نگارخانه تیت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | {{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
نگارخانۀ تِیْت (Tate Gallery)<br/> | نگارخانۀ تِیْت (Tate Gallery)<br/> | ||
نگارخانهای در لندن که آثار انگلیسی اواخر قرن | نگارخانهای در [[لندن (انگلستان)|لندن]] که آثار انگلیسی اواخر قرن ۱۶م، و آثار خارجیِ از ۱۸۱۰م بهبعد را در خود جا داده است. این مجموعه که هِنری تیت<ref>Henry Tate | ||
</ref> ( | </ref> (۱۸۱۹ـ۱۸۹۹م)، تاجر شکر، آن را اهدا کرد، در ۱۸۹۷م گشایش یافت. شعبهای از آن در ۱۹۸۸م در [[لیورپول]]<ref>Liverpool </ref>، و شعبهای دیگر در ۱۹۹۳م در سنت آیوز<ref>St Ives </ref> آغاز بهکار کرد. تیت در سال ۲۰۰۰م، بهلحاظ موضوعی به دو نمایشگاه تفکیک شد. محل کنونی آن در ماه مارس ۲۰۰۰م، با نام تیت بریتن<ref>Tate Britain </ref> به نمایش آثار ملّیِ هنر انگلستان اختصاص یافت که هدف خودِ هنری تیت بود. دیگری با نام تیت مادرن<ref>Tate Modern </ref> در ماه مه ۲۰۰۰م در محل سابق نیروگاه بَنکساید<ref>Bankside </ref> بازگشایی شد، و نمایش مجموعهای از آثار هنری کشورهای دیگر از قرنهای ۲۰ و ۲۱م را در دستور کار خود قرار داد. نگارخانۀ تیت مجموعههایی از آثار [[ترنر، جوزف (۱۷۷۵-۱۸۵۱)|ترنر]]<ref>Turner </ref> و [[بلیک، ویلیام (۱۷۵۷ـ۱۸۲۷)|ویلیام بلیک]]<ref>William Blake </ref>، و یکی از بهترین مجموعههای نقاشی احیاگران [[هنر پیشارافائلی|پیشارافائلی]]<ref>Pre-Raphaelite</ref> را در اختیار دارد. در نخستین سال آغاز کار تیت مادرن، نزدیکِ ۵.۲۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند، و از این لحاظ در میان موزههای هنر مدرنِ جهان رکوردی برجا نهاده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۵۶
| نگارخانۀ تِیْت | |
|---|---|
| نام فارسی | نگارخانۀ تِیْت |
| کشور | انگلستان |
| نام لاتین | Tate Gallery |
| موقعیت | لندن |
| کاربری | موزه |
| زمان ساخت | 1897م |
| سازنده | هِنری تیت |
نگارخانۀ تِیْت (Tate Gallery)
نگارخانهای در لندن که آثار انگلیسی اواخر قرن ۱۶م، و آثار خارجیِ از ۱۸۱۰م بهبعد را در خود جا داده است. این مجموعه که هِنری تیت[۱] (۱۸۱۹ـ۱۸۹۹م)، تاجر شکر، آن را اهدا کرد، در ۱۸۹۷م گشایش یافت. شعبهای از آن در ۱۹۸۸م در لیورپول[۲]، و شعبهای دیگر در ۱۹۹۳م در سنت آیوز[۳] آغاز بهکار کرد. تیت در سال ۲۰۰۰م، بهلحاظ موضوعی به دو نمایشگاه تفکیک شد. محل کنونی آن در ماه مارس ۲۰۰۰م، با نام تیت بریتن[۴] به نمایش آثار ملّیِ هنر انگلستان اختصاص یافت که هدف خودِ هنری تیت بود. دیگری با نام تیت مادرن[۵] در ماه مه ۲۰۰۰م در محل سابق نیروگاه بَنکساید[۶] بازگشایی شد، و نمایش مجموعهای از آثار هنری کشورهای دیگر از قرنهای ۲۰ و ۲۱م را در دستور کار خود قرار داد. نگارخانۀ تیت مجموعههایی از آثار ترنر[۷] و ویلیام بلیک[۸]، و یکی از بهترین مجموعههای نقاشی احیاگران پیشارافائلی[۹] را در اختیار دارد. در نخستین سال آغاز کار تیت مادرن، نزدیکِ ۵.۲۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند، و از این لحاظ در میان موزههای هنر مدرنِ جهان رکوردی برجا نهاده است.