موزه ارامنه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | |||
| نام = موزۀ ارامنه | |||
| کشور = ایران | |||
| نام لاتین = | |||
| نامهای دیگر =کلیسای وانک | |||
| موقعیت = جلفای اصفهان | |||
| کاربري =موزهای عمومی وابسته به خلیفهگری ارامنه | |||
| مشخصات معماری = | |||
| سازنده = | |||
| زمان ساخت =۱۶۵۵م | |||
}} | |||
موزۀ ارامنه <br> | موزۀ ارامنه <br> | ||
[[پرونده:38486500-2.jpg|بندانگشتی|موزه ارامنه]] | [[پرونده:38486500-2.jpg|بندانگشتی|موزه ارامنه]] | ||
(یا: کلیسای وانک) موزهای عمومی وابسته به خلیفهگری ارامنۀ ایران در جلفای اصفهان. مهاجرت ارمنیان از جلفای ارس به [[اصفهان، شهر|اصفهان]]، در ۱۰۱۳ق، زیر نظر مستقیم شاهعباس اول صفوی انجام گرفت و ارامنه پس از استقرار در جلفای اصفهان، درصدد ساختن بناهایی برای نهادهای اجتماعی و مذهبی خود برآمدند و نخست به ساختن کلیسای وانک همت گماشتند. مهاجران ارمنی در ابتدا بناها و مؤسسات اجتماعی، علمی و همچنین نمازخانۀ کلیسای وانک را بهطور موقت بنا نهادند، تا اینکه پس از ۵۰ سال از سکونت آنان در جلفای اصفهان، در ۱۶۵۵م، به اهتمام داوید وارتایت پیشوای روحانی ارمنیان جلفا در محل نمازخانۀ موقت وانک تالار مجلّل و باشکوه کنونی را بنا کردند. ساخت بنای فعلی کلیسای وانک ۹سال بهطول انجامید و در ۱۶۶۴م بهپایان رسید. در زیر محراب نمازخانه مدفن دو تن از راهبان ارمنی، یعنی خلیفه خاچاطور گیسارتزی، مؤسس چاپخانۀ کلیسای وانک و ناشر نخستین کتاب چاپی در ایران بهنام ''زبور داوود'' در ۱۶۳۸م، و خلیفه داوید، بنیادگذار بنای جدید نمازخانۀ باشکوه کلیسای وانک، قرار دارد. در محوطۀ کلیسا علاوهبر معبد و محراب، مؤسسات و ساختمانهای دیگری نیز وجود دارد که عبارتاند از موزه، چاپخانه، کتابخانۀ بزرگ و ساختمان بزرگ خلیفهگری. | (یا: کلیسای وانک) موزهای عمومی وابسته به خلیفهگری ارامنۀ ایران در جلفای اصفهان. مهاجرت ارمنیان از جلفای ارس به [[اصفهان، شهر|اصفهان]]، در ۱۰۱۳ق، زیر نظر مستقیم شاهعباس اول صفوی انجام گرفت و ارامنه پس از استقرار در جلفای اصفهان، درصدد ساختن بناهایی برای نهادهای اجتماعی و مذهبی خود برآمدند و نخست به ساختن کلیسای وانک همت گماشتند. مهاجران ارمنی در ابتدا بناها و مؤسسات اجتماعی، علمی و همچنین نمازخانۀ کلیسای وانک را بهطور موقت بنا نهادند، تا اینکه پس از ۵۰ سال از سکونت آنان در جلفای اصفهان، در ۱۶۵۵م، به اهتمام داوید وارتایت پیشوای روحانی ارمنیان جلفا در محل نمازخانۀ موقت وانک تالار مجلّل و باشکوه کنونی را بنا کردند. ساخت بنای فعلی کلیسای وانک ۹سال بهطول انجامید و در ۱۶۶۴م بهپایان رسید. در زیر محراب نمازخانه مدفن دو تن از راهبان ارمنی، یعنی خلیفه خاچاطور گیسارتزی، مؤسس چاپخانۀ کلیسای وانک و ناشر نخستین کتاب چاپی در ایران بهنام ''زبور داوود'' در ۱۶۳۸م، و خلیفه داوید، بنیادگذار بنای جدید نمازخانۀ باشکوه کلیسای وانک، قرار دارد. در محوطۀ کلیسا علاوهبر معبد و محراب، مؤسسات و ساختمانهای دیگری نیز وجود دارد که عبارتاند از موزه، چاپخانه، کتابخانۀ بزرگ و ساختمان بزرگ خلیفهگری.<br><!--38486500--> | ||
<br><!--38486500--> | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:اصفهان]] | [[رده:اصفهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۵
| موزۀ ارامنه | |
|---|---|
| نام فارسی | موزۀ ارامنه |
| کشور | ایران |
| نامهای دیگر | کلیسای وانک |
| موقعیت | جلفای اصفهان |
| کاربری | موزهای عمومی وابسته به خلیفهگری ارامنه |
| زمان ساخت | ۱۶۵۵م |
موزۀ ارامنه
(یا: کلیسای وانک) موزهای عمومی وابسته به خلیفهگری ارامنۀ ایران در جلفای اصفهان. مهاجرت ارمنیان از جلفای ارس به اصفهان، در ۱۰۱۳ق، زیر نظر مستقیم شاهعباس اول صفوی انجام گرفت و ارامنه پس از استقرار در جلفای اصفهان، درصدد ساختن بناهایی برای نهادهای اجتماعی و مذهبی خود برآمدند و نخست به ساختن کلیسای وانک همت گماشتند. مهاجران ارمنی در ابتدا بناها و مؤسسات اجتماعی، علمی و همچنین نمازخانۀ کلیسای وانک را بهطور موقت بنا نهادند، تا اینکه پس از ۵۰ سال از سکونت آنان در جلفای اصفهان، در ۱۶۵۵م، به اهتمام داوید وارتایت پیشوای روحانی ارمنیان جلفا در محل نمازخانۀ موقت وانک تالار مجلّل و باشکوه کنونی را بنا کردند. ساخت بنای فعلی کلیسای وانک ۹سال بهطول انجامید و در ۱۶۶۴م بهپایان رسید. در زیر محراب نمازخانه مدفن دو تن از راهبان ارمنی، یعنی خلیفه خاچاطور گیسارتزی، مؤسس چاپخانۀ کلیسای وانک و ناشر نخستین کتاب چاپی در ایران بهنام زبور داوود در ۱۶۳۸م، و خلیفه داوید، بنیادگذار بنای جدید نمازخانۀ باشکوه کلیسای وانک، قرار دارد. در محوطۀ کلیسا علاوهبر معبد و محراب، مؤسسات و ساختمانهای دیگری نیز وجود دارد که عبارتاند از موزه، چاپخانه، کتابخانۀ بزرگ و ساختمان بزرگ خلیفهگری.