بربیج، جفری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =جفری بربیج | |عنوان =جفری بربیج | ||
| خط ۹: | خط ۶: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=آکسفورد شر | |زادروز=آکسفورد شر ۱۹۲۵م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=سان دیگو ۲۰۱۰م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=انگلیسی | |ملیت=انگلیسی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در دانشگاه هاروارد و دانشگاه شیکاگو | |تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در دانشگاه هاروارد و دانشگاه شیکاگو | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =اخترفیزیکدان | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ استاد دانشگاه کالیفرنیا در | |سمت =از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ استاد دانشگاه کالیفرنیا در ساندیهگو، و از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴، مدیر رصدخانه ملی کیت پیک در آریزونا | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =کشفهایی در زمینه سنتز هستهای و تولید عناصر در فضا | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}بِربیج، جِفری (۱۹۲۵-۲۰۱۰م)(Burbidge, Geoffrey) | ||
اخترفیزیکدان انگلیسی. با همکاری همسرش، مارگارت بربیج<ref>Margaret Burbidge | اخترفیزیکدان انگلیسی. با همکاری همسرش، مارگارت بربیج<ref>Margaret Burbidge | ||
</ref>، در زمینۀ سنتز هستهای و تولید عناصر در فضا به کشفهایی دست یافت و اختروش<ref>quasar | </ref>، در زمینۀ سنتز هستهای و تولید عناصر در فضا به کشفهایی دست یافت و اختروش<ref>quasar | ||
</ref>ها و کهکشان<ref>galaxy </ref>ها را بررسی کرد. بربیج در چیپینگ نورتون<ref>Chipping Norton </ref>، در آکسفوردشر<ref>Oxfordshire </ref>، زاده شد. در بریستول<ref>Bristol </ref> و یونیورسیتی کالج<ref>University College </ref> لندن فیزیک خواند. سپس به امریکا رفت، و نخست در هاروارد و سپس در دانشگاه شیکاگو به تحصیل ادامه داد. از ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ در آزمایشگاههای کاوندیشِ<ref>Cavendish </ref> کیمبریج کار میکرد، اما مجدداً به امریکا بازگشت. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ استاد دانشگاه کالیفرنیا در سان دیهگو<ref>San Diego</ref>، و از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴، مدیر رصدخانۀ ملی کیت پیک<ref> Kitt Peak </ref>در آریزونا بود. مقالهای که در ۱۹۵۷ از سوی بربیجها، اخترفیزیکدان امریکایی، ویلیام فاولر<ref>William Fowler </ref>، و اخترشناس انگلیسی، فرد هویل<ref>Fred Hoyle </ref>، انتشار یافت با این فرض آغاز میشد که ستارهها در آغاز عمدتاً شامل هیدروژن بودهاند و اکنون آشکارا بیشتر ستارههای مرئی در مرحلۀ فرآیند ساخت هلیوم از هیدروژن، و آزادسازی انرژی بهصورت نور قرار دارند. آنها سپس این نظر را مطرح کردند که با پیرشدن ستارهها مقداری از هلیوم آنها «میسوزد» و سایر عناصر را ایجاد میکند. همچنین چندین راه محتمل را برای تحقق چنین امری، در ارتباط با غولهای سرخ<ref>red gaint </ref> و اَبَرنواختران<ref>supernova </ref>، شرح دادند. در ۱۹۷۰، جفری بربیج با استفاده از شواهد بهدستآمده از رصدها محاسبه کرد که کمتر از ۲۵ درصد جرم کهکشانهای بیضوی<ref>elliptical galaxies </ref> مربوط به ستارههایی است که از خود نور گسیل میکنند. استدلال او این بود که سیاهچالهها<ref>black holes </ref> | </ref>ها و کهکشان<ref>galaxy </ref>ها را بررسی کرد. بربیج در چیپینگ نورتون<ref>Chipping Norton </ref>، در آکسفوردشر<ref>Oxfordshire </ref>، زاده شد. در بریستول<ref>Bristol </ref> و یونیورسیتی کالج<ref>University College </ref> لندن فیزیک خواند. سپس به امریکا رفت، و نخست در هاروارد و سپس در دانشگاه شیکاگو به تحصیل ادامه داد. از ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ در آزمایشگاههای کاوندیشِ<ref>Cavendish </ref> کیمبریج کار میکرد، اما مجدداً به امریکا بازگشت. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ استاد دانشگاه کالیفرنیا در سان دیهگو<ref>San Diego</ref>، و از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴، مدیر رصدخانۀ ملی کیت پیک<ref> Kitt Peak </ref>در آریزونا بود. مقالهای که در ۱۹۵۷ از سوی بربیجها، اخترفیزیکدان امریکایی، ویلیام فاولر<ref>William Fowler </ref>، و اخترشناس انگلیسی، فرد هویل<ref>Fred Hoyle </ref>، انتشار یافت با این فرض آغاز میشد که ستارهها در آغاز عمدتاً شامل هیدروژن بودهاند و اکنون آشکارا بیشتر ستارههای مرئی در مرحلۀ فرآیند ساخت هلیوم از هیدروژن، و آزادسازی انرژی بهصورت نور قرار دارند. آنها سپس این نظر را مطرح کردند که با پیرشدن ستارهها مقداری از هلیوم آنها «میسوزد» و سایر عناصر را ایجاد میکند. همچنین چندین راه محتمل را برای تحقق چنین امری، در ارتباط با غولهای سرخ<ref>red gaint </ref> و اَبَرنواختران<ref>supernova </ref>، شرح دادند. در ۱۹۷۰، جفری بربیج با استفاده از شواهد بهدستآمده از رصدها محاسبه کرد که کمتر از ۲۵ درصد جرم کهکشانهای بیضوی<ref>elliptical galaxies </ref> مربوط به ستارههایی است که از خود نور گسیل میکنند. استدلال او این بود که سیاهچالهها<ref>black holes </ref> محتملترین منبع جرم گمشده<ref>missing mass</ref>اند. | ||
| | ||
جفری بربیج، ۱۵ فوریه ۲۰۱۰ میلادی (برابر با ۲۶ بهمن ۱۳۸۸ شمسی) در سن ۸۴ سالگی در سان دیگو، کالیفرنیا درگذشت. | |||
---- | ---- | ||
[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۹
| جفری بربیج Geoffrey Burbidge | |
|---|---|
| زادروز |
آکسفورد شر ۱۹۲۵م |
| درگذشت | سان دیگو ۲۰۱۰م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه هاروارد و دانشگاه شیکاگو |
| شغل و تخصص اصلی | اخترفیزیکدان |
| سمت | از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ استاد دانشگاه کالیفرنیا در ساندیهگو، و از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴، مدیر رصدخانه ملی کیت پیک در آریزونا |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
| جوایز و افتخارات | کشفهایی در زمینه سنتز هستهای و تولید عناصر در فضا |
بِربیج، جِفری (۱۹۲۵-۲۰۱۰م)(Burbidge, Geoffrey)
اخترفیزیکدان انگلیسی. با همکاری همسرش، مارگارت بربیج[۱]، در زمینۀ سنتز هستهای و تولید عناصر در فضا به کشفهایی دست یافت و اختروش[۲]ها و کهکشان[۳]ها را بررسی کرد. بربیج در چیپینگ نورتون[۴]، در آکسفوردشر[۵]، زاده شد. در بریستول[۶] و یونیورسیتی کالج[۷] لندن فیزیک خواند. سپس به امریکا رفت، و نخست در هاروارد و سپس در دانشگاه شیکاگو به تحصیل ادامه داد. از ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ در آزمایشگاههای کاوندیشِ[۸] کیمبریج کار میکرد، اما مجدداً به امریکا بازگشت. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۸ استاد دانشگاه کالیفرنیا در سان دیهگو[۹]، و از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴، مدیر رصدخانۀ ملی کیت پیک[۱۰]در آریزونا بود. مقالهای که در ۱۹۵۷ از سوی بربیجها، اخترفیزیکدان امریکایی، ویلیام فاولر[۱۱]، و اخترشناس انگلیسی، فرد هویل[۱۲]، انتشار یافت با این فرض آغاز میشد که ستارهها در آغاز عمدتاً شامل هیدروژن بودهاند و اکنون آشکارا بیشتر ستارههای مرئی در مرحلۀ فرآیند ساخت هلیوم از هیدروژن، و آزادسازی انرژی بهصورت نور قرار دارند. آنها سپس این نظر را مطرح کردند که با پیرشدن ستارهها مقداری از هلیوم آنها «میسوزد» و سایر عناصر را ایجاد میکند. همچنین چندین راه محتمل را برای تحقق چنین امری، در ارتباط با غولهای سرخ[۱۳] و اَبَرنواختران[۱۴]، شرح دادند. در ۱۹۷۰، جفری بربیج با استفاده از شواهد بهدستآمده از رصدها محاسبه کرد که کمتر از ۲۵ درصد جرم کهکشانهای بیضوی[۱۵] مربوط به ستارههایی است که از خود نور گسیل میکنند. استدلال او این بود که سیاهچالهها[۱۶] محتملترین منبع جرم گمشده[۱۷]اند.
جفری بربیج، ۱۵ فوریه ۲۰۱۰ میلادی (برابر با ۲۶ بهمن ۱۳۸۸ شمسی) در سن ۸۴ سالگی در سان دیگو، کالیفرنیا درگذشت.