معین مصور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۱: خط ۲۱:
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =رضا عباسی در حال نقاشی (۱۰۸۷ق)
|آثار =جوان خروس به بغل (۱۰۷۳ق)، یوسف و زلیخا (۱۰۶۷ق)، رضا عباسی در حال نقاشی (۱۰۸۷ق)، زنی در حال قلیان کشیدن (۱۰۸۴ق)، ۲۸ تصویر از شاهنامۀ فردوسی
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی ایران
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی ایران
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>نگارگر و طراح ایرانی. با نام‌های آقا معین و آقا معینا نیز شهرت داشت. از نقاشان مردم‌نگار و واقع‌گرا بود. در شبیه‌سازی و چهره‌پردازی مهارت داشت. معین مصور در اصفهان به فعالیت‌های هنری پرداخت. نزد رضا عباسی هنر آموخت و از آثار هنرمندان دیگری همچون بهزاد، محمدی، و صادقی‌بیک مشق کرد؛ و از واقع‌گرایی آثار کمال‌الدین بهزاد تأثیر پذیرفت. به سنّت نقاشی رضا عباسی وفادار بود، و به ترسیم عادات و آداب‌ورسوم مردم، و مستندسازی احوال آنان تمایل داشت. سنّت‌های نگارگری پیشینیان را به‌کار می‌بست و در حفظ و انتقال آن می‌کوشید. در تاریخ هنر ایران، اولین نقاشی بود که در ذیل آثارش، نام، روز، و تاریخ ماه و سال اجرای اثر، و حتی شرحی از مشخصات آن را ثبت می‌کرد. نقاشی‌هایش را با سجع‌های مختلفی همچون «کمینه معین مصور»، «به نصرت رقم زد معین مصور» و «رقم زد ز توفیق صالح معین» رقم می‌زد. در طراحی با قلم، و نیز در آبرنگ مهارت داشت، و علاوه‌بر نقاشی، در قلمدان‌نگاری، و نقاشی زیرلاکی نیز طبع آزمود؛ احتمالاً در خلق نقاشی‌های دیواری برخی از کاخ‌های اصفهان مشارکت داشته است. ازجمله آثار مرقوم وی عبارت‌اند از یک جوان'' خروس به بغل'' (۱۰۷۳ق)، ''یوسف و زلیخا'' (۱۰۶۷ق)، و ''رضا عباسی در حال نقاشی'' (۱۰۸۷ق)، ''زنی در حال قلیان کشیدن'' (۱۰۸۴ق)، و ۲۸ تصویر از'' شاهنامۀ'' فردوسی که بر سه نگارۀ آن تاریخ ۱۰۶۵ق درج شده است.</p>
}}
[[پرونده:38344700-1.jpg|بندانگشتی|زنی در حال قلیان کشیدن اثر معین مصور]]
<p>نگارگر و طراح ایرانی. با نام‌های آقا معین و آقا معینا نیز شهرت داشت. از نقاشان مردم‌نگار و واقع‌گرا بود. در شبیه‌سازی و چهره‌پردازی مهارت داشت. معین مصور در [[اصفهان، شهر|اصفهان]] به فعالیت‌های هنری پرداخت. نزد [[رضا عباسی (ح ۹۸۰ـ ح ۱۰۴۴ق)|رضا عباسی]] هنر آموخت و از آثار هنرمندان دیگری همچون [[بهزاد، کمال الدین|بهزاد]]، محمدی، و صادقی‌بیک مشق کرد؛ و از واقع‌گرایی آثار کمال‌الدین بهزاد تأثیر پذیرفت. به سنّت نقاشی رضا عباسی وفادار بود، و به ترسیم عادات و آداب‌ورسوم مردم، و مستندسازی احوال آنان تمایل داشت. سنّت‌های نگارگری پیشینیان را به‌کار می‌بست و در حفظ و انتقال آن می‌کوشید. در تاریخ هنر ایران، اولین نقاشی بود که در ذیل آثارش، نام، روز، و تاریخ ماه و سال اجرای اثر، و حتی شرحی از مشخصات آن را ثبت می‌کرد. نقاشی‌هایش را با سجع‌های مختلفی همچون «کمینه معین مصور»، «به نصرت رقم زد معین مصور» و «رقم زد ز توفیق صالح معین» رقم می‌زد. در طراحی با قلم، و نیز در آبرنگ مهارت داشت، و علاوه‌بر نقاشی، در قلمدان‌نگاری، و نقاشی زیرلاکی نیز طبع آزمود؛ احتمالاً در خلق نقاشی‌های دیواری برخی از کاخ‌های اصفهان مشارکت داشته است. ازجمله آثار مرقوم وی عبارت‌اند از یک ''جوان خروس به بغل'' (۱۰۷۳ق)، ''یوسف و زلیخا'' (۱۰۶۷ق)، و ''رضا عباسی در حال نقاشی'' (۱۰۸۷ق)، ''زنی در حال قلیان کشیدن'' (۱۰۸۴ق)، و ۲۸ تصویر از'' شاهنامۀ'' فردوسی که بر سه نگارۀ آن تاریخ ۱۰۶۵ق درج شده است.</p>
<br><!--38344700-->
<br><!--38344700-->
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۸

مُعین مُصَوِّر (اصفهان ح ۱۰۲۴ـ ح ۱۱۱۵ق)

معین مصور
زادروز اصفهان ح ۱۰۲۴ق
درگذشت ح ۱۱۱۵ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نگارگر
شغل و تخصص های دیگر طراح
آثار جوان خروس به بغل (۱۰۷۳ق)، یوسف و زلیخا (۱۰۶۷ق)، رضا عباسی در حال نقاشی (۱۰۸۷ق)، زنی در حال قلیان کشیدن (۱۰۸۴ق)، ۲۸ تصویر از شاهنامۀ فردوسی
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی ایران
زنی در حال قلیان کشیدن اثر معین مصور

نگارگر و طراح ایرانی. با نام‌های آقا معین و آقا معینا نیز شهرت داشت. از نقاشان مردم‌نگار و واقع‌گرا بود. در شبیه‌سازی و چهره‌پردازی مهارت داشت. معین مصور در اصفهان به فعالیت‌های هنری پرداخت. نزد رضا عباسی هنر آموخت و از آثار هنرمندان دیگری همچون بهزاد، محمدی، و صادقی‌بیک مشق کرد؛ و از واقع‌گرایی آثار کمال‌الدین بهزاد تأثیر پذیرفت. به سنّت نقاشی رضا عباسی وفادار بود، و به ترسیم عادات و آداب‌ورسوم مردم، و مستندسازی احوال آنان تمایل داشت. سنّت‌های نگارگری پیشینیان را به‌کار می‌بست و در حفظ و انتقال آن می‌کوشید. در تاریخ هنر ایران، اولین نقاشی بود که در ذیل آثارش، نام، روز، و تاریخ ماه و سال اجرای اثر، و حتی شرحی از مشخصات آن را ثبت می‌کرد. نقاشی‌هایش را با سجع‌های مختلفی همچون «کمینه معین مصور»، «به نصرت رقم زد معین مصور» و «رقم زد ز توفیق صالح معین» رقم می‌زد. در طراحی با قلم، و نیز در آبرنگ مهارت داشت، و علاوه‌بر نقاشی، در قلمدان‌نگاری، و نقاشی زیرلاکی نیز طبع آزمود؛ احتمالاً در خلق نقاشی‌های دیواری برخی از کاخ‌های اصفهان مشارکت داشته است. ازجمله آثار مرقوم وی عبارت‌اند از یک جوان خروس به بغل (۱۰۷۳ق)، یوسف و زلیخا (۱۰۶۷ق)، و رضا عباسی در حال نقاشی (۱۰۸۷ق)، زنی در حال قلیان کشیدن (۱۰۸۴ق)، و ۲۸ تصویر از شاهنامۀ فردوسی که بر سه نگارۀ آن تاریخ ۱۰۶۵ق درج شده است.