لاگوس، ریکاردو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[File:37025700.jpg|thumb|لاگوس، ریکاردو]] | |||
لاگوس، ریکارْدو (۱۹۳۸م - )(Lagos, Ricardo) | |||
اقتصاددان و سیاستمدار اهل شیلی، از ۲۰۰۰م رئیسجمهور آن کشور. لاگوس، که تقریباً همگان او را چپگرایی میانهرو میدانستند، اولین سوسیالیستی بود که پس از سرنگونی آلنده در ۱۹۷۳ به ریاستجمهوری شیلی رسید. با پیروزی در انتخابات ژانویۀ ۱۹۹۹ جانشین ادواردو فری<ref>Eduardo Frei | |||
اقتصاددان و سیاستمدار اهل شیلی، از | |||
</ref>، رئیسجمهور منتخب سابق از حزب دموکرات مسیحی، شد و سومین رئیسجمهور پس از کنارهگیری ژنرال پینوشه<ref>General Pinochet | </ref>، رئیسجمهور منتخب سابق از حزب دموکرات مسیحی، شد و سومین رئیسجمهور پس از کنارهگیری ژنرال پینوشه<ref>General Pinochet | ||
</ref> در ۱۹۹۰ بود که به شیوهای دموکراتیک انتخاب شد. او وعده داد که بر مبارزه با مشکلات اجتماعی، کاهش جرایم و بیکاری، و بهبود بهداشت و آموزش و پرورش تأکید بیشتری کند. لاگوس از چهرههای برجستۀ مخالف دولت نظامی پینوشه بود. در دولت سالوادور آلنده<ref>Salvador Allende</ref> خدمت کرد و از دگراندیشان قدیمی رژیم نظامی بهشمار میرفت. او در اواخر دهۀ ۱۹۸۰، زمانی که ژنرال پینوشه هنوز روی کار بود، با انتقاد شدید از وی در تلویزیون مشهور شد. در ۱۹۸۸، بهسبب تلاش برای به شکست کشاندن همهپرسیای که برای تمدید دورۀ حکومت پینوشه تا آغاز قرن جدید برگزار شده بود، بیشتر در انظار جلوه کرد. لاگوس در ۱۹۸۷، حزب هواداران دموکراسی<ref> Party for Democracy </ref> را بنیاد نهاد و تا سال ۲۰۰۰ آن را به دومین حزب بزرگ در ائتلاف حاکم حزبهای دموکرات موسوم به کنسرتاسیون<ref>Concertación </ref> تبدیل کرد. درپی بازگشت دموکراسی به شیلی در ۱۹۹۰، نخست در مقام وزیر آموزش و پرورش در دولت رئیسجمهور آیلوین<ref>Aylwin </ref> (۱۹۹۰ـ۱۹۹۲) و سپس در مقام وزیر فعالیتهای همگانی در دولت رئیسجمهور فری خدمت کرد. دورۀ ریاستجمهوری او زمانی آغاز شد که هنوز اندکی بیش از یک هفته از بازگشت پینوشه به شیلی، درپی بیش از شانزده ماه توقیفش در انگلستان، نگذشته بود. او اعلام کرد که دادگاههای خود شیلی دربارۀ محاکمهشدن یا نشدن ژنرال پینوشه تصمیم خواهند گرفت. لاگوس در دانشگاه شیلی تحصیل کرد و در ۱۹۶۰ دانشنامۀ حقوق خود را از آن دانشگاه گرفت. سپس به ایالات متحد امریکا رفت و در ۱۹۶۶ دانشنامۀ دکتری خود را در رشتۀ اقتصاد از دانشگاه دیوک<ref>Duke University </ref> در کارولینای شمالی دریافت کرد. پس از مدتی فعالیت دانشگاهی، از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ در مقام اقتصاددانی باتجربه در سازمان ملل به کار مشغول شد. پس از بازگشت به شیلی، رهبریِ ائتلافی متشکل از همۀ حزبهای مخالف رژیم پینوشه (موسوم به ائتلاف دموکراتیک<ref>Alianza Democrática</ref>) را برعهده گرفت و در ۱۹۸۶، درپی ترور ناموفق پینوشه، دستگیر و بدون ایراد هرگونه اتهامی سه هفته بازداشت شد. | </ref> در ۱۹۹۰ بود که به شیوهای دموکراتیک انتخاب شد. او وعده داد که بر مبارزه با مشکلات اجتماعی، کاهش جرایم و بیکاری، و بهبود بهداشت و آموزش و پرورش تأکید بیشتری کند. لاگوس از چهرههای برجستۀ مخالف دولت نظامی پینوشه بود. در دولت سالوادور آلنده<ref>Salvador Allende</ref> خدمت کرد و از دگراندیشان قدیمی رژیم نظامی بهشمار میرفت. او در اواخر دهۀ ۱۹۸۰، زمانی که ژنرال پینوشه هنوز روی کار بود، با انتقاد شدید از وی در تلویزیون مشهور شد. در ۱۹۸۸، بهسبب تلاش برای به شکست کشاندن همهپرسیای که برای تمدید دورۀ حکومت پینوشه تا آغاز قرن جدید برگزار شده بود، بیشتر در انظار جلوه کرد. لاگوس در ۱۹۸۷، حزب هواداران دموکراسی<ref> Party for Democracy </ref> را بنیاد نهاد و تا سال ۲۰۰۰ آن را به دومین حزب بزرگ در ائتلاف حاکم حزبهای دموکرات موسوم به کنسرتاسیون<ref>Concertación </ref> تبدیل کرد. درپی بازگشت دموکراسی به شیلی در ۱۹۹۰، نخست در مقام وزیر آموزش و پرورش در دولت رئیسجمهور آیلوین<ref>Aylwin </ref> (۱۹۹۰ـ۱۹۹۲) و سپس در مقام وزیر فعالیتهای همگانی در دولت رئیسجمهور فری خدمت کرد. دورۀ ریاستجمهوری او زمانی آغاز شد که هنوز اندکی بیش از یک هفته از بازگشت پینوشه به شیلی، درپی بیش از شانزده ماه توقیفش در انگلستان، نگذشته بود. او اعلام کرد که دادگاههای خود شیلی دربارۀ محاکمهشدن یا نشدن ژنرال پینوشه تصمیم خواهند گرفت. لاگوس در دانشگاه شیلی تحصیل کرد و در ۱۹۶۰ دانشنامۀ حقوق خود را از آن دانشگاه گرفت. سپس به ایالات متحد امریکا رفت و در ۱۹۶۶ دانشنامۀ دکتری خود را در رشتۀ اقتصاد از دانشگاه دیوک<ref>Duke University </ref> در کارولینای شمالی دریافت کرد. پس از مدتی فعالیت دانشگاهی، از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ در مقام اقتصاددانی باتجربه در سازمان ملل به کار مشغول شد. پس از بازگشت به شیلی، رهبریِ ائتلافی متشکل از همۀ حزبهای مخالف رژیم پینوشه (موسوم به ائتلاف دموکراتیک<ref>Alianza Democrática</ref>) را برعهده گرفت و در ۱۹۸۶، درپی ترور ناموفق پینوشه، دستگیر و بدون ایراد هرگونه اتهامی سه هفته بازداشت شد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۵۴
لاگوس، ریکارْدو (۱۹۳۸م - )(Lagos, Ricardo)
اقتصاددان و سیاستمدار اهل شیلی، از ۲۰۰۰م رئیسجمهور آن کشور. لاگوس، که تقریباً همگان او را چپگرایی میانهرو میدانستند، اولین سوسیالیستی بود که پس از سرنگونی آلنده در ۱۹۷۳ به ریاستجمهوری شیلی رسید. با پیروزی در انتخابات ژانویۀ ۱۹۹۹ جانشین ادواردو فری[۱]، رئیسجمهور منتخب سابق از حزب دموکرات مسیحی، شد و سومین رئیسجمهور پس از کنارهگیری ژنرال پینوشه[۲] در ۱۹۹۰ بود که به شیوهای دموکراتیک انتخاب شد. او وعده داد که بر مبارزه با مشکلات اجتماعی، کاهش جرایم و بیکاری، و بهبود بهداشت و آموزش و پرورش تأکید بیشتری کند. لاگوس از چهرههای برجستۀ مخالف دولت نظامی پینوشه بود. در دولت سالوادور آلنده[۳] خدمت کرد و از دگراندیشان قدیمی رژیم نظامی بهشمار میرفت. او در اواخر دهۀ ۱۹۸۰، زمانی که ژنرال پینوشه هنوز روی کار بود، با انتقاد شدید از وی در تلویزیون مشهور شد. در ۱۹۸۸، بهسبب تلاش برای به شکست کشاندن همهپرسیای که برای تمدید دورۀ حکومت پینوشه تا آغاز قرن جدید برگزار شده بود، بیشتر در انظار جلوه کرد. لاگوس در ۱۹۸۷، حزب هواداران دموکراسی[۴] را بنیاد نهاد و تا سال ۲۰۰۰ آن را به دومین حزب بزرگ در ائتلاف حاکم حزبهای دموکرات موسوم به کنسرتاسیون[۵] تبدیل کرد. درپی بازگشت دموکراسی به شیلی در ۱۹۹۰، نخست در مقام وزیر آموزش و پرورش در دولت رئیسجمهور آیلوین[۶] (۱۹۹۰ـ۱۹۹۲) و سپس در مقام وزیر فعالیتهای همگانی در دولت رئیسجمهور فری خدمت کرد. دورۀ ریاستجمهوری او زمانی آغاز شد که هنوز اندکی بیش از یک هفته از بازگشت پینوشه به شیلی، درپی بیش از شانزده ماه توقیفش در انگلستان، نگذشته بود. او اعلام کرد که دادگاههای خود شیلی دربارۀ محاکمهشدن یا نشدن ژنرال پینوشه تصمیم خواهند گرفت. لاگوس در دانشگاه شیلی تحصیل کرد و در ۱۹۶۰ دانشنامۀ حقوق خود را از آن دانشگاه گرفت. سپس به ایالات متحد امریکا رفت و در ۱۹۶۶ دانشنامۀ دکتری خود را در رشتۀ اقتصاد از دانشگاه دیوک[۷] در کارولینای شمالی دریافت کرد. پس از مدتی فعالیت دانشگاهی، از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ در مقام اقتصاددانی باتجربه در سازمان ملل به کار مشغول شد. پس از بازگشت به شیلی، رهبریِ ائتلافی متشکل از همۀ حزبهای مخالف رژیم پینوشه (موسوم به ائتلاف دموکراتیک[۸]) را برعهده گرفت و در ۱۹۸۶، درپی ترور ناموفق پینوشه، دستگیر و بدون ایراد هرگونه اتهامی سه هفته بازداشت شد.