گاری، رومن (۱۹۱۴ـ۱۹۸۰): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۰: خط ۳۰:


نویسندۀ فرانسوی با اصلیت روسی. در ۱۴سالگی به فرانسه مهاجرت کرد. در زمان جنگ جهانی دوم به ارتش آزادی‌بخش فرانسه پیوست. سپس به خدمت وزارت امورخارجۀ فرانسه درآمد و ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ کنسول فرانسه در لوس آنجلس بود. رومن گاری در دسامبر ۱۹۸۰ خودکشی کرد. گاری با رمان ''پرورش اروپایی''<ref>L’education europeen''e''
نویسندۀ فرانسوی با اصلیت روسی. در ۱۴سالگی به فرانسه مهاجرت کرد. در زمان جنگ جهانی دوم به ارتش آزادی‌بخش فرانسه پیوست. سپس به خدمت وزارت امورخارجۀ فرانسه درآمد و ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ کنسول فرانسه در لوس آنجلس بود. رومن گاری در دسامبر ۱۹۸۰ خودکشی کرد. گاری با رمان ''پرورش اروپایی''<ref>L’education europeen''e''
</ref> (۱۹۴۵) به نخستین توفیق ادبی‌اش دست یافت. در آثارش طنز را با تراژدی و امید را با بدبینی درهم می‌آمیخت. در رمان ''ریشه‌های آسمانی''<ref>''Les Racines du Ciel/The roots of Heaven''</ref> (۱۹۵۶)، که برندۀ جایزۀ گنکور<ref> Prix Goncourt</ref> نیز شد، به مفاهیم آزادی و عدالت، در برابر قساوت و آز می‌پردازد. برخی از آثارش را با نام مستعار امیل آژار<ref> Emil Ajar</ref> منتشر کرد. دیگر آثار او عبارت‌اند از ''خانم ال''<ref> ''Lady L La ''</ref> (۱۹۶۴)، ''رقص چنگیزخان''<ref>''Danse de Gengis Cohn/The dance of Genghis Cohn ''</ref> (۱۹۶۷)، ''جالباسی بزرگ''<ref>''Le Grand Vestiare/The Company of Men''</ref> (۱۹۶۷)، ''خداحافظ گری کوپر''<ref> ''Adieu Gary Cooper ''</ref> (۱۹۶۹) ''سگ سفید''<ref>''White Dog ''</ref> (۱۹۷۰)، ''زلال زن''<ref>''Clair de Femme/The Light of a Woman''</ref> (۱۹۷۷) و ''اضطراب حضرت سلیمان''<ref> ''L’angoisse du roi Salomon''</ref> (۱۹۸۰). بیشتر آثار وی به فارسی منتشر شده‌اند از جمله ''خداحافظ گاری کوپر'' با ترجمه‌ی [[حبیبی، سروش (تهران ۱۳۱۲ش)|سروش حبیبی]] و ''پرندگان می‌روند در پرو می‌میرند'' با دو ترجمه از [[نجفی، ابوالحسن|ابوالحسن نجفی]] و سمیه نوروزی.
</ref> (۱۹۴۵) به نخستین توفیق ادبی‌اش دست یافت. در آثارش طنز را با تراژدی و امید را با بدبینی درهم می‌آمیخت. در رمان ''ریشه‌های آسمانی''<ref>''Les Racines du Ciel/The roots of Heaven''</ref> (۱۹۵۶)، که برندۀ جایزۀ گنکور<ref> Prix Goncourt</ref> نیز شد، به مفاهیم آزادی و عدالت، در برابر قساوت و آز می‌پردازد. برخی از آثارش را با نام مستعار امیل آژار<ref> Emil Ajar</ref> منتشر کرد. دیگر آثار او عبارت‌اند از ''خانم ال''<ref> ''Lady L La ''</ref> (۱۹۶۴)، ''رقص چنگیزخان''<ref>''Danse de Gengis Cohn/The dance of Genghis Cohn ''</ref> (۱۹۶۷)، ''جالباسی بزرگ''<ref>''Le Grand Vestiare/The Company of Men''</ref> (۱۹۶۷)، ''خداحافظ گری کوپر''<ref> ''Adieu Gary Cooper ''</ref> (۱۹۶۹) ''سگ سفید''<ref>''White Dog ''</ref> (۱۹۷۰)، ''زلال زن''<ref>''Clair de Femme/The Light of a Woman''</ref> (۱۹۷۷) و ''اضطراب حضرت سلیمان''<ref> ''L’angoisse du roi Salomon''</ref> (۱۹۸۰). بیشتر آثار وی به فارسی منتشر شده‌اند از جمله ''خداحافظ گاری کوپر'' با ترجمه‌ی [[حبیبی، سروش|سروش حبیبی]] و ''پرندگان می‌روند در پرو می‌میرند'' با دو ترجمه از [[نجفی، ابوالحسن|ابوالحسن نجفی]] و سمیه نوروزی.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۶

رومن گاری
Romain Gary
زادروز ۱۹۱۴م
درگذشت ۱۹۸۰م
محل زندگی فرانسه
ملیت فرانسوی روسیه ای تبار
شغل و تخصص اصلی رمان نویس
آثار زلال زن (۱۹۷۷)؛ اضطراب حضرت سلیمان (۱۹۸۰)
گروه مقاله ادبیات غرب
جوایز و افتخارات جایزه گنکور برای رمان ریشه های آسمانی (۱۹۵۶)

گاری، رومَن (۱۹۱۴ـ۱۹۸۰)(Gary, Romain)

گاري، رومَن

نویسندۀ فرانسوی با اصلیت روسی. در ۱۴سالگی به فرانسه مهاجرت کرد. در زمان جنگ جهانی دوم به ارتش آزادی‌بخش فرانسه پیوست. سپس به خدمت وزارت امورخارجۀ فرانسه درآمد و ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ کنسول فرانسه در لوس آنجلس بود. رومن گاری در دسامبر ۱۹۸۰ خودکشی کرد. گاری با رمان پرورش اروپایی[۱] (۱۹۴۵) به نخستین توفیق ادبی‌اش دست یافت. در آثارش طنز را با تراژدی و امید را با بدبینی درهم می‌آمیخت. در رمان ریشه‌های آسمانی[۲] (۱۹۵۶)، که برندۀ جایزۀ گنکور[۳] نیز شد، به مفاهیم آزادی و عدالت، در برابر قساوت و آز می‌پردازد. برخی از آثارش را با نام مستعار امیل آژار[۴] منتشر کرد. دیگر آثار او عبارت‌اند از خانم ال[۵] (۱۹۶۴)، رقص چنگیزخان[۶] (۱۹۶۷)، جالباسی بزرگ[۷] (۱۹۶۷)، خداحافظ گری کوپر[۸] (۱۹۶۹) سگ سفید[۹] (۱۹۷۰)، زلال زن[۱۰] (۱۹۷۷) و اضطراب حضرت سلیمان[۱۱] (۱۹۸۰). بیشتر آثار وی به فارسی منتشر شده‌اند از جمله خداحافظ گاری کوپر با ترجمه‌ی سروش حبیبی و پرندگان می‌روند در پرو می‌میرند با دو ترجمه از ابوالحسن نجفی و سمیه نوروزی.

 


  1. L’education europeene
  2. Les Racines du Ciel/The roots of Heaven
  3. Prix Goncourt
  4. Emil Ajar
  5. Lady L La
  6. Danse de Gengis Cohn/The dance of Genghis Cohn
  7. Le Grand Vestiare/The Company of Men
  8. Adieu Gary Cooper
  9. White Dog
  10. Clair de Femme/The Light of a Woman
  11. L’angoisse du roi Salomon