ساکمن، برت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
جز (Mohammadi3 صفحهٔ ساکمن، برت (۱۹۴۲) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ساکمن، برت منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ساکْمَن، بِرت (۱۹۴۲)(Sakmann, Bert)
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = بِرت ساکْمَن
|عنوان = برت ساکمن
|نام = Bert Sakmann
|نام = Bert Sakmann
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۲۰: خط ۱۷:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی 1991
|جوایز و افتخارات =نوبل فیزیولوژی و پزشکی 1991م
|آثار =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}ساکْمَن، بِرت (۱۹۴۲م - )(Sakmann, Bert)


متخصص آلمانی فیزیولوژی یاخته‌ای. با اروین نِئِر<ref>Erwin Neher</ref>، به‌سبب کشف ساختارهای دریچه‌مانند (کانال‌های یونی) تنظیم‌کنندۀ ورود و خروج یون‌ها از یاخته جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۹۱ را دریافت کرد. آنان نقش هورمون عصبی<ref>neurohotmone </ref>&nbsp;بتا ـ آندورفین<ref>beta-endorphin</ref>&nbsp;را نیز تعیین کردند. در ۱۹۷۶، ساکمن برای تکمیل روش پچ ـ کلمپ<ref>patch-clamp technique</ref>&nbsp;با نئر کار می‌کرد. این روش توان پژوهشگران را برای اندازه‌گیری فعالیت‌های الکتریکی عصب‌ها افزایش داد و در بررسی کانال‌های یونی غشای یاخته‌ها انقلابی پدید آورد. نئر و ساکمن با روش پچ ـ کلمپ نقش بتا ـ آندورفین را بررسی کردند. این هورمون عصبی در غدۀ هیپوفیز<ref>pituitary gland</ref>&nbsp;ساخته می‌شود و از راه خون به همۀ یاخته‌های بدن می‌رسد. بتا ـ آندورفین نوعی پپتید افیونی<ref>peptide opiate</ref>&nbsp;است که در احساس درد، الگوهای رفتاری، چاقی، دیابت، و اختلالات روانی نقش دارد. نئر و ساکمن نشان دادند بتا ـ آندورفین هم در تنظیم رهاسازی ناقل‌های عصبی<ref>neurotransmitters</ref>&nbsp;از عصب‌های مغز دخالت دارد و هم با واسطۀ کانال‌های کلسیم روی دیوارۀ سرخ‌رگ‌های مغز اثر می‌گذارد.
متخصص آلمانی فیزیولوژی یاخته‌ای. با اروین نِئِر<ref>Erwin Neher</ref>، به‌سبب کشف ساختارهای دریچه‌مانند (کانال‌های یونی) تنظیم‌کنندۀ ورود و خروج یون‌ها از یاخته جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۹۱م را دریافت کرد. آنان نقش هورمون عصبی<ref>neurohotmone </ref> بتا ـ آندورفین<ref>beta-endorphin</ref> را نیز تعیین کردند. در ۱۹۷۶م، ساکمن برای تکمیل روش پچ ـ کلمپ<ref>patch-clamp technique</ref> با نئر کار می‌کرد. این روش توان پژوهشگران را برای اندازه‌گیری فعالیت‌های الکتریکی عصب‌ها افزایش داد و در بررسی کانال‌های یونی غشای یاخته‌ها انقلابی پدید آورد. نئر و ساکمن با روش پچ ـ کلمپ نقش بتا ـ آندورفین را بررسی کردند. این هورمون عصبی در غدۀ هیپوفیز<ref>pituitary gland</ref> ساخته می‌شود و از راه خون به همۀ یاخته‌های بدن می‌رسد. بتا ـ آندورفین نوعی پپتید افیونی<ref>peptide opiate</ref> است که در احساس درد، الگوهای رفتاری، چاقی، دیابت، و اختلالات روانی نقش دارد. نئر و ساکمن نشان دادند بتا ـ آندورفین هم در تنظیم رهاسازی ناقل‌های عصبی<ref>neurotransmitters</ref> از عصب‌های مغز دخالت دارد و هم با واسطۀ کانال‌های کلسیم روی دیوارۀ سرخ‌رگ‌های مغز اثر می‌گذارد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۳۰

برت ساکمن
Bert Sakmann
زادروز 1942م
ملیت آلمانی
شغل و تخصص اصلی متخصص فیزیولوژی یاخته‌ای
گروه مقاله پزشکی
جوایز و افتخارات نوبل فیزیولوژی و پزشکی 1991م

ساکْمَن، بِرت (۱۹۴۲م - )(Sakmann, Bert)

متخصص آلمانی فیزیولوژی یاخته‌ای. با اروین نِئِر[۱]، به‌سبب کشف ساختارهای دریچه‌مانند (کانال‌های یونی) تنظیم‌کنندۀ ورود و خروج یون‌ها از یاخته جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۹۱م را دریافت کرد. آنان نقش هورمون عصبی[۲] بتا ـ آندورفین[۳] را نیز تعیین کردند. در ۱۹۷۶م، ساکمن برای تکمیل روش پچ ـ کلمپ[۴] با نئر کار می‌کرد. این روش توان پژوهشگران را برای اندازه‌گیری فعالیت‌های الکتریکی عصب‌ها افزایش داد و در بررسی کانال‌های یونی غشای یاخته‌ها انقلابی پدید آورد. نئر و ساکمن با روش پچ ـ کلمپ نقش بتا ـ آندورفین را بررسی کردند. این هورمون عصبی در غدۀ هیپوفیز[۵] ساخته می‌شود و از راه خون به همۀ یاخته‌های بدن می‌رسد. بتا ـ آندورفین نوعی پپتید افیونی[۶] است که در احساس درد، الگوهای رفتاری، چاقی، دیابت، و اختلالات روانی نقش دارد. نئر و ساکمن نشان دادند بتا ـ آندورفین هم در تنظیم رهاسازی ناقل‌های عصبی[۷] از عصب‌های مغز دخالت دارد و هم با واسطۀ کانال‌های کلسیم روی دیوارۀ سرخ‌رگ‌های مغز اثر می‌گذارد.

 


  1. Erwin Neher
  2. neurohotmone
  3. beta-endorphin
  4. patch-clamp technique
  5. pituitary gland
  6. peptide opiate
  7. neurotransmitters