منطقه حافظت شده چهارباغ (مازندران): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:2042166817.jpg|جایگزین=از مناظر منطقه|بندانگشتی|از مناظر منطقه]]
[[پرونده:2042166817.jpg|جایگزین=از مناظر منطقه|بندانگشتی|از مناظر منطقه]]
[[پرونده:2042166817- 2.jpg|جایگزین=از مناظر منطقه|بندانگشتی|از مناظر منطقه]]
[[پرونده:2042166817- 2.jpg|جایگزین=از مناظر منطقه|بندانگشتی|از مناظر منطقه]]منطقۀ حفاظت‌شدۀ چهارباغ (Chahar Bagh Protected Area)
منطقۀ حفاظت‌شده‌ای به مساحت ۱۹۴۸۲ هکتار در جنوب شهرستان چالوس و بخش غربی جاده چالوس ـ تهران. چهارباغ در حوالی منطقۀ سیاه‌بیشه، در کیلومتر ۹۰ محور کرج ـ چالوس واقع است و دسترسی به آن هم از طریق همین جاده امکان‌پذیر است. از سال ۱۳۸۰ به این‌سو به عنوان اکوسیستم طبیعی و حیات وحش مورد حفاظت واقع شده است.
 
زیستگاه طبیعی با گونه‌های گوناگون جانوری و گیاهی به مساحت حدود 19,500هکتار، در دهستان مرزن‌آبادِ بخش خرم‌آبادِ شهرستان چالوس، استان مازندران. منطقه‌ای کوهستانی، جنگلی و صخره‌ای با دره‌های بسیار عمیق و پر آب در جنوب شهرستان چالوس و در غرب رود چالوس است. حد جنوب غربی منطقه با شهرستان طالقان (استان البرز) هم‌مرز است. این  منطقه در غرب منطقۀ حفاظت‌شدۀ البرز مرکزی، 10کیلومتری شرق علم‌کوه و سرداب‌رود ، 17 کیلومتری جنوب شهر مرزداران، 38کیلومتری جنوب [[کلاردشت|شهر کلاردشت]]، یک کیلومتری شمال روستای سیاه‌بیشه و 76 کیلومتری شمال [[شهر کرج]] قرار دارد. چند سرشاخه (ریزابۀ) رود چالوس از جمله رودهای مکارود، دلیر، انگوران و اندرسم در چهارباغ جریان دارند و در غرب به رود مذکور می‌پیوندند. راه‌های دسترسی به منطقۀ چهارباغ و روستاهای آن از طریق محور شمالی جنوبیِ جادۀ چالوس است. نام این منطقه از روستای کوچک چهارباغ که در مرکز آن قرار دارد گرفته شده و مهم‌ترین آبادی‌های منطقۀ حفاظت‌شدۀ چهارباغ که در غرب شمالی آن واقع شده‌اند، عبارتند از: الیت و دلیر. این منطقهٔ حفاظت‌شده از مهرماه 1380ش در فهرست مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار گرفته است. دو محیط‌بان وظیفۀ حفاظت و حراست این منطقه را به عهده دارند. چهارباغ دارای اقلیم نیمه‌مرطوب و سرد است. بخش وسیعی از آن دارای شیب بیش از 40درصد، و حد ارتفاعی منطقه بین 915 تا 3,395متر است. مناطق بکر و دست‌نخورده و گونه‌های گیاهی و جانوری نادر از مشخصات بارز این منطقه به حساب می‌آیند.
 
'''برخی از گونه‌های جانوری''': پستاندارانی همانند مِرال، شُوکا، کَل، بز وحشی، گربۀ جنگلی، گرگ، خرس قهوه‌ای، سمور جنگلی و انواع پرندگان شکاری مانند عقاب طلایی، هما، طرلان، سارگپۀ جنگلی، دلیجه و کبک دری
 
'''پوشش گیاهی''': بلوط، اوری، اُرس، زبان‌گنجشک، زالزالک، ملج، ازگیل، پلت، شیردار، تمشک، خرمندی، زرشک، وَلیک، نسترن، گل گندم و انواع گیاهان از تیرۀ گندمیان و چتریان
 
 
 
 
----
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۵۸

از مناظر منطقه
از مناظر منطقه
از مناظر منطقه
از مناظر منطقه

منطقۀ حفاظت‌شدۀ چهارباغ (Chahar Bagh Protected Area)

زیستگاه طبیعی با گونه‌های گوناگون جانوری و گیاهی به مساحت حدود 19,500هکتار، در دهستان مرزن‌آبادِ بخش خرم‌آبادِ شهرستان چالوس، استان مازندران. منطقه‌ای کوهستانی، جنگلی و صخره‌ای با دره‌های بسیار عمیق و پر آب در جنوب شهرستان چالوس و در غرب رود چالوس است. حد جنوب غربی منطقه با شهرستان طالقان (استان البرز) هم‌مرز است. این  منطقه در غرب منطقۀ حفاظت‌شدۀ البرز مرکزی، 10کیلومتری شرق علم‌کوه و سرداب‌رود ، 17 کیلومتری جنوب شهر مرزداران، 38کیلومتری جنوب شهر کلاردشت، یک کیلومتری شمال روستای سیاه‌بیشه و 76 کیلومتری شمال شهر کرج قرار دارد. چند سرشاخه (ریزابۀ) رود چالوس از جمله رودهای مکارود، دلیر، انگوران و اندرسم در چهارباغ جریان دارند و در غرب به رود مذکور می‌پیوندند. راه‌های دسترسی به منطقۀ چهارباغ و روستاهای آن از طریق محور شمالی جنوبیِ جادۀ چالوس است. نام این منطقه از روستای کوچک چهارباغ که در مرکز آن قرار دارد گرفته شده و مهم‌ترین آبادی‌های منطقۀ حفاظت‌شدۀ چهارباغ که در غرب شمالی آن واقع شده‌اند، عبارتند از: الیت و دلیر. این منطقهٔ حفاظت‌شده از مهرماه 1380ش در فهرست مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار گرفته است. دو محیط‌بان وظیفۀ حفاظت و حراست این منطقه را به عهده دارند. چهارباغ دارای اقلیم نیمه‌مرطوب و سرد است. بخش وسیعی از آن دارای شیب بیش از 40درصد، و حد ارتفاعی منطقه بین 915 تا 3,395متر است. مناطق بکر و دست‌نخورده و گونه‌های گیاهی و جانوری نادر از مشخصات بارز این منطقه به حساب می‌آیند.

برخی از گونه‌های جانوری: پستاندارانی همانند مِرال، شُوکا، کَل، بز وحشی، گربۀ جنگلی، گرگ، خرس قهوه‌ای، سمور جنگلی و انواع پرندگان شکاری مانند عقاب طلایی، هما، طرلان، سارگپۀ جنگلی، دلیجه و کبک دری

پوشش گیاهی: بلوط، اوری، اُرس، زبان‌گنجشک، زالزالک، ملج، ازگیل، پلت، شیردار، تمشک، خرمندی، زرشک، وَلیک، نسترن، گل گندم و انواع گیاهان از تیرۀ گندمیان و چتریان