هرست، جفری چارلز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ هرست، جفری چارلز (۱۹۴۱) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به هرست، جفری چارلز منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
هِرسْت، جِفْری چارلز (۱۹۴۱)(Hurst, Geoffrey Charles)<br/> [[File:41065500.jpg|thumb|هِرسْت، جِفْري چارلز]] {{جعبه زندگینامه
|عنوان =جفری چارلز هرست
|عنوان =جفری چارلز هرست
|نام =Geoffrey Charles Hurst
|نام =Geoffrey Charles Hurst
خط ۲۷: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه = وست هام یونایتد، استوک سیتی و وست برامیچ البیون
|باشگاه = وست هام یونایتد، استوک سیتی و وست برامیچ البیون
}}فوتبالیست انگلیسی. در پیروزی چهار بر دوِ تیم انگلستان بر آلمان در فینال جام جهانی ۱۹۶۶ در ورزشگاه ویمبلی<ref>Wembley </ref> لندن سهم بزرگی داشت و با زدن سه گل پیاپی، نام خود را در تاریخ فینال‌های جام‌های جهانی ثبت کرد. در آغاز بازیکنی مشهور نبود و فقط دو ماه قبل از شروع جام بازیکن ثابت تیم ملی شده بود؛ اما در نهایت تعجب، در بازی‌های پایانی بر بازیکن گلزنی همچون جیمی گریوز<ref>Jimmy Greaves</ref> ترجیح داده شد. هرست ۴۹ بار، از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲، در تیم ملی بازی کرد و ۲۴ گل نیز به‌ثمر رساند. هرست بیشتر دوران کار باشگاهی خود را در تیم وست‌هام یونایتد<ref> West Ham United </ref> گذراند و از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۲ در ۴۰۹ بازی ۱۸۰ گل به‌ثمر رساند و در پیروزی این تیم در جام اتحادیه<ref>FA Cup </ref> در ۱۹۶۴ و جام در جام باشگاه‌های اروپا<ref>European Cup Winners’ Cup </ref> در ۱۹۶۵ سهیم بود. پس از ترک وستهام در تیم‌های استوک سیتی<ref>Stoke City </ref> و وست برامیچ البیون<ref>West Bromwich Albion </ref> بازی کرد و سپس به عنوان مدیر ـ بازیکن برای تیم‌های کورک سلتیک<ref>Cork Celtic </ref> و تلفورد یونایتد<ref>Telford United</ref> به‌کار پرداخت. در سال‌های ۱۹۷۸ـ۱۹۷۹ مربیگری چلسی را به‌عهده گرفت و سپس از فوتبال کناره‌گیری کرد. در ۱۹۹۸ موفق به دریافت لقب سِر شد.
}}[[File:41065500.jpg|thumb|هِرسْت، جِفْري چارلز]]
هِرسْت، جِفْری چارلز (۱۹۴۱م - )(Hurst, Geoffrey Charles)<br />
 
فوتبالیست انگلیسی. در پیروزی چهار بر دوِ تیم انگلستان بر آلمان در فینال جام جهانی ۱۹۶۶ در ورزشگاه ویمبلی<ref>Wembley </ref> لندن سهم بزرگی داشت و با زدن سه گل پیاپی، نام خود را در تاریخ فینال‌های جام‌های جهانی ثبت کرد. در آغاز بازیکنی مشهور نبود و فقط دو ماه قبل از شروع جام بازیکن ثابت تیم ملی شده بود؛ اما در نهایت تعجب، در بازی‌های پایانی بر بازیکن گلزنی همچون جیمی گریوز<ref>Jimmy Greaves</ref> ترجیح داده شد. هرست ۴۹ بار، از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲، در تیم ملی بازی کرد و ۲۴ گل نیز به‌ثمر رساند. هرست بیشتر دوران کار باشگاهی خود را در تیم وست‌هام یونایتد<ref> West Ham United </ref> گذراند و از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۲ در ۴۰۹ بازی ۱۸۰ گل به‌ثمر رساند و در پیروزی این تیم در جام اتحادیه<ref>FA Cup </ref> در ۱۹۶۴ و جام در جام باشگاه‌های اروپا<ref>European Cup Winners’ Cup </ref> در ۱۹۶۵ سهیم بود. پس از ترک وستهام در تیم‌های استوک سیتی<ref>Stoke City </ref> و وست برامیچ البیون<ref>West Bromwich Albion </ref> بازی کرد و سپس به عنوان مدیر ـ بازیکن برای تیم‌های کورک سلتیک<ref>Cork Celtic </ref> و تلفورد یونایتد<ref>Telford United</ref> به‌کار پرداخت. در سال‌های ۱۹۷۸ـ۱۹۷۹ مربیگری چلسی را به‌عهده گرفت و سپس از فوتبال کناره‌گیری کرد. در ۱۹۹۸ موفق به دریافت لقب سِر شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۱

جفری چارلز هرست
Geoffrey Charles Hurst
زادروز ۱۹۴۱م
ملیت انگلیسی
لقب دریافت لقب سر در ۱۹۹۸
سمت مدیر ـ بازیکن در تیم های کورک سلتیک و تلفورد یونایتد، مربی چلسی در سال های ۱۹۷۸ـ۱۹۷۹
رشته فوتبال
باشگاه  وست هام یونایتد، استوک سیتی و وست برامیچ البیون
جوایز و افتخارات  ۴۹ بازی، از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲، در تیم ملی و به ثمر رساندن ۲۴گل
هِرسْت، جِفْري چارلز

هِرسْت، جِفْری چارلز (۱۹۴۱م - )(Hurst, Geoffrey Charles)

فوتبالیست انگلیسی. در پیروزی چهار بر دوِ تیم انگلستان بر آلمان در فینال جام جهانی ۱۹۶۶ در ورزشگاه ویمبلی[۱] لندن سهم بزرگی داشت و با زدن سه گل پیاپی، نام خود را در تاریخ فینال‌های جام‌های جهانی ثبت کرد. در آغاز بازیکنی مشهور نبود و فقط دو ماه قبل از شروع جام بازیکن ثابت تیم ملی شده بود؛ اما در نهایت تعجب، در بازی‌های پایانی بر بازیکن گلزنی همچون جیمی گریوز[۲] ترجیح داده شد. هرست ۴۹ بار، از ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲، در تیم ملی بازی کرد و ۲۴ گل نیز به‌ثمر رساند. هرست بیشتر دوران کار باشگاهی خود را در تیم وست‌هام یونایتد[۳] گذراند و از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۲ در ۴۰۹ بازی ۱۸۰ گل به‌ثمر رساند و در پیروزی این تیم در جام اتحادیه[۴] در ۱۹۶۴ و جام در جام باشگاه‌های اروپا[۵] در ۱۹۶۵ سهیم بود. پس از ترک وستهام در تیم‌های استوک سیتی[۶] و وست برامیچ البیون[۷] بازی کرد و سپس به عنوان مدیر ـ بازیکن برای تیم‌های کورک سلتیک[۸] و تلفورد یونایتد[۹] به‌کار پرداخت. در سال‌های ۱۹۷۸ـ۱۹۷۹ مربیگری چلسی را به‌عهده گرفت و سپس از فوتبال کناره‌گیری کرد. در ۱۹۹۸ موفق به دریافت لقب سِر شد.

 


  1. Wembley
  2. Jimmy Greaves
  3. West Ham United
  4. FA Cup
  5. European Cup Winners’ Cup
  6. Stoke City
  7. West Bromwich Albion
  8. Cork Celtic
  9. Telford United