ریشار، فرانسیس: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ریشار، فرانسیس (۱۹۴۸) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ریشار، فرانسیس منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ریشار، فرانسیس ( | [[پرونده: 22215000.jpg | بندانگشتی|فرانسیس ریشار]]ریشار، فرانسیس (۱۹۴۸م - )(Richard, Francis)<br><p>ایرانشناس، فهرستنویس و نسخهشناس فرانسوی. پس از فراگیری ادبیات کلاسیک لاتین و یونانی، زبانهای فارسی و عربی را در مدرسۀ زبانهای زندۀ شرقی آموخت. در ۱۹۷۱ به ایران سفر کرد و در دانشگاه تهران در رشتۀ ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت. پس از بازگشت به فرانسه تحصیلات خود را در مدرسۀ کتابداری پاریس دنبال کرد. در ۱۹۷۵ مسئول بخش نسخههای خطی فارسی و عربی در کتابخانۀ ملی پاریس و در ۲۰۰۳ مشاور فرهنگی رئیسجمهوری و رئیس بخش دورۀ اسلامی موزۀ لوور پاریس شد. از آثارش: ''خمسۀ نظامی، شاهکار شعر فارسی در قرن دوازدهم'' (پاریس، ۱۹۹۵)؛ ''شکوه پارسی''؛ ''نسخههای سدۀ دوازدهم تا هفدهم'' (پاریس، ۱۹۹۷) که با نام ''جلوههای هنر پارسی، نسخههای نفیس ایرانی قرن ۶ تا ۱۱ قمری موجود در کتابخانۀ ملی فرانسه'' به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۳ش)؛ ''کاتبان و نسخ خطی خاورمیانه'' (پاریس، ۱۹۹۷) با همکاری فرانسوا دِروش.</p> | ||
<br><!--22215000--> | <br><!--22215000--> | ||
[[رده:خاورشناسی]] | [[رده:خاورشناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۱۶

ریشار، فرانسیس (۱۹۴۸م - )(Richard, Francis)
ایرانشناس، فهرستنویس و نسخهشناس فرانسوی. پس از فراگیری ادبیات کلاسیک لاتین و یونانی، زبانهای فارسی و عربی را در مدرسۀ زبانهای زندۀ شرقی آموخت. در ۱۹۷۱ به ایران سفر کرد و در دانشگاه تهران در رشتۀ ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت. پس از بازگشت به فرانسه تحصیلات خود را در مدرسۀ کتابداری پاریس دنبال کرد. در ۱۹۷۵ مسئول بخش نسخههای خطی فارسی و عربی در کتابخانۀ ملی پاریس و در ۲۰۰۳ مشاور فرهنگی رئیسجمهوری و رئیس بخش دورۀ اسلامی موزۀ لوور پاریس شد. از آثارش: خمسۀ نظامی، شاهکار شعر فارسی در قرن دوازدهم (پاریس، ۱۹۹۵)؛ شکوه پارسی؛ نسخههای سدۀ دوازدهم تا هفدهم (پاریس، ۱۹۹۷) که با نام جلوههای هنر پارسی، نسخههای نفیس ایرانی قرن ۶ تا ۱۱ قمری موجود در کتابخانۀ ملی فرانسه به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۳ش)؛ کاتبان و نسخ خطی خاورمیانه (پاریس، ۱۹۹۷) با همکاری فرانسوا دِروش.