نتصر، آمون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


نَتْصَر، آمون (۱۹۳۴)<br>
نَتْصَر، آمون (۱۹۳۴-۲۰۰۸م)<br>
<p>فارسی‌پژوه یهودی. در دانشگاه عبری اورشلیم درس خواند. پس از آن در دانشگاه کلمبیا در رشتۀ ایران‌شناسی و زبان و ادبیات عرب تحصیل کرد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۶ سردبیری مجلّۀ ''ستارۀ شرق'' را عهده‌دار بود. در ۱۹۸۹ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری شد. از ۱۹۷۰ استاد زبان فارسی دانشگاه اورشلیم است. از آثارش: ''گزینۀ شعر فارسی یهودیان ایران'' (۱۹۷۳)؛ ''زبان فارسی معاصر'' (۱۹۷۰)؛ ''دستور زبان فارسی معاصر'' (۱۹۷۰)‌؛ ''نثر نو فارسی'' (۱۹۷۱)؛'' نثر سامانیان و غزنویان'' (۱۹۷۱)؛'' ادبیات یهودی ـ فارسی'' (۱۹۷۱)؛ ''شعر یهودیان فارسی و بخارا'' (۱۹۷۱). مجموعه‌ای با عنوان ''پادیاوند'' دربارۀ یهودیان ایران زیرنظر نتصر به‌چاپ می‌رسد که تاکنون سه مجلد آن به‌چاپ رسیده است.</p>
<p>(نام اصلی: ناصر سلوکی) فارسی‌پژوه یهودی. در دانشگاه عبری اورشلیم درس خواند. پس از آن در دانشگاه کلمبیا در رشتۀ ایران‌شناسی و زبان و ادبیات عرب تحصیل کرد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۶ سردبیری مجلۀ ''ستارۀ شرق'' را عهده‌دار بود. در ۱۹۸۹ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری شد. از ۱۹۷۰ استاد زبان فارسی دانشگاه اورشلیم است. از آثارش: ''گزینۀ شعر فارسی یهودیان ایران'' (۱۹۷۳)؛ ''زبان فارسی معاصر'' (۱۹۷۰)؛ ''دستور زبان فارسی معاصر'' (۱۹۷۰)‌؛ ''نثر نو فارسی'' (۱۹۷۱)؛'' نثر سامانیان و غزنویان'' (۱۹۷۱)؛'' ادبیات یهودی ـ فارسی'' (۱۹۷۱)؛ ''شعر یهودیان فارسی و بخارا'' (۱۹۷۱). مجموعه‌ای با عنوان ''پادیاوند'' دربارۀ یهودیان ایران زیرنظر نتصر به‌چاپ می‌رسد که تاکنون سه مجلد آن به‌چاپ رسیده است.</p>
<br><!--39073500-->
<br><!--39073500-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۰۸

نَتْصَر، آمون (۱۹۳۴-۲۰۰۸م)

(نام اصلی: ناصر سلوکی) فارسی‌پژوه یهودی. در دانشگاه عبری اورشلیم درس خواند. پس از آن در دانشگاه کلمبیا در رشتۀ ایران‌شناسی و زبان و ادبیات عرب تحصیل کرد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۶ سردبیری مجلۀ ستارۀ شرق را عهده‌دار بود. در ۱۹۸۹ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری شد. از ۱۹۷۰ استاد زبان فارسی دانشگاه اورشلیم است. از آثارش: گزینۀ شعر فارسی یهودیان ایران (۱۹۷۳)؛ زبان فارسی معاصر (۱۹۷۰)؛ دستور زبان فارسی معاصر (۱۹۷۰)‌؛ نثر نو فارسی (۱۹۷۱)؛ نثر سامانیان و غزنویان (۱۹۷۱)؛ ادبیات یهودی ـ فارسی (۱۹۷۱)؛ شعر یهودیان فارسی و بخارا (۱۹۷۱). مجموعه‌ای با عنوان پادیاوند دربارۀ یهودیان ایران زیرنظر نتصر به‌چاپ می‌رسد که تاکنون سه مجلد آن به‌چاپ رسیده است.