گلاشو، شلدون لی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =شلدون لی گلاشو | |عنوان =شلدون لی گلاشو | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۱: | ||
|ملیت=آمریکایی | |ملیت=آمریکایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه های کورنل و هاروارد | ||
| شغل و تخصص اصلی =متخصص فیزیک ذرات | | شغل و تخصص اصلی =متخصص فیزیک ذرات | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =استاد دانشگاه | |سمت =استاد دانشگاه هاروارد و دانشگاه بوستون | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =نوبل فیزیک (۱۹۷۹م) | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:36106000.jpg|thumb|گِلاشو، شِلْدون لي]] | ||
گِلاشو، شِلْدون لی (۱۹۳۲م - )(Glashow, Sheldon Lee)<br/> | |||
متخصص امریکایی فیزیک ذرات<ref>particle physics | متخصص امریکایی فیزیک ذرات<ref>particle physics | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۱
| شلدون لی گلاشو Sheldon Lee Glashow | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۳۲م |
| ملیت | آمریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه های کورنل و هاروارد |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص فیزیک ذرات |
| سمت | استاد دانشگاه هاروارد و دانشگاه بوستون |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیک (۱۹۷۹م) |
گِلاشو، شِلْدون لی (۱۹۳۲م - )(Glashow, Sheldon Lee)
متخصص امریکایی فیزیک ذرات[۱]. در ۱۹۶۴، قائل به وجود کوارک چهارمی، با نام کوارک افسون[۲]، شد. بهسبب تحقیقاتش در زمینۀ راههای وحدت نیروی هستهای ضعیف[۳] و نیروی الکترومغناطیسی[۴]، دو نیروی بنیادی طبیعت، و تبدیل آنها به نیرویی واحد، که اکنون نیروی الکتروضعیف[۵] نامیده میشود، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۹ دستیافت. این جایزه مشترکاً به او، محمد عبدالسلام، و استیون واینبرگ[۶] اعطا شد. گلاشو در نیویورک زاده شد و در دانشگاههای کورنل[۷] و هاروارد درس خواند. پیش از آن که در ۱۹۶۷ استاد دانشگاه هاروارد شود، در مؤسسۀ نیلس بور[۸]، واقع در کپنهاگ، مشغول کار بود و در سال ۲۰۰۰، استاد دانشگاه بوستون[۹]، در ماساچوست[۱۰]، شد.