میلانیان، هرمز: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=تهران ۱۳۱۶ش | |زادروز=تهران ۱۳۱۶ش | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۳۹۳ش | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= ایرانی | |ملیت= ایرانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، دکتری از فرانسه | |تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، دکتری از فرانسه | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =زبانشناس، پژوهشگر و فرهنگنویس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =استاد | |سمت =استاد زبانشناسی همگانی گروه زبانشناسی دانشگاه تهران، استاد زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین فرهنگ فارسی ـ فرانسه | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = کهنه و نو در زبان فارسی؛ گسترش و تقویت فرهنگی زبان فارسی | |آثار = کهنه و نو در زبان فارسی؛ گسترش و تقویت فرهنگی زبان فارسی | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =زبانشناسی و ترجمه | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده: 38609400.jpg | بندانگشتی|ميلانيان، هرمز]] | }}[[پرونده: 38609400.jpg | بندانگشتی|ميلانيان، هرمز]] | ||
میلانیان، هرمز (تهران | میلانیان، هرمز (تهران ۱۳۱۶-۱۳۹۳ش)<br><p>زبانشناس، پژوهشگر و فرهنگنویس ایرانی؛ نخستین مدرس و استاد زبانشناسی عمومی مدرن در ایران، استاد زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین ''فرهنگ فارسیـفرانسه''. پس از طی دورههای ابتدایی و متوسطه، در ۱۳۳۴ش به دانشگاه تهران راه یافت و در ۱۳۳۷ در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی مدرک کارشناسی گرفت. سپس در ۱۳۳۹ برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و در ۱۳۴۴ پس از دریافت دانشنامۀ دکتری به ایران بازگشت و در بنیاد فرهنگ ایران به کار پرداخت و مسئول بخش تاریخ زبان فارسی این بنیاد شد. چندی بعد با موفقیت در امتحان استادیاری دانشگاه تهران، در بخش زبانشناسی همگانی گروه زبانشناسی دانشگاه تهران تدریس کرد و درضمن تا آغاز انقلاب ایران با فرهنگستان زبان آن زمان همکاری داشت و در امر واژهگزینی برای مفاهیم نوین در بسیاری از رشتههای علوم اجتماعی و دیگر دانشها سهیم بود. از ارزندهترین خدمات او در زبانشناسی، نظارت بر ترجمۀ آثار کلاسیک زبانشناسی و رهبری پژوهشهای نظامیافته بر روی متونی چون ''شاهنامه'' و مسائل نویی مانند آموزش زبان فارسی و بررسی نظام خط فارسی در قالب راهنماییهای رسالههای دانشجویانش بود. پس از انقلاب به فرانسه رفت و به محض ورود بهعنوان استاد مهمان در دانشگاه سوربن استخدام شد و پس از ژیلبر لازار مدتها مدیریت بخش فارسی این دانشگاه را بهعهده داشت. از آثار اوست: ''کهنه و نو در زبان فارسی''؛ ''گسترش و تقویت'' ''فرهنگی زبان فارسی''.</p> | ||
<br><!--38609400--> | <br><!--38609400--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۸
| هرمز میلانیان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۱۶ش |
| درگذشت | ۱۳۹۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، دکتری از فرانسه |
| شغل و تخصص اصلی | زبانشناس، پژوهشگر و فرهنگنویس |
| سمت | استاد زبانشناسی همگانی گروه زبانشناسی دانشگاه تهران، استاد زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین فرهنگ فارسی ـ فرانسه |
| آثار | کهنه و نو در زبان فارسی؛ گسترش و تقویت فرهنگی زبان فارسی |
| گروه مقاله | زبانشناسی و ترجمه |
میلانیان، هرمز (تهران ۱۳۱۶-۱۳۹۳ش)
زبانشناس، پژوهشگر و فرهنگنویس ایرانی؛ نخستین مدرس و استاد زبانشناسی عمومی مدرن در ایران، استاد زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبانشناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین فرهنگ فارسیـفرانسه. پس از طی دورههای ابتدایی و متوسطه، در ۱۳۳۴ش به دانشگاه تهران راه یافت و در ۱۳۳۷ در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی مدرک کارشناسی گرفت. سپس در ۱۳۳۹ برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و در ۱۳۴۴ پس از دریافت دانشنامۀ دکتری به ایران بازگشت و در بنیاد فرهنگ ایران به کار پرداخت و مسئول بخش تاریخ زبان فارسی این بنیاد شد. چندی بعد با موفقیت در امتحان استادیاری دانشگاه تهران، در بخش زبانشناسی همگانی گروه زبانشناسی دانشگاه تهران تدریس کرد و درضمن تا آغاز انقلاب ایران با فرهنگستان زبان آن زمان همکاری داشت و در امر واژهگزینی برای مفاهیم نوین در بسیاری از رشتههای علوم اجتماعی و دیگر دانشها سهیم بود. از ارزندهترین خدمات او در زبانشناسی، نظارت بر ترجمۀ آثار کلاسیک زبانشناسی و رهبری پژوهشهای نظامیافته بر روی متونی چون شاهنامه و مسائل نویی مانند آموزش زبان فارسی و بررسی نظام خط فارسی در قالب راهنماییهای رسالههای دانشجویانش بود. پس از انقلاب به فرانسه رفت و به محض ورود بهعنوان استاد مهمان در دانشگاه سوربن استخدام شد و پس از ژیلبر لازار مدتها مدیریت بخش فارسی این دانشگاه را بهعهده داشت. از آثار اوست: کهنه و نو در زبان فارسی؛ گسترش و تقویت فرهنگی زبان فارسی.