عبدالصمد شیرازی: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عَبدُالصَّمَد شیرازی (شیراز ح ۹۲۰ ق ـ۱۰۰۰ق){{جعبه زندگینامه|عنوان=عَبدُالصَّمَد شیرازی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=شیرینقلم|زادروز=شیراز ح ۹۲۰ق|تاریخ مرگ=۱۰۰۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نگارگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مردی عمامه بهسر و سوار بر اسب از مرقع گلشن؛ صحنهای از شکار شیر توسط یک شاهزاده (۹۹۹ق)، تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی (۹۶۵ق)؛ دستگیری ابوالمعالی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=از بنیانگذاران مکتب هند و ایرانی|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
<p>(ملقب به: شیرینقلم) نگارگر ایرانی و از بنیانگذاران مکتب هند و ایرانی. از همان دورۀ نوجوانی زیر نظر استادان زادگاهش تعلیم دید، امّا بعدها به دربار [[شاه طهماسب|شاه طهماسب صفوی]] در [[تبریز، شهر|تبریز]] رفت و همآورد و از دوستان نزدیک میر سیّدعلی شد. به دعوت همایون شاه با گروهی دیگر از هنرمندان به [[هندوستان]] سفر کرد و در آن دیار ساکن شد. وی در دربار همایونشاه، کارگاه هنری بهراه انداخت و هنرجویانی چون دسونته را پرورش داد. عبدالصمد در آفرینش و مصورسازی کتاب ''حمزهنامه'' بسیار همت گماشت و در زمان همایون، لقب «شیرینقلم» گرفت. برخی از آثار اوست: مردی عمامه بهسر و سوار بر اسب از مرقع گلشن؛ صحنهای از شکار شیر توسط یک شاهزاده (۹۹۹ق)؛ جمشید و همراهان از آلبوم جهانگیری (ح ۹۶۶ق)؛ تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی (۹۶۵ق)؛ دستگیری ابوالمعالی.</p> | |||
[[پرونده:31021900-2.jpg|بندانگشتی|تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی]] | |||
<br> | |||
[[پرونده: 31021900.jpg | بندانگشتی|دستگیری ابوالمعالی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۱۰
عَبدُالصَّمَد شیرازی (شیراز ح ۹۲۰ ق ـ۱۰۰۰ق)
| عَبدُالصَّمَد شیرازی | |
|---|---|
| زادروز |
شیراز ح ۹۲۰ق |
| درگذشت | ۱۰۰۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نگارگر |
| فعالیت های مهم | از بنیانگذاران مکتب هند و ایرانی |
| لقب | شیرینقلم |
| آثار | مردی عمامه بهسر و سوار بر اسب از مرقع گلشن؛ صحنهای از شکار شیر توسط یک شاهزاده (۹۹۹ق)، تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی (۹۶۵ق)؛ دستگیری ابوالمعالی |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی |
(ملقب به: شیرینقلم) نگارگر ایرانی و از بنیانگذاران مکتب هند و ایرانی. از همان دورۀ نوجوانی زیر نظر استادان زادگاهش تعلیم دید، امّا بعدها به دربار شاه طهماسب صفوی در تبریز رفت و همآورد و از دوستان نزدیک میر سیّدعلی شد. به دعوت همایون شاه با گروهی دیگر از هنرمندان به هندوستان سفر کرد و در آن دیار ساکن شد. وی در دربار همایونشاه، کارگاه هنری بهراه انداخت و هنرجویانی چون دسونته را پرورش داد. عبدالصمد در آفرینش و مصورسازی کتاب حمزهنامه بسیار همت گماشت و در زمان همایون، لقب «شیرینقلم» گرفت. برخی از آثار اوست: مردی عمامه بهسر و سوار بر اسب از مرقع گلشن؛ صحنهای از شکار شیر توسط یک شاهزاده (۹۹۹ق)؛ جمشید و همراهان از آلبوم جهانگیری (ح ۹۶۶ق)؛ تصویر مجنون در میان حیوانات وحشی (۹۶۵ق)؛ دستگیری ابوالمعالی.
