محمد باقر اصفهانی (اصفهان قرن ۱۲ـ قرن ۱۳ق): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=محمّدباقر اصفهانی|نام=|نام دیگر=آقاباقر|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=اصفهان قرن ۱۲ق|تاریخ مرگ=قرن ۱۳ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش و قلمداننگار|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=پیکرنگاری درباری|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=زن جوانی نشسته بر صندلی در حال نظاره بازی مرغان و خرگوشان (۱۱۹۷ق)، زنی نشسته با بادبزنی در دست (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از درویشی با ریش انبوه (۱۱۹۲ق، کاخ گلستان) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}محمّدباقر اصفهانی (اصفهان قرن ۱۲ـ قرن ۱۳ق)<br> | ||
<p>نقاش و قلمداننگار ایرانی. با نام آقاباقر شهرت داشت. از بنیادگذاران مکتب پیکرنگاری درباری بود. آثارش را با سجعهای مختلف، ازجمله «باقر»، «محمدباقر»، «یا امام محمدباقر»، «باقر از بعد علی اشرف شد»، «کمترین آقاباقر»، و بهویژه «باقرالعلوم» رقم میزد. نزد علی اشرف هنر آموخت. در ترسیم گل و مرغ، چهرهپردازی، و نقاشی از مجالس رزمی و بزمی مهارت داشت. در خلق نقاشیهایش از آبرنگ و سیاهقلم بهره میگرفت؛ و علم مناظر و مرایا را میدانست. ازجمله آثار برجامانده از او عبارتاند از ''زن جوانی نشسته بر صندلی'' ''در حال نظارۀ بازی مرغان و خرگوشان'' (۱۱۹۷ق)، ''زنی نشسته با بادبزنی در دست'' (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از ''درویشی با ریش انبوه'' (۱۱۹۲ق، کاخ گلستان) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق).</p> | <p>نقاش و قلمداننگار ایرانی. با نام آقاباقر شهرت داشت. از بنیادگذاران مکتب [[پیکرنگاری درباری]] بود. آثارش را با سجعهای مختلف، ازجمله «باقر»، «محمدباقر»، «یا امام محمدباقر»، «باقر از بعد علی اشرف شد»، «کمترین آقاباقر»، و بهویژه «باقرالعلوم» رقم میزد. نزد علی اشرف هنر آموخت. در ترسیم گل و مرغ، چهرهپردازی، و نقاشی از مجالس رزمی و بزمی مهارت داشت. در خلق نقاشیهایش از آبرنگ و سیاهقلم بهره میگرفت؛ و علم مناظر و مرایا را میدانست. ازجمله آثار برجامانده از او عبارتاند از ''زن جوانی نشسته بر صندلی'' ''در حال نظارۀ بازی مرغان و خرگوشان'' (۱۱۹۷ق)، ''زنی نشسته با بادبزنی در دست'' (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از ''درویشی با ریش انبوه'' (۱۱۹۲ق، [[کاخ گلستان]]) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق).</p> | ||
<br><!--38172300--> | <br><!--38172300--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۵
| محمّدباقر اصفهانی | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان قرن ۱۲ق |
| درگذشت | قرن ۱۳ق |
| ملیت | ایرانی |
| نامهای دیگر | آقاباقر |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و قلمداننگار |
| آثار | زن جوانی نشسته بر صندلی در حال نظاره بازی مرغان و خرگوشان (۱۱۹۷ق)، زنی نشسته با بادبزنی در دست (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از درویشی با ریش انبوه (۱۱۹۲ق، کاخ گلستان) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی |
محمّدباقر اصفهانی (اصفهان قرن ۱۲ـ قرن ۱۳ق)
نقاش و قلمداننگار ایرانی. با نام آقاباقر شهرت داشت. از بنیادگذاران مکتب پیکرنگاری درباری بود. آثارش را با سجعهای مختلف، ازجمله «باقر»، «محمدباقر»، «یا امام محمدباقر»، «باقر از بعد علی اشرف شد»، «کمترین آقاباقر»، و بهویژه «باقرالعلوم» رقم میزد. نزد علی اشرف هنر آموخت. در ترسیم گل و مرغ، چهرهپردازی، و نقاشی از مجالس رزمی و بزمی مهارت داشت. در خلق نقاشیهایش از آبرنگ و سیاهقلم بهره میگرفت؛ و علم مناظر و مرایا را میدانست. ازجمله آثار برجامانده از او عبارتاند از زن جوانی نشسته بر صندلی در حال نظارۀ بازی مرغان و خرگوشان (۱۱۹۷ق)، زنی نشسته با بادبزنی در دست (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از درویشی با ریش انبوه (۱۱۹۲ق، کاخ گلستان) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق).