالدین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}خرّمشاهی، بهاءالدین (قزوین ۱۳۲۴ـ )<br/> [[File:19045600.jpg|thumb| | }}خرّمشاهی، بهاءالدین (قزوین ۱۳۲۴ـ )<br/> [[File:19045600.jpg|thumb|بهاءالدین خرمشاهی]] نویسنده، مترجم، قرآنپژوه، و حافظپژوه ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر زادگاهش به پایان رساند و وارد دانشکدۀ پزشکی شد، اما پس از مدتی تغییررشته داد و به تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی پرداخت. در ۱۳۴۷ از دانشگاه تهران لیسانس ادبیات فارسی و در ۱۳۵۲ دانشنامۀ فوقلیسانس کتابداری گرفت و در مرکز خدمات کتابداری ایران بهکار پرداخت. در ۱۳۶۳ به انجمن فلسفه و حکمت وابسته به مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی منتقل شد و بهکار تألیف و تحقیق و ترجمه و تدوین و نشر مجله ''فرهنگ'' پرداخت و در ۱۳۷۹ بازنشسته شد. در ۱۳۶۱ همراه با احمد صدر حاج سید جوادی و کامران فانی بنیاد ''دایرةالمعارف تشیع ''را تأسیس کرد و در ۱۳۶۹ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. دوازده کتاب در زمینۀ قرآن دارد که اصلیترین آنها ترجمه قرآن کریم با حواشی و توضیحات مفصل است. دانشنامۀ ''قرآنپژوهی'' نیز زیر نظر و به همت او منتشر شده است. درباره حافظ پانزده کتاب تألیف کرده که نخستین آنها ''ذهن و زبان حافظ'' (۱۳۶۳) و مهمترین آنها ''حافظنامه'' (۱۳۶۷) است که شرح مبسوط ابیات دیوان حافظ و مفاهیم کلیدی آن است. شهرداری شیراز در ۱۳۷۹ نظر به خدمات و آثار حافظپژوهی او، وی را بهعنوان نخستین شهروند افتخاری شیراز برگزید. خرمشاهی بیش از ۱۰۰۰ مقاله تألیف کرده که تاکنون در سیزده مجموعه منتشر شده است و نخستين آنها ''سیر بیسلوک'' است. هجده کتاب نیز در حوزههای مختلف از جمله ادبیات، دین و فلسفه ترجمه کرده است. در میان آنها از ''عرفان و فلسفه'' (اثر والتر استیس)، ''علم و دین'' (اثر ایان باربور)، ''درد جاودانگی'' (اثر اونامونو) میتوان نام برد. چند متن ادبی قدیم را هم تصحیح کرده است که ''کلیات سعدی''، ''دیوان حافظ''، و ''شرح عرفانی بر دیوان حافظ'' از آن جملهاند. زندگینامۀ خودنوشت او بهنام ''فرار از فلسفه'' در ۱۳۷۷ منتشر شده است.<br/> <!--19045600--> | ||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات معاصر - اشخاص]] [[Category:دین اسلام]] [[Category:علوم قرآنی]] [[Category:زبان شناسی و ترجمه]] [[Category:مترجمان]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات معاصر - اشخاص]] [[Category:دین اسلام]] [[Category:علوم قرآنی]] [[Category:زبان شناسی و ترجمه]] [[Category:مترجمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۵۲
| بهاءالدین خرمشاهی | |
|---|---|
| زادروز |
قزوین ۱۳۲۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس ادبیات فارسی و فوق لیسانس کتابداری از دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده، مترجم، قرآن پژوه و حافظ پژوه |
| سمت | عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی، از بنیانگذاران دایره المعارف تشیع |
| آثار | حافظ نامه (۱۳۶۷) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی، دین اسلام، زبان شناسی و ترجمه |
| جوایز و افتخارات | نخستین شهروند افتخاری شیراز |
خرّمشاهی، بهاءالدین (قزوین ۱۳۲۴ـ )
نویسنده، مترجم، قرآنپژوه، و حافظپژوه ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر زادگاهش به پایان رساند و وارد دانشکدۀ پزشکی شد، اما پس از مدتی تغییررشته داد و به تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی پرداخت. در ۱۳۴۷ از دانشگاه تهران لیسانس ادبیات فارسی و در ۱۳۵۲ دانشنامۀ فوقلیسانس کتابداری گرفت و در مرکز خدمات کتابداری ایران بهکار پرداخت. در ۱۳۶۳ به انجمن فلسفه و حکمت وابسته به مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی منتقل شد و بهکار تألیف و تحقیق و ترجمه و تدوین و نشر مجله فرهنگ پرداخت و در ۱۳۷۹ بازنشسته شد. در ۱۳۶۱ همراه با احمد صدر حاج سید جوادی و کامران فانی بنیاد دایرةالمعارف تشیع را تأسیس کرد و در ۱۳۶۹ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. دوازده کتاب در زمینۀ قرآن دارد که اصلیترین آنها ترجمه قرآن کریم با حواشی و توضیحات مفصل است. دانشنامۀ قرآنپژوهی نیز زیر نظر و به همت او منتشر شده است. درباره حافظ پانزده کتاب تألیف کرده که نخستین آنها ذهن و زبان حافظ (۱۳۶۳) و مهمترین آنها حافظنامه (۱۳۶۷) است که شرح مبسوط ابیات دیوان حافظ و مفاهیم کلیدی آن است. شهرداری شیراز در ۱۳۷۹ نظر به خدمات و آثار حافظپژوهی او، وی را بهعنوان نخستین شهروند افتخاری شیراز برگزید. خرمشاهی بیش از ۱۰۰۰ مقاله تألیف کرده که تاکنون در سیزده مجموعه منتشر شده است و نخستين آنها سیر بیسلوک است. هجده کتاب نیز در حوزههای مختلف از جمله ادبیات، دین و فلسفه ترجمه کرده است. در میان آنها از عرفان و فلسفه (اثر والتر استیس)، علم و دین (اثر ایان باربور)، درد جاودانگی (اثر اونامونو) میتوان نام برد. چند متن ادبی قدیم را هم تصحیح کرده است که کلیات سعدی، دیوان حافظ، و شرح عرفانی بر دیوان حافظ از آن جملهاند. زندگینامۀ خودنوشت او بهنام فرار از فلسفه در ۱۳۷۷ منتشر شده است.