ویلکینز، موریس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۰: خط ۲۰:
|آثار =ساختار مارپیچ دو رشته‌ای دی‌اِن‌اِی
|آثار =ساختار مارپیچ دو رشته‌ای دی‌اِن‌اِی
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =معماری
|گروه مقاله =زیست‌شناسی
|دوره =
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|فعالیت‌های مهم =
خط ۳۰: خط ۳۰:
ویلکینز، موریس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)(Wilkins, Maurice)
ویلکینز، موریس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)(Wilkins, Maurice)


[[File:40154700.jpg|thumb|ويلْکينز، موريس]]
مـتخصص انگلیسی زیست‌شناسی مولکولی، زادۀ [[نیوزیلند]]. با [[کریک، فرانسیس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)|فرانسیس کریک]]<ref>Francis Crick


مـتخصص&nbsp;انگلیسی&nbsp;زیست‌شناسی مولکولی، زادۀ [[نیوزیلند]]. با [[کریک، فرانسیس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)|فرانسیس کریک]]<ref>Francis Crick
</ref> و [[کرونین، جیمز واتسون|جیمز واتسون]]<ref>James Watson
 
</ref> و [[کرونین، جیمز واتسون (۱۹۳۱)|جیمز واتسون]]<ref>James Watson
</ref> به‌سبب کشف ساختار مارپیچ دو رشته‌ای دی‌اِن‌اِی و اهمیت این ساختار در همتاسازی و انتقال اطلاعات ژنتیکی به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۲ دست یافت. ویلکینز کار خود را در مقام فیزیک‌دان دربارۀ نورافشانی<ref> luminescence  
</ref> به‌سبب کشف ساختار مارپیچ دو رشته‌ای دی‌اِن‌اِی و اهمیت این ساختار در همتاسازی و انتقال اطلاعات ژنتیکی به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۲ دست یافت. ویلکینز کار خود را در مقام فیزیک‌دان دربارۀ نورافشانی<ref> luminescence  
</ref> و فروزندگی (فسفرسانس)<ref>Phosphorescence </ref>، رادار، و جداسازی ایزوتوپ‌های اورانیوم آغاز کرد و طی [[جنگ جهانی دوم]]، در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به ساخت بمب اتمی کمک کرد. پس از جنگ، توجهش از فیزیک‌هسته‌ای به زیست‌شناسی مولکولی معطوف شد و با استفاده از اشعۀ فرابنفش، آثار ژنتیکی امواج فراصوتی، اسیدهای نوکلئیک، و ویروس‌ها را مطالعه کرد. ویلکینز در پونگاروا<ref>Pongaroa </ref> زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۹۷۰، استاد زیست‌ـ‌فیزیک لندن شد. ضمن مطالعۀ الگوی پراش دی‌اِن‌اِی با اشعۀ ایکس<ref>X-ray diffraction</ref> به ساختار مارپیچ دوگانۀ دی‌اِن‌اِی پی برد و یافته‌هایش را به کریک و واتسون اطلاع داد.
</ref> و فروزندگی (فسفرسانس)<ref>Phosphorescence </ref>، رادار، و جداسازی ایزوتوپ‌های اورانیوم آغاز کرد و طی [[جنگ جهانی دوم]]، در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به ساخت بمب اتمی کمک کرد. پس از جنگ، توجهش از فیزیک‌هسته‌ای به زیست‌شناسی مولکولی معطوف شد و با استفاده از اشعۀ فرابنفش، آثار ژنتیکی امواج فراصوتی، اسیدهای نوکلئیک، و ویروس‌ها را مطالعه کرد. ویلکینز در پونگاروا<ref>Pongaroa </ref> زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۹۷۰، استاد زیست‌ـ‌فیزیک لندن شد. ضمن مطالعۀ الگوی پراش دی‌اِن‌اِی با اشعۀ ایکس<ref>X-ray diffraction</ref> به ساختار مارپیچ دوگانۀ دی‌اِن‌اِی پی برد و یافته‌هایش را به کریک و واتسون اطلاع داد.
خط ۴۰: خط ۳۸:
&nbsp;
&nbsp;


----
----<references />
 
[[رده:زیست شناسی]]
[[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]]
[[رده:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۶

موریس ویلکینز
Maurice Wilkins
زادروز پونگاروا، نیوزیلند۱۹۱۶م
درگذشت ۲۰۰۴م
ملیت انگلیسی 
تحصیلات و محل تحصیل کیمبریج
شغل و تخصص اصلی مـتخصص زیست‌شناسی مولکولی
سمت در ۱۹۷۰، استاد زیست‌ـ‌فیزیک لندن
آثار ساختار مارپیچ دو رشته‌ای دی‌اِن‌اِی
گروه مقاله زیست‌شناسی
جوایز و افتخارات به‌سبب کشف ساختار مارپیچ دو رشته‌ای دی‌اِن‌اِی و اهمیت این ساختار در همتاسازی و انتقال اطلاعات ژنتیکی به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۲ دست یافت
موریس ویلکینز

ویلکینز، موریس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)(Wilkins, Maurice)

مـتخصص انگلیسی زیست‌شناسی مولکولی، زادۀ نیوزیلند. با فرانسیس کریک[۱] و جیمز واتسون[۲] به‌سبب کشف ساختار مارپیچ دو رشته‌ای دی‌اِن‌اِی و اهمیت این ساختار در همتاسازی و انتقال اطلاعات ژنتیکی به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۲ دست یافت. ویلکینز کار خود را در مقام فیزیک‌دان دربارۀ نورافشانی[۳] و فروزندگی (فسفرسانس)[۴]، رادار، و جداسازی ایزوتوپ‌های اورانیوم آغاز کرد و طی جنگ جهانی دوم، در امریکا به ساخت بمب اتمی کمک کرد. پس از جنگ، توجهش از فیزیک‌هسته‌ای به زیست‌شناسی مولکولی معطوف شد و با استفاده از اشعۀ فرابنفش، آثار ژنتیکی امواج فراصوتی، اسیدهای نوکلئیک، و ویروس‌ها را مطالعه کرد. ویلکینز در پونگاروا[۵] زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۹۷۰، استاد زیست‌ـ‌فیزیک لندن شد. ضمن مطالعۀ الگوی پراش دی‌اِن‌اِی با اشعۀ ایکس[۶] به ساختار مارپیچ دوگانۀ دی‌اِن‌اِی پی برد و یافته‌هایش را به کریک و واتسون اطلاع داد.

 


  1. Francis Crick
  2. James Watson
  3. luminescence
  4. Phosphorescence
  5. Pongaroa
  6. X-ray diffraction