کندل، اریک: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =اِریک کَندِل | |عنوان =اِریک کَندِل | ||
|نام =Eric Kandel | |نام =Eric Kandel | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}عصبزیستشناس و مربی امریکایی اتریشیتبار. بههمراه آروید کارلسون<ref>Arvid Carlsson</ref> | }}[[File:35305900.jpg|thumb|کَندِل، اِريک]] | ||
کَندِل، اِریک (۱۹۲۹م - )(Kandel, Eric)<br /> | |||
عصبزیستشناس و مربی امریکایی اتریشیتبار. بههمراه آروید کارلسون<ref>Arvid Carlsson</ref> و پل گرینگارد<ref>Paul Greengard </ref> جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۰۰م را بهعلت کشفهایشان دربارۀ ترارسانی (هدایت) پیام<ref>signal transduction</ref> در دستگاه عصبی دریافت کرد. کَندل سازوکارهای مولکولی دخیل در یادگیری<ref> learning </ref> و ایجاد خاطرهها را کشف کرد. طی دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰م، دربارۀ سازوکارهای مولکولی و یاختهای سه شکل عمدۀ یادگیری، یعنی خوگیری<ref>habituation </ref>، حساسسازی<ref>sensitization </ref>، و شرطیشدن کلاسیک<ref>classical conditioning </ref> تحقیق میکرد. بنابه یافتههای او احتمال میدهند که یادگیری با تنظیم قدرت ارتباطهای عصبی موجب تغییر رفتار میشوند. او ابتدا بر روی حلزون دریایی Aplysia به تحقیق پرداخت. سپس کارش را به پستانداران تعمیم داد. کشف او به درک بهتری از مسائل پزشکی، مانند زوال عقل<ref>dementia </ref> که بر توانایی حافظه فرد مبتلا تأثیر میگذارد، و نیز امکان پیشرفت داروهایی برای بهبود حافظه در چنین مواردی انجامید. کندل در وین<ref>Vienna </ref> بهدنیا آمد و در ۱۹۳۹ به امریکا مهاجرت کرد. مرکز عصبشناسی و رفتار<ref>Centre for Neurobiology and Behavior</ref>را در دانشگاه کلمبیای نیویورک در ۱۹۷۴م تأسیس کرد و در ۱۹۸۳م، استاد فیزیولوژی و روانپزشکی شد. در ۱۹۸۴م، بهعنوان پژوهشگر ارشد مؤسسۀ پزشکی هوارد هیوز<ref> Howard Hyghes Medical Institute</ref> کلمبیا برگزیده شد. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۶
| اِریک کَندِل Eric Kandel | |
|---|---|
| زادروز |
1929م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | عصبزیستشناس |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | نوبل پزشکی (2000) |
کَندِل، اِریک (۱۹۲۹م - )(Kandel, Eric)
عصبزیستشناس و مربی امریکایی اتریشیتبار. بههمراه آروید کارلسون[۱] و پل گرینگارد[۲] جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۰۰م را بهعلت کشفهایشان دربارۀ ترارسانی (هدایت) پیام[۳] در دستگاه عصبی دریافت کرد. کَندل سازوکارهای مولکولی دخیل در یادگیری[۴] و ایجاد خاطرهها را کشف کرد. طی دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰م، دربارۀ سازوکارهای مولکولی و یاختهای سه شکل عمدۀ یادگیری، یعنی خوگیری[۵]، حساسسازی[۶]، و شرطیشدن کلاسیک[۷] تحقیق میکرد. بنابه یافتههای او احتمال میدهند که یادگیری با تنظیم قدرت ارتباطهای عصبی موجب تغییر رفتار میشوند. او ابتدا بر روی حلزون دریایی Aplysia به تحقیق پرداخت. سپس کارش را به پستانداران تعمیم داد. کشف او به درک بهتری از مسائل پزشکی، مانند زوال عقل[۸] که بر توانایی حافظه فرد مبتلا تأثیر میگذارد، و نیز امکان پیشرفت داروهایی برای بهبود حافظه در چنین مواردی انجامید. کندل در وین[۹] بهدنیا آمد و در ۱۹۳۹ به امریکا مهاجرت کرد. مرکز عصبشناسی و رفتار[۱۰]را در دانشگاه کلمبیای نیویورک در ۱۹۷۴م تأسیس کرد و در ۱۹۸۳م، استاد فیزیولوژی و روانپزشکی شد. در ۱۹۸۴م، بهعنوان پژوهشگر ارشد مؤسسۀ پزشکی هوارد هیوز[۱۱] کلمبیا برگزیده شد.