موزه گنجینه قرآن و نفایس: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | |||
| نام = موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس | |||
| نام لاتین =Museum of the Treasures of the Quran and Finery | |||
| نامهای دیگر = | |||
موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس <br> | | کشور = ایران | ||
موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس موزهای اختصاصی وابسته به آستان قدس | |استان = تهران | ||
| موقعیت = | |||
| کاربري =موزه | |||
| مشخصات معماری = | |||
| سازنده = | |||
| زمان ساخت = ۱۳۶۰ـ۱۳۶۲ش | |||
}} | |||
[[پرونده:38489700-2.jpg|بندانگشتی|موزه گنجینه قرآن و نفایس]] | |||
موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس Museum of the Treasures of the Quran and Finery<br> | |||
موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس موزهای اختصاصی وابسته به [[آستان قدس رضوی]]، ساختمان اصلی این موزه پس از پیروزی انقلاب اسلامی میان سالهای ۱۳۶۰ـ۱۳۶۲ش در ضلع جنوب شرقی حرم مطهّر بنا شد. این بنای دو طبقه، در ۱۳۶۴ش، به موزه تبدیل شد، طبقۀ یکم مختص خوشنویسی و آثار هنری و طبقۀ دوم به گنجینۀ قرآن اختصاص دارد و قرآنهای نایاب و منحصر به فردی در آن به نمایش گذاشته شده است مانند صُحُف و قرآنهای نفیس منسوب به امام علی (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، امام سجاد (ع) و امام رضا (ع)؛ قدیمترین قرآن وقفی از محمد بن کثیر، صاحبدیوان [[مسعود غزنوی اول|مسعود غزنوی]]، مربوط به قرن ۴ق؛ قرآنهای اعجابانگیز [[یاقوت مستعصمی، جمال الدین ( ـ بغداد ۶۹۸ق)|یاقوت مستعصمی]] مربوط به قرن ۷ق؛ قرآن منحصربهفرد، به خط اختراعی ظهیرالدین بابر؛ قرآن تماممذهّب و مرصّع، با ۳۰۰ نوع طرح [[تذهیب]] و نقاشی متفاوت. | |||
<br><!--38489700--> | <br><!--38489700--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۰۳
| موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس | |
|---|---|
| نام فارسی | موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| نام لاتین | Museum of the Treasures of the Quran and Finery |
| کاربری | موزه |
| زمان ساخت | ۱۳۶۰ـ۱۳۶۲ش |
موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس Museum of the Treasures of the Quran and Finery
موزۀ گنجینۀ قرآن و نفایس موزهای اختصاصی وابسته به آستان قدس رضوی، ساختمان اصلی این موزه پس از پیروزی انقلاب اسلامی میان سالهای ۱۳۶۰ـ۱۳۶۲ش در ضلع جنوب شرقی حرم مطهّر بنا شد. این بنای دو طبقه، در ۱۳۶۴ش، به موزه تبدیل شد، طبقۀ یکم مختص خوشنویسی و آثار هنری و طبقۀ دوم به گنجینۀ قرآن اختصاص دارد و قرآنهای نایاب و منحصر به فردی در آن به نمایش گذاشته شده است مانند صُحُف و قرآنهای نفیس منسوب به امام علی (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، امام سجاد (ع) و امام رضا (ع)؛ قدیمترین قرآن وقفی از محمد بن کثیر، صاحبدیوان مسعود غزنوی، مربوط به قرن ۴ق؛ قرآنهای اعجابانگیز یاقوت مستعصمی مربوط به قرن ۷ق؛ قرآن منحصربهفرد، به خط اختراعی ظهیرالدین بابر؛ قرآن تماممذهّب و مرصّع، با ۳۰۰ نوع طرح تذهیب و نقاشی متفاوت.