مریم جواهری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی=مشهد | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= کارشناسی نقاسی- دانشکدهی هنرهای زیبای تهران/ فوق لیسانس نقاشی- دانشگاه نیویورک سیتی/ دکترای هنرهای اسلامی از دانشکدهی Art Students League (امریکا | |تحصیلات و محل تحصیل= کارشناسی نقاسی- دانشکدهی هنرهای زیبای تهران/ فوق لیسانس نقاشی- دانشگاه نیویورک سیتی/ دکترای هنرهای اسلامی از دانشکدهی Art Students League (امریکا | ||
| شغل و تخصص اصلی = نقاش و مجسمهساز | | شغل و تخصص اصلی = نقاش و مجسمهساز | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
نقاش و مجسمهساز ایرانی. فارغالتحصیل دورهی کارشناسی نقاشی از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدهی هنرهای زیبای تهران]]، فوق لیسانس همین رشته از دانشگاه نیویورک سیتی و دکترای رشتهی هنرهای اسلامی از دانشکدهی Art Students League (امریکا). | نقاش و مجسمهساز ایرانی. فارغالتحصیل دورهی کارشناسی نقاشی از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدهی هنرهای زیبای تهران]]، فوق لیسانس همین رشته از دانشگاه نیویورک سیتی و دکترای رشتهی هنرهای اسلامی از دانشکدهی Art Students League ([[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]). | ||
در سال 1960 برای ادامهی تحصیل و آموختن نقاشی به پاریس و سپس لندن میرود، اما بعد از مدتی ترجیح میدهد که برای تحصیل هنر به نیویورک (که پایتخت هنر مدرن دنیا بود) برود. در آنجا در مجمع هنرجویان دانشگاه نیویورک ادامهی تحصیل میدهد. جواهری در این دانشگاه از آموزشهای نقاشان برجستهی امریکایی – کسانی چون رینهارت<ref>Reinhardt</ref> و آدولف گوتلیب<ref>Adolph Gottlieb</ref>- بهره میگیرد. او در این دانشگاه با هنرمندان بزرگی چون ساول استاینبرگ<ref>Saul Steinberg</ref> و مارک روتکو<ref>Mark Rothko</ref> دوست میشود. | در سال 1960 برای ادامهی تحصیل و آموختن نقاشی به [[پاریس، شهر|پاریس]] و سپس [[لندن (انگلستان)|لندن]] میرود، اما بعد از مدتی ترجیح میدهد که برای تحصیل هنر به [[نیویورک]] (که پایتخت هنر مدرن دنیا بود) برود. در آنجا در مجمع هنرجویان دانشگاه نیویورک ادامهی تحصیل میدهد. جواهری در این دانشگاه از آموزشهای نقاشان برجستهی امریکایی – کسانی چون رینهارت<ref>Reinhardt</ref> و آدولف گوتلیب<ref>Adolph Gottlieb</ref>- بهره میگیرد. او در این دانشگاه با هنرمندان بزرگی چون [[استاینبرگ، سول (۱۹۱۴ـ۱۹۹۹)|ساول استاینبرگ]]<ref>Saul Steinberg</ref> و [[روتکو، مارک (۱۹۰۳ـ۱۹۷۰)|مارک روتکو]]<ref>Mark Rothko</ref> دوست میشود. | ||
جواهری در چندین نمایشگاه تکنفره و جمعی – از جمله در مجمع هنرجویان دانشگاه نیویورک، گالری پلیموت نیویورک، گالری یونیون کاربید نیویورک، سالن داتومن پاریس، کاخ هنرهای زیبای بروکسل، گالری لیتو، نمایشگاه بینالمللی زن و هنر نیویورک، هنر نو ایران، بیینالهای تهران و بال سوئیس شرکت و جوایز متعددی از بنیاد فورد (1965)، بنیاد لیاقت مریت (1967) و هنرستان آسپن (1963) دریافت کرده است. | جواهری در چندین نمایشگاه تکنفره و جمعی – از جمله در مجمع هنرجویان دانشگاه نیویورک، گالری پلیموت نیویورک، گالری یونیون کاربید نیویورک، سالن داتومن پاریس، کاخ هنرهای زیبای بروکسل، گالری لیتو، نمایشگاه بینالمللی زن و هنر نیویورک، هنر نو ایران، بیینالهای تهران و بال سوئیس شرکت و جوایز متعددی از بنیاد فورد (1965)، بنیاد لیاقت مریت (1967) و هنرستان آسپن (1963) دریافت کرده است. | ||
آثار او شامل نقاشی، کولاژ و تندیس – به صورت مستقل و نیز به صورت آویختن به دیوار- است. او در ایران به عنوان نقاشی پیشرو و صاحب سبک شناخته میشود. جواهری جز نمایشگاههای خارجی هرچندسال یک بار آثارش را در گالری سیحون به نمایش میگذارد. همچنین نمایشگاهی از آثار او در آبان 1392 در نگارخانهی کمالالدین بهزاد برگزار گردید که عوایدش برای بنیاد خیریهی بینالمللی پیشگیری و کنترل دیابت در نظر گرفته شد. | آثار او شامل نقاشی، کولاژ و تندیس – به صورت مستقل و نیز به صورت آویختن به دیوار- است. او در ایران به عنوان نقاشی پیشرو و صاحب سبک شناخته میشود. جواهری جز نمایشگاههای خارجی هرچندسال یک بار آثارش را در گالری سیحون به نمایش میگذارد. همچنین نمایشگاهی از آثار او در آبان 1392 در نگارخانهی [[بهزاد، کمال الدین|کمالالدین بهزاد]] برگزار گردید که عوایدش برای بنیاد خیریهی بینالمللی پیشگیری و کنترل دیابت در نظر گرفته شد. | ||
او دربارهی ویژگیهای آثارش میگوید که در کارهایش از سبک خاصی پیروی نمیکند و بیشتر آثارش از طریق ارتباط معنوی شکل گرفته است. جواهری با اشاره به سمبل پرنده در بیشتر نقاشیهایش، بیان میکند که پرنده را نماد جان و نفس پاک انسان میداند و در کارهایش سعی در نشان دادن جنبههای مثبت و پاکیهای انسان دارد. | او دربارهی ویژگیهای آثارش میگوید که در کارهایش از سبک خاصی پیروی نمیکند و بیشتر آثارش از طریق ارتباط معنوی شکل گرفته است. جواهری با اشاره به سمبل پرنده در بیشتر نقاشیهایش، بیان میکند که پرنده را نماد جان و نفس پاک انسان میداند و در کارهایش سعی در نشان دادن جنبههای مثبت و پاکیهای انسان دارد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۶
| مریم جواهری | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1319ش |
| محل زندگی | مشهد |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی نقاسی- دانشکدهی هنرهای زیبای تهران/ فوق لیسانس نقاشی- دانشگاه نیویورک سیتی/ دکترای هنرهای اسلامی از دانشکدهی Art Students League (امریکا |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و مجسمهساز |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی |
| جوایز و افتخارات | جوایز هنرستان آسپن (1963)، بنیاد فورد (1965)، بنیاد لیاقت مریت (1967) و نخستین بیینال نقاشی تهران (1370) |
مریم جواهری (تهران 1319ش- )
نقاش و مجسمهساز ایرانی. فارغالتحصیل دورهی کارشناسی نقاشی از دانشکدهی هنرهای زیبای تهران، فوق لیسانس همین رشته از دانشگاه نیویورک سیتی و دکترای رشتهی هنرهای اسلامی از دانشکدهی Art Students League (امریکا).
در سال 1960 برای ادامهی تحصیل و آموختن نقاشی به پاریس و سپس لندن میرود، اما بعد از مدتی ترجیح میدهد که برای تحصیل هنر به نیویورک (که پایتخت هنر مدرن دنیا بود) برود. در آنجا در مجمع هنرجویان دانشگاه نیویورک ادامهی تحصیل میدهد. جواهری در این دانشگاه از آموزشهای نقاشان برجستهی امریکایی – کسانی چون رینهارت[۱] و آدولف گوتلیب[۲]- بهره میگیرد. او در این دانشگاه با هنرمندان بزرگی چون ساول استاینبرگ[۳] و مارک روتکو[۴] دوست میشود.
جواهری در چندین نمایشگاه تکنفره و جمعی – از جمله در مجمع هنرجویان دانشگاه نیویورک، گالری پلیموت نیویورک، گالری یونیون کاربید نیویورک، سالن داتومن پاریس، کاخ هنرهای زیبای بروکسل، گالری لیتو، نمایشگاه بینالمللی زن و هنر نیویورک، هنر نو ایران، بیینالهای تهران و بال سوئیس شرکت و جوایز متعددی از بنیاد فورد (1965)، بنیاد لیاقت مریت (1967) و هنرستان آسپن (1963) دریافت کرده است.
آثار او شامل نقاشی، کولاژ و تندیس – به صورت مستقل و نیز به صورت آویختن به دیوار- است. او در ایران به عنوان نقاشی پیشرو و صاحب سبک شناخته میشود. جواهری جز نمایشگاههای خارجی هرچندسال یک بار آثارش را در گالری سیحون به نمایش میگذارد. همچنین نمایشگاهی از آثار او در آبان 1392 در نگارخانهی کمالالدین بهزاد برگزار گردید که عوایدش برای بنیاد خیریهی بینالمللی پیشگیری و کنترل دیابت در نظر گرفته شد.
او دربارهی ویژگیهای آثارش میگوید که در کارهایش از سبک خاصی پیروی نمیکند و بیشتر آثارش از طریق ارتباط معنوی شکل گرفته است. جواهری با اشاره به سمبل پرنده در بیشتر نقاشیهایش، بیان میکند که پرنده را نماد جان و نفس پاک انسان میداند و در کارهایش سعی در نشان دادن جنبههای مثبت و پاکیهای انسان دارد.
مریم جواهری در مشهد اقامت دارد.
منابع:
- نودسال نوآوری در هنر تجسمی ایران: جواد مجابی، پیکره: 1395
- [۱]