اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = یوجین اونیل | |عنوان = یوجین اونیل | ||
|نام = Eugene O | |نام = Eugene O'Neill | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی =نمایشنامهنویس | | شغل و تخصص اصلی =نمایشنامهنویس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = واقعبینانه | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =جایزه نوبل ادبی (۱۹۳۶م)، 3 جایزۀ پولیتزر | ||
|آثار =آن سوی افق (۱۹۲۱) | |آثار =آن سوی افق (۱۹۲۰)؛ آنا کریستی (۱۹۲۱)، سفر دراز روز در شب (۱۹۵۶) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =تئاتر | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:11651600.jpg|بندانگشتی|یوجین اونیل]] | }}اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)(O'Neill, Eugene) | ||
[[پرونده:11651600 -6.jpg|بندانگشتی|یوجین اونیل]] | |||
نمایشنامهنویس امریکایی. عمـوماً بـزرگترین نمایشنامهنویس امریکا شمرده میشود. نمایشنامههایش باوجود غمباربودن، حالوهوایی واقعبینانه و عمدتاً قالبی نوپردازانه دارند و از اکسپرسیونیسم آلمانی، [[استریندبرگ، اوگوست (۱۸۴۹ـ۱۹۱۲)|استریندبرگ]]<ref>Strindberg </ref> و [[فروید، زیگموند (۱۸۵۶ـ۱۹۳۹)|فروید]] تأثیر پذیرفتهاند، و با نمایشهای بازاری عاشقانه و ملودرام عصر تفاوت فاحش داشتند. از آثار اوست: ''آن سوی افق<ref>Beyond the Horizon</ref>'' (۱۹۲۰) و ''آنا کریستی<ref>Anna Christie</ref>'' (۱۹۲۱)، که هر دو برندۀ جایزۀ پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> شدند، ''امپراتور جونز<ref>The Emperor Jones</ref>'' (۱۹۲۰)، ''میمون پشمالو<ref>The Hairy Ape</ref>'' (۱۹۲۲)، ''هوس زیر درختان نارون<ref>Desire Under the Elms</ref>'' (۱۹۲۴)، ''یخفروش میآید<ref>The Iceman Cometh</ref>'' (۱۹۴۶)، و نمایشنامۀ حسبحالگونۀ ''[[سفر دراز روز در شب]]<ref>A Long Day’s Journey into Night</ref>'' (۱۹۵۶؛ نوشتهشده در ۱۹۴۱) که پس از مرگش انتشار یافت و آن هم برندۀ جایزۀ پولیتزر شد. در ۱۹۳۶ [[نوبل، جایزه|جایزۀ ادبی نوبل]] دریافت کرد. پدر و مادرش، هردو بازیگر نمایش بودند. مناسبات جنجالی اعضای خانوادهاش بعدها به بنمایۀ اصلی نمایشنامههای او بدل شد. از جستوجوی طلا، دریانوردی و بازیگری تجارب مختلف کسب کرد. ''خداوند بزرگ براون<ref>The Great God Brown</ref>'' (۱۹۲۵)، ''وقفۀ عجیب<ref>Strange Interlude</ref>'' (۱۹۲۸؛ که پنج ساعت به درازا میکشد)، ''سوگواری زیبنده الکتراست<ref>Mourning Becomes Electra</ref>'' (۱۹۳۱؛ نمایشنامهای سهبخشی که از اورستس<ref>Orestes </ref>، اسطورۀ یونانی، مایه میگیرد) و ''ماهی برای فرزند نامشروع<ref>A Moon for the Misbegotten</ref>'' (۱۹۴۷؛ نوشتهشده در ۱۹۴۳) از دیگر نمایشنامههای اوست. | |||
نمایشنامهنویس امریکایی. عمـوماً بـزرگترین نمایشنامهنویس امریکا شمرده میشود. نمایشنامههایش باوجود غمباربودن، حالوهوایی واقعبینانه و عمدتاً قالبی نوپردازانه دارند و از اکسپرسیونیسم آلمانی، [[استریندبرگ، اوگوست (۱۸۴۹ـ۱۹۱۲)|استریندبرگ]]<ref>Strindberg </ref> و [[فروید، | |||
<br /> <!--11651600--> | <br /> <!--11651600--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۶
| یوجین اونیل Eugene O'Neill | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۸م |
| درگذشت | ۱۹۵۳م |
| ملیت | امـریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایشنامهنویس |
| سبک | واقعبینانه |
| آثار | آن سوی افق (۱۹۲۰)؛ آنا کریستی (۱۹۲۱)، سفر دراز روز در شب (۱۹۵۶) |
| گروه مقاله | تئاتر |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل ادبی (۱۹۳۶م)، 3 جایزۀ پولیتزر |
اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)(O'Neill, Eugene)
نمایشنامهنویس امریکایی. عمـوماً بـزرگترین نمایشنامهنویس امریکا شمرده میشود. نمایشنامههایش باوجود غمباربودن، حالوهوایی واقعبینانه و عمدتاً قالبی نوپردازانه دارند و از اکسپرسیونیسم آلمانی، استریندبرگ[۱] و فروید تأثیر پذیرفتهاند، و با نمایشهای بازاری عاشقانه و ملودرام عصر تفاوت فاحش داشتند. از آثار اوست: آن سوی افق[۲] (۱۹۲۰) و آنا کریستی[۳] (۱۹۲۱)، که هر دو برندۀ جایزۀ پولیتزر[۴] شدند، امپراتور جونز[۵] (۱۹۲۰)، میمون پشمالو[۶] (۱۹۲۲)، هوس زیر درختان نارون[۷] (۱۹۲۴)، یخفروش میآید[۸] (۱۹۴۶)، و نمایشنامۀ حسبحالگونۀ سفر دراز روز در شب[۹] (۱۹۵۶؛ نوشتهشده در ۱۹۴۱) که پس از مرگش انتشار یافت و آن هم برندۀ جایزۀ پولیتزر شد. در ۱۹۳۶ جایزۀ ادبی نوبل دریافت کرد. پدر و مادرش، هردو بازیگر نمایش بودند. مناسبات جنجالی اعضای خانوادهاش بعدها به بنمایۀ اصلی نمایشنامههای او بدل شد. از جستوجوی طلا، دریانوردی و بازیگری تجارب مختلف کسب کرد. خداوند بزرگ براون[۱۰] (۱۹۲۵)، وقفۀ عجیب[۱۱] (۱۹۲۸؛ که پنج ساعت به درازا میکشد)، سوگواری زیبنده الکتراست[۱۲] (۱۹۳۱؛ نمایشنامهای سهبخشی که از اورستس[۱۳]، اسطورۀ یونانی، مایه میگیرد) و ماهی برای فرزند نامشروع[۱۴] (۱۹۴۷؛ نوشتهشده در ۱۹۴۳) از دیگر نمایشنامههای اوست.